Niedawno, dzięki wprowadzeniu nowych leków immunosupresyjnych, a także zwiększeniu liczby przeszczepów narządów, zaobserwowaliśmy więcej osób z upośledzoną odpornością lub z upośledzoną odpornością.
Układ odpornościowy jest zbiorem wszystkich komórek, tkanek i narządów, które pomagają ciału powstrzymać infekcję. Bez nienaruszonego układu odpornościowego człowiek pada ofiarą świata zewnętrznego.
Silniejsze schematy leczenia immunosupresyjnego są tylko jednym z powodów, dla których ludzie ulegają immunosupresji lub mają obniżoną odporność. Zaprawdę, inne złe rzeczy mogą również zaburzyć układ odpornościowy, w tym AIDS i choroby dziedziczne.
Czym jest system odpornościowy?
Twój układ odpornościowy istnieje po to, aby zapobiegać infekcjom lub je zwalczać. Komórki i szlaki układu odpornościowego są złożone i różnorodne i rozrzedzają wszystkie części ciała.
Oto różne składniki układu odpornościowego:
- Szpik kostny jest miejscem, w którym zaczyna się cała zabawa. Szpik kostny zawiera komórki macierzyste, które stają się rozmaitymi komórkami odpornościowymi (limfocyty B, limfocyty T i tak dalej).
- Nie tylko skóra jest pierwszą linią obrony przed obrażeniami ze świata zewnętrznego, ale niektóre warstwy skóry (np. Skóra właściwa) są również bogate w komórki odpornościowe. Ponadto skóra wytwarza także białka przeciwdrobnoustrojowe.
- W krwiobiegu jest dużo komórek odpornościowych. W rzeczywistości badania krwi są wykorzystywane do monitorowania odporności.
- System limfatyczny jest pełen komórek odpornościowych. Układ limfatyczny łączy krew z tkankami znajdującymi się w całym organizmie i służy jako droga do transportu komórek odpornościowych. Te komórki odpornościowe zbiegają się w węzłach chłonnych. Wewnątrz węzłów chłonnych odpowiedź immunologiczna jest aktywowana po wykryciu drobnoustrojów.
- Kluczowym typem komórki odpornościowej, który pozwala nam przystosować się do zagrożeń stwarzanych przez infekcję jest komórka T. Chociaż komórki T są najpierw produkowane w szpiku kostnym, dojrzewają w grasicy.
- Ludzie żyją bez śledziony (asplenia jest żargonem medycznym z powodu braku śledziony lub funkcji śledziony). Jednak śledziona pomaga w przygotowaniu ciała do infekcji, a ludzie bez śledziony są bardziej podatni na rozwój zakażenia niektórymi patogenami, takimi jak meningokoki (myślenie zapalenie opon mózgowych), Streptococcus pneumoniae (myśl o zapaleniu płuc) i Haemophilus influenzaelub H. influenza. Należy pamiętać, że pomimo swojej nazwy, H. influenza nie powoduje grypy, a zamiast tego wywołuje zakażenie dróg oddechowych u dzieci. Śledziona działa jak filtr ciała, a plamy komórek odpornościowych w śledzionie monitorują krew pod kątem objawów infekcji. Jeśli infekcja jest obecna, śledziona aktywuje odpowiedź immunologiczną.
- Podobnie jak skóra, błona śluzowa, taka jak ta znajdująca się w obrębie przewodu pokarmowego i dróg oddechowych, jest również pierwszą linią obrony, która zapobiega przedostawaniu się zarazków do organizmu. Jako taka, tkanka błony śluzowej jest bogata w komórki odpornościowe.
Stan sieci immunosupresji
Tłumienie układu odpornościowego zależy od kilku czynników. W agregacie stan immunosupresji netto osoby ocenia się po uwzględnieniu następujących zmiennych:
- rodzaj immunosupresji (wtórny do leku lub choroby)
- czas trwania immunosupresji
- intensywność immunosupresji
- dawkowanie i rodzaje leków immunosupresyjnych lub leków
- wrodzone niedobory odporności ( choroby dziedziczne, które nękają układem odpornościowym)
- czynniki anatomiczne prowadzące do rozpadu (takie jak upośledzony drenaż limfatyczny po operacji lub napromieniowaniu)
- infekcja (myśl o HIV lub CMV)
Immunosupresja wynikająca z leków
Wiele leków osłabia układ odpornościowy. Te leki immunosupresyjne mogą zaburzać kilka warstw odpowiedzi immunologicznej lub atakować poszczególne typy komórek odpornościowych.
