Wraz z rosnącą popularnością joga wychodzi poza maty i wprowadza je do placówek służby zdrowia. Pracownicy służby zdrowia biorą lekcje jogi dla własnego zdrowia i dobrego samopoczucia i wprowadzają je do swoich praktyk opieki zdrowotnej jako metody leczenia.
Terapeuci zajęciowi (OT) dołączają do innych podmiotów świadczących opiekę zdrowotną w zakresie włączenia jogi do oferty leczniczej.
ST dają Jodze wyjątkową perspektywę i mogą Cię wniknąć w praktykę w zakresie zdrowia osobistego, dobrego samopoczucia i zapobiegania chorobom.
Korzyści zdrowotne
Popularność jogi wzrosła w ciągu ostatnich pięciu lat, najprawdopodobniej w związku z naporem badań świadczących o wielu korzyściach zdrowotnych. Lekarze biorą pod uwagę, a teraz niektórzy przepisują jogi swoim pacjentom. Badania pokazują, że joga może być w stanie zmniejszyć stres, lęk, ból, zmęczenie, depresję i bezsenność, zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i nadciśnienia, złagodzić skutki uboczne leczenia raka, poprawić stan zdrowia po wystąpieniu stanów neurologicznych, takich jak udar, objawy stwardnienia rozsianego i Parkinsona, zapobiegać lub zmniejszać ryzyko choroby i poprawiać ogólne samopoczucie.
Kilka badań pokazuje, że pozycje jogi, znane również jako asany, medytacja lub połączenie obu, mogą poprawić siłę, elastyczność i mobilność funkcjonalną w szeregu warunków, które powodują przewlekły ból i niepełnosprawność.
W niektórych przypadkach leki przeciwbólowe mogą być zmniejszone lub całkowicie wyeliminowane. Joga może również poprawić funkcjonowanie chodu u starszych i zapobiegać upadkom.
Wykazano, że praktyki jogi i medytacji zmniejszają uzależniające zachowania. Myśli o samookaleczonej krzywdzie i braku szacunku wobec siebie były w stanie zmienić się w bardziej kochające, troskliwe i pełne szacunku myśli i zachowania.
Joga również okazała się pomocna w wyleczeniu z zaburzeń odżywiania i poprawie złego obrazu ciała.
Badania pokazują, że joga może pomóc w zmniejszeniu stresu, tworząc reakcję relaksacyjną, pomagając poczuć się spokojniej, skupiając się na teraźniejszości i zmniejszając reakcję na stres lub lot lub walkę. Może obniżyć ciśnienie krwi, obniżyć poziom kortyzolu i zwiększyć przepływ krwi do ważnych narządów.
Joga i terapia zajęciowa
Joga i terapia zajęciowa mogą uzupełniać się w swoich koncepcjach i metodach. Podczas gdy joga kładzie nacisk na aktywację przywspółczulnego układu nerwowego, terapia zajęciowa obejmuje cele i cele w zakresie niezależności funkcjonalnej lub realizacji celu życiowego. Obie nauki podkreślają wykorzystanie umysłu, ciała i ducha w codziennym życiu, aby funkcjonować w nowej percepcji i nowych umiejętnościach, będąc jednocześnie spokojniejszymi.
Pracując z OT przeszkolonym w jodze mogą pomóc ci w ośmiu kończynach, aby pomóc Ci osiągnąć cele zdrowotne i prowadzić sensowne i celowe życie.
Osiem etapów lub etapów jogi to:
- Yama: Uniwersalna moralność
- Niyama: Osobiste observances
- Asany: Postawy ciała
- Pranajama: Ćwiczenia oddechowe i kontrola prany
- Pratyahara: Kontrola zmysłów
- Dharana: Koncentracja i kultywowanie wewnętrznej świadomości percepcyjnej
- Dhyana: oddanie, medytacja nad Boskością
- Samadhi: Zjednoczenie z Boskością
Uprawnienia OT i jogi
Nie wszyscy OTs przechodzą do specjalistycznego treningu jogi i włączają się do swoich praktyk. Jeśli jesteś zainteresowany poszukiwaniem tego rodzaju interwencji, musisz znaleźć odpowiedni OT, aby spełnić Twoje potrzeby.
