Terapia radiacyjna jest ważna w leczeniu wielu różnych typów raka. Różnorodne formy promieniowania stosowane są w celu zwalczania złośliwych komórek i tkanek. Najczęściej fotony (promienie X) są stosowane w technice zwanej radioterapią zewnętrzną lub EBRT.
Istnieje również wiele nowszych technik radioterapii, a niektóre z nich okazały się obiecujące w skuteczniejszym celowaniu w tkankę rakową, jednocześnie oszczędzając otaczające ją struktury.
Nowsze techniki obejmują belki protonowe i symulacje 4D
- PBT odnosi się do terapii wiązką protonów.
- Konformacyjny EBRT 3D odnosi się do udziału skomputeryzowanej analizy obrazu w celu zaplanowania dostarczania dawki promieniowania dokładniej do celu.
- IMRT oznacza radioterapię z modulacją intensywności i jest to kolejna technika przeznaczona do niszczenia tkanki rakowej, ale do oszczędzania otaczającej tkanki.
- IGRT oznacza radioterapię opartą na obrazie i polega na stosowaniu skanów obrazowych podczas przebiegu radioterapii, w celu skierowania promieniowania na rzeczywiste współrzędne obrazu, które zostały opracowane podczas fazy planowania leczenia radioterapią.
- RMM odnosi się do systemów zarządzania ruchem oddechowym w radioterapiach, które uwzględniają ruch ściany klatki piersiowej, mięśnia przepony i innych struktur, które poruszają się podczas oddychania, tak aby promieniowanie nadal docierało do właściwego miejsca, nawet gdy obszar docelowy się porusza.
- Symulacja 4D CTkorzysta z tej samej zasady co w RMM, ponieważ skanowanie jest wykonywane, gdy pacjent oddycha, a docelowa objętość uwzględnia wszystkie pozycje guza podczas badania obrazowania, z biegiem czasu.
Co to jest terapia protonowa?
Niektóre ośrodki nowotworowe zaczynają używać urządzeń radiacyjnych, które dostarczają wiązki protonów zamiast fotonów lub promieni rentgenowskich.
Belki protonowe to strumień dodatnio naładowanych cząstek, które dostarczają energię na niewielką odległość. Teoretycznie protony mogą docierać do nowotworów głęboko w ciele, z mniejszą szkodliwością do pobliskich tkanek.
Organizacje takie jak National Comprehensive Cancer Network lub NCCN zaczynają włączać terapię wiązką protonową (PBT) w wytycznych i zaleceniach. Na przykład, w odniesieniu do niektórych przypadków chłoniaków z obwodowych komórek T, kompendium radioterapii NCCN zawiera odniesienie do protonów i innych nowszych technik, aby "[…] osiągnąć wysoce konformalny rozkład dawek, ważny dla leczących pacjentów o długiej oczekiwanej długości życia". Innymi słowy, istnieje oczekiwanie, że dostarczanie promieniowania do ściśle określonego obszaru i oszczędzanie otaczającej tkanki spowoduje lepsze wyniki i mniej długoterminowych powikłań radioterapii.
Jakie zalety mogą wywoływać terapie takie jak oferta PBT?
Do tej pory nie zaleca się rutynowego stosowania PBT w leczeniu chłoniaka. Jednak w przypadku pacjentów z chłoniakiem, technika taka jak terapia protonowa może być w niektórych przypadkach wolniejsza od fotonów i z wielu powodów. Chociaż skuteczna chemioterapia stosowana w leczeniu chłoniaków może mieć pewne działanie toksyczne zarówno na serce, jak i na płuca.
Gdy do chemioterapii dodaje się promieniowanie, ryzyko dla zdrowych narządów może wzrosnąć, ponieważ zagrożone tkanki są wrażliwe zarówno na działanie chemioterapii, jak i na promieniowanie.
Chemioterapia i radioterapia są często planowane razem, ale są podawane osobno, a często jedna osoba podąża za drugą w leczeniu chłoniaka. Terapia protonowa ma na celu zmniejszenie ekspozycji na zdrowe tkanki, które mogą występować w celu zwalczania nowotworów. Wielu pacjentów z chłoniakiem jest młodszych po zdiagnozowaniu i żyje długo po leczeniu, więc są narażeni na późne, długotrwałe efekty uboczne związane ze standardowymi terapiami.
W oparciu o to, co wiadomo na temat terapii protonami, wiele osób wierzy, że skutki uboczne zostaną zmniejszone w porównaniu z terapią konwencjonalną. Lekarze i naukowcy pracują również nad chemoterapią tego równania, badając zastosowanie nowych leków o mniejszej liczbie skutków ubocznych, patrząc na jakikolwiek wpływ na długoterminowe wyniki i późne skutki uboczne.
Pacjenci z chłoniakiem Hodgkina mają wysokie wskaźniki wyleczenia, ale mają również tendencję do wywoływania skutków ubocznych leczenia z chemioterapii i radioterapii. W rzeczywistości dzieci, które przeżyły chłoniaka Hodgkina należą do grupy najbardziej narażonej na ciężkie lub zagrażające życiu przewlekłe schorzenia, takie jak drugi nowotwór lub choroba serca. Uważa się, że zwiększone ryzyko wiąże się przynajmniej częściowo z późnym działaniem chemioterapii i radioterapii.
Ponieważ terapia protonowa ma być bardziej precyzyjna w dostarczaniu promieniowania, istnieje nadzieja, że rozwinie się mniej chorób serca i mniejszej liczby drugich nowotworów. Jak dotąd, w jednym badaniu częstość występowania drugiego raka wśród osób leczonych za pomocą promieniowania protonowego i fotonowego była podobna, ale dane są ograniczone i potrzeba więcej badań.
Słowo od Verywella
Onkolodzy, którzy popierają stosowanie terapii protonowej w przypadku chłoniaka Hodgkina, opisali dokonany bilans, między nawrotem z powodu niewystarczającej terapii z jednej strony, a ciężką późną toksycznością z nadmiernie agresywnego leczenia z drugiej strony.
Niektórzy twierdzą, że jeśli zwiększysz chemioterapię, aby zrekompensować brak radioterapii, prawdopodobnie nie osiągniesz żadnych efektów długoterminowej toksyczności. Co więcej, radzą, aby uwolnienie się od drugiego nawrotu chłoniaka było ważnym rezultatem, na którym można się skupić, ponieważ badacze w przyszłości starają się uporządkować ryzyko i korzyści wynikające z nowszych podejść. Według badań Hoppe’a i współpracowników, terapia protonowa zapewniała niższe całkowite dawki promieniowania dla serca, płuc, piersi, przełyku i innych struktur dla znacznej większości uczestników badania z chłoniakiem Hodgkina. Tylko czas pokaże, czy terapia protonowa stanie się coraz bardziej rutyna.
