Skrót akronimu oznacza kombinację terapii przeciwretrowirusowej. Odnosi się to do kombinacji leków, które są używane do utrzymywania pod kontrolą infekcji HIV. Są one również powszechnie określane jako reżimy HAART, a terminologia ewoluowała dalej po prostu w ART w terapii przeciwretrowirusowej.
Kombinacje leków stosowane w kartach składają się z co najmniej dwóch aktywnych leków z dwóch klas.
Zazwyczaj zawierają trzy lub więcej różnych leków. Korzystanie z kombinacji różnych leków sprawia, że leczenie jest bardziej skuteczne. Zmniejsza to również ryzyko, że u pacjenta może rozwinąć się oporność na leki.
Główne klasy leków zwykle zawartych w schematach cART obejmują:
- Nukleotydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NRTI)
- Nukleotydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTI)
- Inhibitory proteazy (PI)
- inhibitory intregazy
Każdy rodzaj leku przeszkadza w różnych stadiach zakażenie wirusem HIV i proces replikacji.
Dlaczego ART i CART zastępują HAART?
Termin HAART (wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa) był stosowany od wielu lat. Może być mylące, gdy zamiast tego używa się terminu CART lub ART. Dlaczego niektórzy naukowcy zaczęli odchodzić od terminu HAART? Jak się okazuje, jest naprawdę dobry powód do zmiany. Termin cART jest sposobem dla lekarzy na określenie stosowania kombinacji leków przeciwretrowirusowych w wieku, w którym rośnie zainteresowanie monoterapią.
Monoterapie to pojedyncze terapie przeciw HIV / AIDS.
Chociaż terapia HAART jest na ogół formułowana jako kombinacja, termin ten mógłby teoretycznie być również stosowany w odniesieniu do wysoce aktywnej monoterapii. Odnosząc się konkretnie do karty pozwala lekarzom na wyraźne rozróżnienie między koktajlami z lekami a pojedynczymi lekami.
Natomiast użycie terminu HAART odnosi się tylko do teoretycznych poziomów aktywności leku. Bardziej prawdopodobne jest, że po roku 2009 w literaturze pojawi się literatura.
Kolejnym krokiem było przejście do ART jako typowego akronimu, nawet jeśli nadal implikuje zastosowanie trzech lub więcej leków przeciwretrowirusowych, które można przyjmować pojedynczo lub w postaci kombinacji.
Monoterapii i terapie kombinowane
Zainteresowanie monoterapiami wynika z chęci ograniczenia barier w leczeniu HIV / AIDS. Bariery te obejmują koszty leków i trudności z przyjmowaniem leków zgodnie z zaleceniami. W celu zmniejszenia ryzyka długotrwałego leczenia różnymi lekami na HIV można również stosować pojedyncze terapie lekowe. Na przykład mogą być stosowane w celu wyeliminowania skutków ubocznych, takich jak przedwczesne starzenie się i dysfunkcja metaboliczna.
Argumenty przemawiające przeciwko monoterapii obejmują obawy, że stosowanie pojedynczej terapii znacznie zwiększa ryzyko zachęcania do tworzenia lekoopornych szczepów wirusa. Istnieją również obawy, że schematy pojedynczych leków mogą po prostu nie być tak skuteczne, jak reżimy kombinowane.
Jednak nawet ci, którzy uznają, że monoterapia może nie być przydatna u wszystkich pacjentów z HIV, często chętnie uznają, że może ona być odpowiednia w niektórych subpopulacjach.
Na przykład monoterapia może być pomocna dla osób, które doświadczyły dobrego, długotrwałego tłumienia wirusa HIV, stosując bardziej tradycyjne terapie skojarzone. Wykazali, że mogą przyjmować swoje leki konsekwentnie. Mogą również potrzebować mniej leków, aby utrzymać kontrolę nad wiremią.
Słowo od Verywella
Możesz nadal widzieć wszystkie trzy terminy z literatury i online. Choć może to być mylące przez kilka lat, termin ART bardziej obejmuje różne rodzaje skutecznej terapii na HIV. Zobaczysz zastosowanie ART w Stanach Zjednoczonych i na stronach i publikacjach Światowej Organizacji Zdrowia.