Kiedy znajdziesz prawidłowy OT, mają wyjątkowe cechy, które mogą wnieść do instruktażu i terapii jogi. Te wyjątkowe kwalifikacje obejmują:
1. Szkolnictwo
Terapeuci zajęciowi, certyfikowani asystenci terapii zajęciowej oraz osoby z doktoratem w zakresie terapii zajęciowej otrzymują od dwóch do pięciu lat kształcenia w zakresie anatomii i fizjologii, psychologii, biologii, połączenia ciało-umysł, duchowość, neurobiologia, kinezjologia, funkcje poznawcze, komponenty psychospołeczne, integracja sensoryczna, biomechanika, ergonomia, choroby i choroby oraz wpływ środowiska na zdrowie i leczenie.
Droga do zostania instruktorem jogi jest mniej wystandaryzowana. Niektórzy są uważani za instruktorów po szybkiej 12-godzinnej lekcji. Inni są instruktorem po 200 godzinach, jeśli są zarejestrowani jako nauczyciele jogi (RYT).
2. Ich licencjonowanie
We wszystkich 50 stanach, w celu wykonywania terapii zajęciowej, OT musi być licencjonowany przez państwo. To licencjonowanie poświadcza, że spełniło surowe wytyczne w zakresie edukacji, że ich zakres praktyk jest nadzorowany przez państwo i że muszą wykazać, że nadal kształcą się w zakresie najlepszych praktyk w trakcie swojej kariery zawodowej.
Instruktorzy jogi nie są obecnie licencjonowani przez państwa. Najlepszym sposobem zapewnienia jakości nauczania jest uzyskanie informacji na temat edukacji instruktora w zakresie jogi oraz tego, czy są oni zarejestrowani w krajowych organizacjach jogi. Their 3. Ich zdolność do wystawiania rachunków ubezpieczeniowych
Ponieważ OTs spełniają te surowe standardy, usługi terapii zajęciowej są często opłacane przez ubezpieczenie, o ile zawierają one zabiegi jogi w zakresie wykonywania ich licencji.
Dodawanie jogi do praktyki OT
Istnieje kilka ścieżek, które OT może realizować, łącząc ich wiedzę na temat terapii zajęciowej i jogi.
1. Używając technik jogi jako metody leczenia w ramach tradycyjnej sesji terapii zajęciowej
Kiedy techniki jogi są oparte na dowodach i wykorzystywane do pracy nad celem określonym przez terapeuta zajęciowy w planie opieki, mogą kwalifikować się jako leczenie terapii zajęciowej i być obciążony kosztami ubezpieczenia.
Można to zrobić w dowolnym miejscu, w którym może pracować terapeuta zajęciowy, w tym:
Szpitale
- Szkoły
- Opieka długoterminowa i wykwalifikowane ośrodki pielęgniarskie
- Przychodnie ambulatoryjne
- Zdrowie domowe
- Ustawienia dotyczące zdrowia psychicznego
- Programy wczesnej interwencji
- 2. Według dostarczanie pacjentom terapii jogi na zasadzie kasowej jako terapeuta zajęciowy
Terapia gotówkowa umożliwia terapeucie zajęciowym pracę poza ograniczeniami do refundacji ustalonymi przez firmy ubezpieczeniowe. Ta swoboda może pozwolić im na leczenie przez dłuższy czas i zapewniać techniki leczenia wykraczające poza to, co jest refundowane przez ubezpieczenie.
Jednakże, jeśli terapia ma nadal kwalifikować się jako terapia zajęciowa, a lekarz działa na podstawie licencji OT, muszą oni nadal stosować się do zakresu praktyki określonego przez ich stan. Praca z OT, który ćwiczy na podstawie licencji, zapewnia ci ochronę od państwa, ponieważ są oni odpowiedzialni za swoje usługi.
3. Zapewniając pacjentom terapię jogi jako terapeuta jogi lub instruktor jogi
Niektóre OT mogą świadczyć usługi związane z jogą poza regulacjami ubezpieczeniowymi i poza ich licencją, przez co nie będą już praktykować terapii zajęciowej. Terapeuci ci mogą praktykować jako terapeuta jogi, który nie podlega licencjom państwowym i przepisom.
