Przez tysiące lat ludzie używali kamieni i kamieni o różnych rozmiarach w swoich rytuałach pogrzebowych i tradycjach, czy na pokrycie martwego ciała, oznaczyć miejsce pochówku, aby zlokalizuj to później lub upamiętnij osobę, która zmarła (np. nagrobki i grobowce znalezione na współczesnych cmentarzach i parkach pamięci). Wyjątkową tradycją żydowską jest jednak zwyczaj umieszczania kamyków, kamieni i małych kamieni na żydowskich grobach.
Zwyczaj
W tradycji żydowskiej, żałobnicy odwiedzający grobowiec ukochanej osoby często umieszczają kamień na szczycie nagrobka lub żarnika lub gdzieś na samym grobowcu, przed odejściem Te skały i kamienie różnią się rozmiarem – zazwyczaj w dowolnym miejscu od kamyka do wielkości piłki golfowej lub większej – i może być uzyskana przez żałobnika z jakiegoś ważnego miejsca dla gościa i / lub zmarłego, lub nawet przez sam cmentarz (szczególnie w czasie Rosz Haszana i Jom Kippur).
W zależności od grobu, nierzadko zdarza się, że kilka kamyczków lub skał trafia do prawdziwej "góry" kamieni odwiedzających, które oznaczają poprzednie wizyty członków rodziny, przyjaciół i bliskich, którzy uhonorowali zmarłego swoją obecnością.
Wraz ze wzrostem świadomości tego pradawnego judaistycznego zwyczaje – w dużej mierze dzięki Internetowi – nawet ludzie z innych religii przyjęli ideę pozostawiania kamieni dla odwiedzających na miejscach pochówku ich ukochanych.
Ponadto, kilka firm zapewnia obecnie komercyjnie wykonane i / lub spersonalizowane wersje tych kamieni, takie jak między innymi Remembrance Stones i MitzvahStones.
Możliwe wyjaśnienia
W przeciwieństwie do wielu tradycji, obyczajów i przesądów związanych z nowoczesnymi praktykami pogrzebowymi, pogrzebowymi i żałobnymi, pochodzenie żałobników opuszczających kamyki, kamienie lub skały w miejscu żydowskich grobów jest niestety z czasem stracone.
Istnieje jednak wiele teorii, takich jak:
- W zależności od twoich interpretacji i przekonań, Talmud (spisane kompendium żydowskiej tradycji ustnej) może sugerować, że dusza ludzka pozostaje w grobie wraz z ciałem po śmierci – być może dla kilku osób dni, tydzień, rok lub do ostatecznego zmartwychwstania i osądu. Tak więc żałobnicy mogli pierwotnie umieszczać kamienie na grobach bliskich, aby nie dopuścić do tego, by dusze opuściły miejsca pochówku.
- Podczas gdy poprzednie wyjaśnienie miało na celu zatrzymanie czegoś, inna teoria sugeruje, że ludzie chcieli coś zatrzymać . Umieszczenie kamyków i kamieni na żydowskich grobach mogło zapobiec wejściu złych duchów i demonów w miejsca pochówku i przejęciu w posiadanie ludzkich dusz, zgodnie z przesądami.Biblia opowiada historię Boga nakazującego Jozuemu stworzenie pomnika w Jordanie składającego się z 12 kamieni, które będą reprezentować "dzieci Izraela na zawsze". W ten sposób symboliczna reprezentacja kamienna ludu Izraela mogła zostać powtórzona później w praktyce pozostawiania kamyków i kamieni na nagrobkach zmarłych.
- Lud wędrowny, odwiedzający żydowskie mogiły, mógł pierwotnie zostawić kamienie, aby wskazać ich wizytę i złożyć hołd zmarłemu tylko dlatego, że kwiaty i rośliny nie były dostępne. Z powodu suchych warunków panujących w rejonach skalistych lub pustynnych, odwiedzający mogli zostać zmuszeni do użycia wszelkich dostępnych materiałów.
- Wzdłuż tych samych linii pogrzebanie zmarłego na obszarach skalistych lub pustynnych często prowadziło do płytkich grobów, które wymagały pokrycia zmarłych kamieniami i kamieniami w celu ukończenia pochówku i / lub zapobieżenia drapieżnictwu. (Kupa kamienia w ten sposób dała początek współczesnemu angielskiemu wyrazowi "cairn".) Jest więc całkowicie możliwe, że użycie kamieni odwiedzających na żydowskich grobach było wynikiem praktykowania "sprzątania" grobów poprzez dodawanie / zastępowanie kamieni i kamieni w celu utrzymania miejsca pochówku.
- Kamienie – w szczególności kamyczki – były często używane w starożytności jako metoda liczenia, w tym przez pasterzy próbujących śledzić swoje stada, którzy zachowują odpowiednią liczbę kamieni w sakiewkach lub zawiesiach na sznurku. Dlatego starożytna praktyka judaistyczna polegająca na pozostawieniu kamienia na kamieniach nagrobnych lub na grobie zmarłego ukochanej osoby mogła ewoluować z prostego systemu liczenia liczby odwiedzających zmarłych.
- Inna teoria sugeruje, że księża żydowscy mogli stać się nieczystymi rytuałami, kontaktując się ze zmarłą osobą – bezpośrednio lub przez bliskość. Używając kamieni i kamieni do oznaczenia grobu, kamienie odwiedzające mogły służyć jako ostrzeżenie dla żydowskich kapłanów, aby nie podchodzić zbyt blisko.
- Być może najgłębsze (możliwe) pochodzenie zwyczaju umieszczania kamyków, kamieni i małych kamieni na żydowskich grobach wiąże się z tym, że kwiaty, rośliny, artykuły spożywcze i inne materiały organiczne szybko więdną lub rozkładają się, co wywołuje przejściową naturę życia. Z drugiej strony kamyk, kamień czy skała symbolizują trwałą trwałość i spuściznę zmarłego w sercach i umysłach ocalałych. To może tłumaczyć przyjęcie kamieni na kamieniach nagrobnych i grobowcach przez osoby spoza wiary żydowskiej, które postrzegają tę tradycję jako skuteczną metodę potwierdzania ich emocjonalnej i duchowej więzi z ukochaną osobą pomimo rozstania przez śmierć.
