Kiedy słyszymy o chłoniaku, zwykle nie myślimy o oku. Jednak chłoniak spojówki, przezroczysta zewnętrzna tkanka, która pokrywa białą część oka, znaną jako twardówka, jest bardziej powszechna, niż mogłoby się wydawać.
Co to jest chłoniak?
Chłoniak jest rodzajem nowotworu krwi, który powstaje w naszym układzie limfatycznym lub węzłach chłonnych. Tkanka limfatyczna jest obecna na całym ciele.
System limfatyczny wytwarza komórki odpornościowe i jest połączony w ciele przez kanały i przewody. Te kanały spływają do regionalnych węzłów chłonnych, które znajdują się głównie w szyi, pachach, pachwinie i brzuchu. Działają one w celu odprowadzenia płynu z organizmu i przywrócenia go do układu naczyniowego. Chłoniak to nieprawidłowy wzrost tkanki limfatycznej.
Istnieją dwa główne typy chłoniaków, chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy (NHL). Chłoniak obejmuje rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami. Lekarze nie rozumieją, co powoduje chłoniaka. Chłoniak występuje częściej u osób rasy kaukaskiej. W chłoniaku, węzły chłonne mogą pęcznieć i naciskać na narządy w ciele. Chłoniak może również powodować nowotwory limfocytarne.
Chłoniak spojówek
Chłoniaki spojówek zwykle rosną bardzo szybko na powierzchni oka i są mięsistymi, różowymi masami, które często określa się mianem "łatek typu łososiowego".
Czasami można je łatwo zauważyć na białej części oka, ale najczęściej rosną pod powieką i w kierunku rogówki, przezroczystej struktury przypominającej kopułę w przedniej części oka. Chłoniaki spojówek występują częściej u kobiet niż u mężczyzn i wydają się występować między 50 a 70 rokiem życia.
Rak podstawnokomórkowy, rak gruczołów łojowych i czerniak złośliwy są częstszymi nowotworami, które atakują powieki i skórę wokół oczu.
Jednak chłoniak jest najczęstszym nowotworem występującym w samym oku. Chłoniak występuje na spojówce około 40% czasu. Chłoniak Conjunctival można uznać za pierwotnego chłoniaka, co oznacza, że chłoniak jest umiejscowiony na oku i nie znajduje się nigdzie indziej w ciele. Z drugiej strony może być również uważany za wtórnego chłoniaka lub schorzenia, które pochodzi z układowego chłoniaka z innych części ciała.
Objawy
Pacjenci często odwiedzają lekarza, który skarży się na zaczerwienienie oka, suchość lub podrażnienie. Zauważają przebarwienia ich normalnego białego oka. Chłoniaki spojówek mogą rosnąć na tyle duże, aby przesunąć samą gałkę oczną i mogą powodować ograniczenie ruchu oczu i podwójne widzenie. Jeśli guz rośnie za okiem, oko może wydawać się powiększone lub popchnięte do przodu. Chociaż chłoniak jest rzadki, może urosnąć na tyle, by uciskać nerw wzrokowy i powodować utratę wzroku. Również rzadko, chłoniaki, które rozwijają się wewnątrz oka, mogą powodować ogromną ilość zapalenia i neuropatię wzrokową.
Leczenie
Chłoniaki spojówek można często leczyć z powodzeniem. Najważniejsze jest dla lekarzy klasyfikowanie i leczenie chłoniaka. Chociaż klasyfikacja może być złożona i wykracza poza zakres tego artykułu, większość chłoniaków spojówek dzieli się na odmianę nieziarniczą.
Odmiana nie-Hodgkina może być również podzielona na chłoniaki MALT (chłoniak związany z limfocytem) i chłoniaki bez MALT. Chłoniaki MALT są częstsze i przebiegają mniej inwazyjnie, podczas gdy chłoniaki niezalecane przez MALT mogą być złośliwe i atakować tkankę. Te klasyfikacje są wykonywane przez biopsję tkanki i badania cytometryczne.
Twój lekarz przeprowadzi ocenę medyczną, aby dowiedzieć się, czy chłoniak jest obecny w twoim ciele. Większość tego badania jest przeprowadzana przez onkologa. Gdy chłoniaki są obecne na oku i nigdzie indziej, są leczone za pomocą radioterapii EBRT.
Lekarz okulista będzie podążał za pacjentem poddanym promieniowaniu oka z powodu znanych skutków ubocznych, takich jak ciężkie suche oko, rozwój zaćmy, niedokrwienna neuropatia wzrokowa, zanik nerwu wzrokowego i jaskra neowaskularna. Czasami proste wycięcie (chirurgiczne usunięcie zmiany) można wykonać, uważnie obserwując.