Oto 3 leki, które mogą zaburzyć układ odpornościowy:
- Kortykosteroidy. Leki te są przepisywane na różne choroby autoimmunologiczne, alergiczne i zapalne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zapalna jelit, astma i atopia. W krótkim okresie leki te zaburzają działanie komórek układu odpornościowego. Konkretnie, kortykosterydy zmniejszają liczbę limfocytów i monocytów, a także hamują migrację i funkcje fagocytów. Długotrwałe działanie tych leków obejmuje rozrzedzenie skóry i upośledzoną naprawę tkanek miękkich, co może dodatkowo zaostrzyć immunosupresję. Ludzie, którzy są na wysokich dawkach sterydów są bardziej podatni na infekcje różnymi organizmami, takimi jak Pneumocystis jirovecii, który powoduje śmiertelne zapalenie płuc Pneumocystis , a takżeStrongyloides , który jest również potencjalnie śmiertelny i spowodowany przez glisty. Ponadto osoby z osłabionym układem odpornościowym wtórnym do stosowania sterydów są zagrożone reaktywacją gruźlicy lub innych utajonych infekcji.Rituximab.
-
To monoklonalne przeciwciało przeciwko CD20 stosuje się w leczeniu chłoniaka nieziarniczego, reumatoidalnego zapalenia stawów i przewlekłej białaczki limfocytowej. Podczas badań klinicznych rytuksymab nie wiązał się ze zwiększonym ryzykiem zakażenia. Od czasu pojawienia się rytuksymabu na rynku pojawiły się jednak pojedyncze (anegdotyczne) doniesienia łączące podawanie rytuksymabu z rzadkimi schorzeniami, takimi jak postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia spowodowana wirusem JC oraz czysta aplazja czerwonokrwinkowa związana z zakażeniem parwowirusem. . Ponadto immunosupresja wtórna do podawania rutiximabu może prowadzić do reaktywacji zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B. Inhibitory czynnika martwicy nowotworów-alfa (TNF-α).
-
Te leki to cytokiny; cytokiny są zazwyczaj wytwarzane przez komórki odpornościowe. Inhibitory TNF-α obejmują leki takie jak infliksymab, certolizumab pegol i przeciwciała monoklonalne i są stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i choroba Crohna. Należy zauważyć, że immunosupresja wynikająca z podawania tych leków otwiera drogę do zakażenia listerią monocytogenową , patogenem przenoszonym przez żywność, który może powodować śmierć płodu u kobiet w ciąży.Immunosupresja wynikająca z Asplenia Chirurgiczne usunięcie śledziony jest nazywane "splenektomią". Istnieje wiele powodów, dla których dana osoba może usunąć jej śledzionę, w tym raka, uraz i zaburzenia krwi (jak oporna idiopatyczna plamica zakrzepowa). Termin medyczny "asplenia" odnosi się nie tylko do usunięcia śledziony za pomocą splenektomii, ale także do utraty funkcji śledziony w następstwie stanów takich, jak niedokrwistość sierpowata.
Osoby z asplenią mają zwiększone ryzyko zakażenia organizmami zamkniętymi, takimi jak
Streptococcus pneumoniae
,Haemophilus influenzaei niektóre formy Neisseria meningitides. U tych osób śmiertelna infekcja może się szybko rozpocząć – szczególnie w przypadku sepsy lub zakażenia krwi. Posocznica jest częstsza u osób, które mają splenektomię wtórną do raka (nowotwór złośliwy) niż u osób, które usunęły śledziony po wypadku (uraz). Warto zauważyć, że ryzyko infekcji otoczonymi organizmami jest największe w ciągu pierwszych kilku lat po splenektomii. Immunosupresja po transplantacjiIstnieją 2 rodzaje przeszczepów: przeszczep komórek macierzystych i przeszczepy narządów litych. Oba te typy przeszczepów powodują immunosupresję.
Przeszczepy komórek macierzystych były kiedyś określane jako przeszczepy szpiku kostnego, ponieważ komórki macierzyste lub niezróżnicowane komórki zdolne do wytwarzania wszystkich typów komórek krwi były kiedyś zbierane tylko ze szpiku kostnego. Dzięki postępom w medycynie jesteśmy teraz w stanie odfiltrować komórki macierzyste z krwi. Przeszczep komórek macierzystych jest wykonywany w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów krwi, w tym ostrej białaczki limfatycznej. Zazwyczaj osoby z tymi chorobami były już narażone na intensywne leczenie raka, a zatem są już immunosupresyjne.
