Przegląd
Chłoniak to rodzaj raka, który atakuje nasz układ limfatyczny. Istnieją główne grupy chłoniaków: chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Te dwie grupy obejmują około 30 różnych typów chłoniaków.
Chłoniak rozwija się w układzie limfatycznym, części układu odpornościowego, który pomaga odfiltrować bakterie i zwalczać choroby. Większość z nas zna termin węzły chłonne, i mogą one stać się obrzęk w normalnych sytuacjach w dowolnym momencie w naszym życiu – zwykle gdy jesteśmy chorzy lub mamy infekcję.
Gdy komórki w węzłach chłonnych zaczynają się szybko namnażać, stają się złośliwe, a rozwijającym się stanem jest chłoniak.
Chłoniak nieziarniczy i chłoniak nieziarniczy
Chłoniak nieziarniczy to termin obejmujący wiele rodzajów nowotworów atakujących układ odpornościowy. Istnieje ponad dwadzieścia różnych rodzajów chłoniaka nieziarniczego.
Inny rodzaj chłoniaka, chłoniaka Hodgkina, atakuje tkankę limfatyczną w układzie limfatycznym, ale może rozprzestrzeniać się do płuc, szpiku kostnego i krwi.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Niestety naukowcy nie potrafią dokładnie określić, co powoduje chłoniak. Zidentyfikowali jednak czynniki ryzyka choroby. Ogólnie rzecz biorąc, chłoniak może rozwinąć się u każdego, niezależnie od tego, czy pokazujesz niektóre z czynników ryzyka przypisywanych tej chorobie. Choć istnieją czynniki, które zostały znalezione u osób z chłoniakiem, mając niektóre lub żaden z czynników nie decyduje, że dana osoba będzie lub nie będzie rozwijać raka.
Wiek. Chłoniak może rozwinąć się zarówno u dzieci, jak iu dorosłych, ale większość osób, u których zdiagnozowano tę chorobę, jest zwykle starsza niż 60 lat. Wiele przypadków, w których dzieci rozwinęły tę chorobę, występuje wtedy, gdy mają już niedobór układu odpornościowego.
Słaby układ odpornościowy. Inne choroby lub choroby, takie jak HIV / AIDS, osłabiają system immunologiczny i mogą uczynić organizm bardziej podatnym na chłoniaka.
Historia rodziny. Chociaż istnieją rzadkie, pewne dziedziczne zespoły chłoniaków, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju chłoniaka.
Infekcje. Choroby, takie jak HIV / AIDS, wirus Epsteina-Barr, wirus zapalenia wątroby typu C i Helicobacter pylori, są czynnikami, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju chłoniaka.
Obecnie trwają badania, aby sprawdzić, czy istnieje związek między otyłością a niektórymi herbicydami i chemikaliami w rozwoju chłoniaka.
Promieniowanie. Osoby narażone na wysokie poziomy promieniowania, takie jak osoby, które przeżyły awarie reaktora jądrowego i bomby atomowe, są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaka nieziarniczego. Osoby, które również przeszły wcześniej radioterapię, są również bardziej zagrożone chłoniakiem.
Objawy
Ogólne objawy chłoniaka obejmują obrzęk węzła chłonnego, niezamierzone zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, nocne poty, gorączkę i uczucie swędzenia bez widocznej przyczyny.
Rozpoznanie
Chłoniak zwykle podejrzewa się podczas rutynowych badań lub, w niektórych przypadkach, gdy osoba odczuwa obrzęk węzła chłonnego, który nie ustępuje ani nie wraca. Osoba może doświadczyć innych objawów chłoniaka, które skłaniają do wizyty u lekarza.
Aby zdiagnozować chłoniaka, przeprowadza się serię testów medycznych, aby potwierdzić podejrzenie chłoniaka.
Ostatecznie jest to biopsja, która określi obecność lub brak raka. Biopsja polega na usunięciu niewielkiej ilości tkanki badanej później pod mikroskopem. Osoby podejrzane o chłoniaka zostaną poddane biopsji węzłów chłonnych.
Próbka z biopsji również określi rodzaj chłoniaka, jeśli rak jest obecny, na podstawie tego, jak komórki wyglądają pod mikroskopem. Po zdefiniowaniu tego typu należy wykonać więcej testów, aby określić, jak daleko rozprzestrzenił się rak. Nazywa się to "etapowaniem" i może obejmować:
- badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie lub tomograficzne,
- skan galu lub skan PET
- test szpiku kostnego
zabiegi
plany leczenia w dużym stopniu zależą od rodzaju chłoniaka i stadium. Istnieją cztery standardowe metody leczenia chłoniaków:
- Chemioterapia
- Radioterapia
- Leczenie biologiczne
- Przeszczep komórek macierzystych / przeszczep szpiku kostnego
Leczenie chłoniaka nieziarniczego zazwyczaj obejmuje chemioterapię i radioterapię. W niektórych przypadkach do leczenia choroby stosuje się kombinację obu.
Leczenie chłoniaka Hodgkina różni się od ponad dwudziestu rodzajów choroby. Chemioterapia jest standardową terapią dla większości typów, ale mogą być również potrzebne inne rodzaje leczenia.
Zapobieganie
Chociaż istnieją pewne rozpoznane czynniki ryzyka rozwoju chłoniaka, nie ustalono jeszcze przyczyny chłoniaków Hodgkina i nie-Hodgkina. Badania wskazują, że wielu pacjentów ze zdiagnozowanym chłoniakiem nie ma podwyższonych czynników ryzyka chłoniaka używanych do ustalenia przyczyny choroby. Ponieważ nie wiadomo jeszcze, co powoduje chłoniaka, nie ma ogólnego sposobu, aby temu zapobiec.
Unikanie czynników ryzyka chłoniaka, takich jak palenie, może pomóc w zmniejszeniu ryzyka choroby. Istnieją pewne czynniki ryzyka, takie jak historia rodziny lub wiek, których nie można uniknąć. Pamiętaj, że tylko dlatego, że masz czynnik ryzyka dla chłoniaka, nie gwarantuje to, że go rozwiniesz. Oznacza to tylko, że masz zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaka.
