Podróż osób żyjących z HIV może być stresująca, szczególnie podczas podróży zagranicznych lub na długich dystansach. Może obejmować szczepienia lub specjalne leki podczas wizyty w niektórych krajach lub wymagać zmiany harmonogramu dawkowania podczas lotów w strefach wielokrotnego użytku.
W niektórych przypadkach mogą obowiązywać przepisy lub regulacje utrudniające podróż osobom podróżującym z HIV.
Ale przygotowanie jest kluczem do zmniejszenia stresu podróży i uniknięcia kłopotów i komplikacji, które mogą zepsuć idealną podróż.
Szczepienia turystyczne
Ponad 12 milionów Amerykanów wyjeżdża za granicę każdego roku, a coraz więcej osób wybiera się w egzotyczne miejsca w krajach rozwijających się. Według amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) ponad połowa tych podróżnych zachoruje, z przyczynami od infekcji do urazów po choroby przenoszone przez żywność lub wodę.
Osoby z tłumionym układem odpornościowym są szczególnie wrażliwe. Dotyczy to nie tylko osób z późniejszym stadium choroby HIV (liczba komórek CD4 poniżej 200 komórek / ml), ale nawet osób z umiarkowaną supresją układu odpornościowego (liczba komórek CD4 wynosi 200-500 komórek / ml).
Planując podróż do krajów rozwijających się, szczepienia są zazwyczaj zalecane dla wszystkich odwiedzających, zakażonych wirusem HIV lub nie. Ma to na celu lepsze zapobieganie chorobom zakaźnym panującym w tym regionie (takim jak dur brzuszny lub gruźlica).
Innym razem można przepisać prewencyjne leki doustne.
Podczas gdy wiele z tych produktów zdecydowanie zaleca się w obecności wirusa HIV, inne nie. W rzeczywistości wiele tak zwanych żywych atenuowanych szczepionek (szczepionek wyprodukowanych z osłabioną formą żywego wirusa) jest przeciwwskazane u osób z wirusem HIV, ponieważ może wywoływać choroby, a nie im zapobiegać.
Niektóre żywe atenuowane szczepionki, takie jak na żółtą febrę, doskonale nadają się dla zdrowych, nosicieli wirusa HIV. Inne, takie jak wirus dur brzuszny, należy unikać u wszystkich osób zakażonych wirusem HIV, niezależnie od liczby komórek CD4.
Najlepszą zasadą jest spotkać się z lekarzem na cztery do sześciu tygodni przed podróżą zagraniczną, aby omówić, które szczepionki i / lub leki zapobiegawcze są w porządku. Możesz sprawdzić stronę internetową Traveller’s Health, zarządzaną przez CDC, dla specyficznych dla kraju zaleceń zdrowotnych i porad dotyczących podróży.
Jeśli z jakiegokolwiek powodu nie można się zaszczepić, lekarz może wydać zaświadczenie o zwolnieniu, wyjaśniając, dlaczego leczenie nie może być wykonane. Należy jednak pamiętać, że zwolnienie może nie być akceptowane we wszystkich krajach (patrz niżej) i może zawierać informacje o twoim statusie HIV, których nie chcesz udostępniać.
Kiedy już dotrzesz, bądź świadomy chorób przenoszonych przez wodę lub żywność, które możesz napotkać. Unikaj następujących rzeczy, jeśli odwiedzasz kraj rozwijający się:
- Surowe owoce i warzywa (obrane owoce mogą być w porządku, jeśli je obierałeś)
- Woda z kranu lub lodu zrobiona z wody z kranu (która obejmuje mycie zębów wodą z kranu)
- Niedogotowane lub surowe mięso
- Niepasteryzowane mleko lub produkty mleczne
- Żywność zakupiona od sprzedawców ulicznych
- Napoje butelkowane, których nie otworzyłaś sama
Międzynarodowe prawa i ograniczenia w podróżach
Podczas gdy w większości krajów nie obowiązują ograniczenia dotyczące podróżowania z wyjątkiem osób zakażonych wirusem HIV, istnieje 18 takich osób i kilka innych z brak wyraźnych przepisów ustawowych lub wykonawczych regulujących wejście. Egzekwowanie przepisów może się znacznie różnić, a większa kontrola zazwyczaj dotyczy raczej dłuższych pobytowiczów i imigrantów niż zwykłego turysty.
Przed dokonaniem rezerwacji za granicą należy uzyskać pełny obraz przepisów prawnych dotyczących kraju, odwiedzając The Global Database, serwis internetowy o charakterze non-profit zarządzany przez Europejską Grupę ds. Leczenia AIDS, Deutsche AIDS-Hilfe i Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz AIDS.
Zawartość jest regularnie aktualizowana i oferuje cenny wgląd w wiele problemów, które możesz mieć jako podróżujący w celach turystycznych lub biznesowych.
Nawet jeśli dany kraj nie ma oficjalnych ograniczeń dotyczących gości zakażonych wirusem HIV, nie należy zakładać, że zostaniesz powitany z otwartymi ramionami. W razie wątpliwości zadzwoń do ambasady, konsulatu lub biura wysokiego szczebla kraju, do którego zamierzasz się udać, i zapytaj, jakie obowiązujące przepisy dotyczą osób z HIV. Staraj się być jak najbardziej bezpośredni i pamiętaj, że nie musisz ujawniać swojego nazwiska ani statusu HIV.
Jeśli z jakiegokolwiek powodu musisz odwiedzić kraj z ograniczeniami wjazdowymi (np. W przypadku ważnej firmy lub wizyty rodziny), ostrożnie zważ ryzyko i upewnij się, że pod ręką masz numer lokalnej ambasady lub konsulatu Stanów Zjednoczonych. w jakiekolwiek problemy.