Przeszczepy narządów stałych odnoszą się do przeszczepów narządów, takich jak serce, nerka lub wątroba. Osoby, które otrzymują przeszczepy narządów litych często wymagają leczenia przez całe życie lekami immunosupresyjnymi, aby zmniejszyć ryzyko odrzucenia.
W pierwszym miesiącu po przeszczepie narządu biorca przeszczepu jest najbardziej podatny na zakażenie związane z samą operacją. Powszechnymi infekcjami w tym okresie są infekcje dróg moczowych, infekcje skóry i infekcje. Między 2 a 6 miesiącem po operacji, biorcy przeszczepów są narażeni na infekcje oportunistyczne, jak również na reaktywację wirusa opryszczki lub innych utajonych infekcji. Sześć miesięcy po transplantacji i później, odbiorcy są najbardziej podatni na infekcje nabyte przez społeczność, takie jak te wywołane przez enkapsulowane organizmy (myśl
Streptococcus pneumoniae
i Haemophilus influenzae ). Immunosupresja spowodowana wrodzonym niedoborem odpornościCzasami ludzie dziedziczą choroby genetyczne, które powodują osłabienie układu odpornościowego. Wiele z tych pierwotnych niedoborów odporności jest rzadkich i zdiagnozowanych we wczesnym wieku, takich jak ciężki złożony niedobór odporności i przewlekła choroba ziarniniakowa. Jednak powszechny zmienny niedobór odporności (CVID) jest bardziej powszechny i występuje w wieku młodzieńczym i młodym wieku dojrzałym.
W przypadku CVID komórki odpornościowe nie wytwarzają immunoglobulin koniecznych do wzmocnienia odpowiedzi immunologicznej. W związku z tym osoby z CVID częściej cierpią na infekcje dróg oddechowych, a także infekcje jelit, takie jak
Giardia lamblia
. Leczenie CVID jest skomplikowane i wymaga specjalistycznej opieki częściowo dlatego, że osoby z tym schorzeniem nie reagują na immunizację i zamiast tego wymagają infuzji immunoglobuliny w warunkach szpitalnych.Immunosupresja spowodowana infekcją
Immunosupresja nie tylko zwiększa ryzyko infekcji, ale może również być spowodowana przez niektóre infekcje. Na przykład, cytomegalowirus (CMV), który zwykle nie powoduje żadnych objawów lub objawów typu mononukleozy u osób z prawidłowym układem odpornościowym, może dalej zaburzać układ odpornościowy u osób już poddanych immunosupresji. Konkretnie, CMV mesuje z komórkami T, które są aktywnie zaangażowane w odpowiedź immunologiczną.
Innym rodzajem infekcji, które mogą prowadzić do immunosupresji, jest HIV (ludzki wirus niedoboru odporności). Postęp HIV na AIDS jest naznaczony ciężką odpornością immunologiczną. Ta kompromitacja immunologiczna ma miejsce, gdy HIV zabija dużą liczbę limfocytów T pomocniczych – komórek CD4 i CD8 – które są niezbędne do uzyskania odpowiedzi immunologicznej. Po zabiciu wystarczającej liczby tych komórek dana osoba staje się podatna na szereg przerażających infekcji oportunistycznych, w tym:
Kandydoza
Kokcydioidomikoza
- Kryptokokoza
- Choroba cytomegalowirusa
- Encefalopatia, pokrewne HIV
- Herpes simplex
- Histoplazmoza
- Mięsak Kaposiego
- Gruźlica
- Pneumocystis carinii
- zapalenie płuc
- Toksoplazmoza mózgu Proszę zrozumieć, że nie wszystkie osoby z HIV są immunosupresyjne lub mają AIDS. Na szczęście postępy w medycynie sprawiły, że leczenie zakażenia HIV jest o wiele bardziej skuteczne. W dzisiejszych czasach ludzie, którzy czujnie angażują się w terapię antyretrowirusową, mogą żyć długo bez rozwoju AIDS.
- Podsumowanie
W dużym stopniu zwiększona częstotliwość immunosupresji wśród populacji amerykańskiej jest oznaką postępu. Dzięki postępom w badaniach mamy teraz lepsze leki immunosupresyjne, które mogą leczyć coraz bardziej zróżnicowaną liczbę chorób. Co więcej, wykonujemy również więcej przeszczepów narządów, które również powodują immunosupresję.