Terapia jogi ustnej i jogi
Terapia jogi jest szerokim terminem, który pojawił się w ciągu ostatnich 100 lat, aby wskazać konkretne zastosowanie jogi do osiągnięcia celu zdrowotnego związanego ze stresem fizycznym, psychicznym, emocjonalnym lub duchowym, bólem lub traumą. Osoba może być nauczana konkretnych asan, technik oddechowych, pranajamy, medytacji, filozofii yogi, poradnictwa duchowego lub psychologicznego, śpiewu, obrazowania, modlitwy lub rytuału, aby osiągnąć swoje cele zdrowotne i odnowy biologicznej.
Terapia jogą może być użyta do oznaczenia jogi jako techniki leczenia w ramach terapii zajęciowej. Jak wspomniano powyżej, OT mogą również realizować to jako odrębną praktykę.
OT i adaptacyjna joga
Adaptacyjna joga uczy uniwersalnych zasad jogi, które są dostępne dla wszystkich uczniów, niezależnie od rodzaju ciała, wieku, zdolności lub stanu zdrowia.
Modyfikacja działań mających na celu odniesienie sukcesu przez klientów i pełniejsze ich uniezależnienie jest integralną częścią szkolenia dla terapeutów zajęciowych. Terapeuta zajęciowy może używać rekwizytów, takich jak paski, koce, podpórki i krzesła, aby pomóc w modyfikacji pozycji dla klientów. Ponownie, terapeuta zajęciowy może wykorzystywać jogę adaptacyjną w ramach sesji terapii zajęciowej.
Doświadczenia klientów
Mandy Lubas, OTR / L, RYT, AWC jest ajurwedyjskim doradcą odnowy biologicznej, który integruje jogę i ajurwedę w swoim treningu OT. Ona dzieli się swoim doświadczeniem z włączaniem jogi do jej praktyki OT
"Ze względu na moje wykształcenie w zakresie Terapii Zajęciowej, mam unikalną perspektywę i interpretację filozofii jogicznej, która przynosi korzyści moim pacjentom. Na przykład, jeśli widzę kogoś z urazem fizycznym, cierpiącym na ból i traumę emocjonalną, którzy nie mogą już w pełni i optymalnie uczestniczyć w życiu codziennym, np. Uprawianie sportów, zadań związanych z zarządzaniem domem lub angażowanie się w ich równowagę między życiem zawodowym a rozrywkowym. jestem w stanie wykorzystać określone ramy odniesienia, których nauczyłem się w szkole OT. Mogę połączyć integrację sensoryczną, biomechanikę, poznawczą terapię behawioralną, model ludzkich zajęć (MOHO) z tradycyjną praktyką yogi, aby poprawić ich funkcję i udział w ich codziennych zajęciach.
Planowanie sekwencji zajęć jogi jest o wiele łatwiejsze niż OT, ponieważ znamy ciało tak dobrze i jesteśmy w stanie pracować na tak wielu poziomach w oparciu o podejście medyczne / naukowe, łącząc je ze wschodnimi praktykami filozofii jogicznej. Nasze szkolenie w zakresie refleksów i integracji odruchów pozwala nam przystosować połączoną praktykę jogi i OT do osób niepełnosprawnych i osób niepełnosprawnych.
Dodanie wiedzy o OT do praktyki jogi może jeszcze bardziej zwiększyć jogę. Na przykład, pracowałem z workami z piaskiem podczas mojego treningu jogi, niepotwierdzonego przez mojego nauczyciela jogi, ponieważ dzięki treningowi OT wiedziałem, że to poprawi propriocepcję; dostarczanie informacji do twojego ciała, aby wiedział, gdzie jest w przestrzeni dla osób o słabej świadomości ciała. Miałem pacjentów, którzy nie mogli znieść, kiedy po raz pierwszy do mnie przyszli i dzięki połączonej praktyce joga-OT znacznie poprawili swoją pozycję lub równowagę w pozycji siedzącej.
Pracowałem z klientem, który przeżył trzy napady w ciągu nocy w ciągu 10 lat wraz z regularnymi atakami paniki. Był na leczeniu napadami padaczkowymi, ale mimo to nadal miał napady padaczkowe. Poinstruowałem go, aby ćwiczył codzienne afirmacje i intonowanie, aby zacząć. Ćwiczył te nocne zajęcia i tworzył jogę, Viparita Karani, powszechnie znany jako "foot-up-the-wall". Po sześciu sesjach terapeutycznych nie był już doświadczeniem ani ataków paniki, ani ataków. Rozwijał jasność umysłu, której nie posiadał, pozwalając mu dłużej spać w nocy i bezpiecznie pokonując większe odległości. "