W końcu jest bardzo mało prawdopodobne, że zostaniesz zapytany, czy nosisz wirusa HIV. Jeśli urzędnik kontroli granicznej poprosi o przeszukanie torby i zapyta o leki na HIV, po prostu powiedz jej, że są w przewlekłym stanie. Dopóki nie przyniesiesz wielu leków, zazwyczaj nie będą naciskać na problem. Wykorzystaj swój najlepszy osąd i zastanów się, czy podróżowanie do kraju ograniczającego HIV jest w twoim najlepszym interesie.
Ubezpieczenie zdrowotne
Ubezpieczenie zdrowotne jest równie ważne w podróży jak w domu. Pamiętaj, aby sprawdzić, czy twoje polisy pokryją "zwyczajowe i uzasadnione" koszty szpitala, jeśli dojdzie do choroby lub urazu podróży. Obejmuje to również koszty ewakuacji za granicę, które rzadko są objęte polisami ubezpieczeniowymi.
Jeśli zakres Twoich polis jest krótki, możesz znaleźć listę polecanych ubezpieczycieli turystycznych z biura ds. Konsulatów USA. Ta baza danych z możliwością wyszukiwania może również zawierać zalecenia dotyczące lokalnych lekarzy i szpitali, a także informacje kontaktowe najbliższej ambasady, konsulatu lub misji dyplomatycznej w USA.
Należy pamiętać, że ani medicaid, ani odbiorcy medicare nie są objęci ubezpieczeniem podczas podróży za granicę. Seniorzy mogą zdecydować się na zakup planu suplementu medycznego (C do J), który obejmuje podróż służbową w nagłych wypadkach przez pierwsze 60 dni podróży. Inni będą musieli wykupić dodatkowe ubezpieczenia odpowiednie do ich potrzeb.
Inteligentne pakowanie
Utrata lub niedobór leków przeciw wirusowi HIV może nie tylko zrujnować wakacje, ale może również zaszkodzić zdrowiu. Planując podróż, czy to krajową, czy zagraniczną, pamiętaj o zapakowaniu dodatkowych leków w przypadku przedłużenia podróży, opóźnienia lotu lub uszkodzenia niektórych leków.
W przypadku krótszych wyjazdów dobrze jest spakować podwójnie potrzebną ilość. Pamiętaj, aby zawsze nosić leki w bagażu podręcznym (a nie w sprawdzonych torbach) i trzymać je z dala od płynów lub żeli, które możesz zapakować. Zamykana torba na zamek błyskawiczny może z reguły pomóc w zapobieganiu przypadkowym uszkodzeniom wody.
Inne zalecenia, które należy rozważyć, to:
- Jeśli podróżujesz do krajów, w których występują choroby przenoszone przez komary (takie jak gorączka denga lub malaria), pamiętaj o dostarczeniu wystarczającej ilości środków odstraszających owady przy minimum 30% DEET. Moskitiery (w tym modele z dodatkiem DEET) można kupić w sklepach internetowych i zapewnia dodatkową barierę ochronną podczas snu.
- Aby ułatwić sobie kontrolę graniczną, możesz poprosić lekarza, aby dostarczył ci list i receptę wyjaśniającą, że twoje leki są przeznaczone do osobistego użytku w leczeniu przewlekłego schorzenia. Alternatywnie, możesz przynieść swoje pigułki w niezamkniętej butelce aptecznej z wydrukowanym nazwiskiem na etykiecie. Ponownie, informacje o twojej diagnozie HIV nie muszą być uwzględnione.
- Przynieś legitymację ubezpieczeniową i kilka formularzy roszczenia, jeśli musisz odwiedzić lekarza, przychodnię lub pogotowie w czasie podróży. Czasami możesz pobrać formularze na stronie internetowej ubezpieczycieli lub poprosić, aby firma wysłała Ci kopie przed wyjazdem.
- Należy zażywać wiele leków przeciw HIV. Podczas gdy większość przewoźników długodystansowych oferuje przekąski podczas lotu, weź ze sobą jedzenie na wszelki wypadek. Zaleca się na przykład, aby Edurant (rilpiwirynę) przyjmować z minimum 390 kalorii żywności. Batoniki proteinowe często stanowią dobrą opcję awaryjną.
Zmiany w harmonogramie dawkowania
Jeśli podróżujesz przez jedną lub więcej stref czasowych, przygotuj się do wprowadzenia zmian w swoim schemacie dawkowania, aby uniknąć przerw w leczeniu. W przypadku krótszych wyjazdów możesz być w stanie dotrzymać swojego harmonogramu bez wpływu na harmonogram snu lub jawy.
W przypadku dłuższych podróży w wielu strefach czasowych należy wcześniej ustalić harmonogram dawkowania, aby zapewnić rozsądne, idealnie rozmieszczone dawki w odstępach 24-godzinnych w przypadku schematów raz na dobę oraz w odstępie 12 godzin w przypadku schematów dwa razy na dobę. Automatyczne ostrzeżenia o telefonach komórkowych mogą być szczególnie pomocne, szczególnie w podróżach w kierunku zachodnim, w których tracisz godziny zamiast je zdobywać.
Dopuszczenie dużych przerw między dawkami (lub brakujących dawek łącznie) zmniejsza terapeutyczny poziom leku we krwi. Jest to coś, czego należy unikać, ponieważ może to doprowadzić do powrotu aktywności wirusa i potencjalnie przyczynić się do przedwczesnej oporności na leki. Jednak w przypadku pominięcia dawki nie należy podawać dawki podwójnej, aby nadążyć. Po prostu powróć do swojej 12-godzinnej lub 24-godzinnej rutyny, korzystając z narzędzi do śledzenia, które chcesz śledzić.
