Tłuszcz pełzający jest zjawiskiem występującym u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (dwoma rodzajami zapalnych chorób jelit lub IBD), które nadal nie są dobrze rozumiane przez środowisko medyczne. W rzeczywistości nie był on jeszcze intensywnie badany, mimo że jego istnienie u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna było znane od kilkudziesięciu lat. Choroba Leśniowskiego-Crohna pochodzi od Burrilla Crohna, ponieważ to on pierwszy opisał chorobę, która wcześniej była znana jako regionalne zapalenie jelita krętego.
Dr Crohn opisał zmiany w tkance tłuszczowej (tkance łącznej lub tłuszczach) u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
Co to jest pełzający tłuszcz?
Każdy ma tłuszcz w ciele i przynajmniej pewną ilość tłuszczu w brzuchu. Od 15 do 30% tkanki tłuszczowej uważa się za normalne, nawet zdrowe. Zamiast być częścią ciała, która jest pasywna, tkanka tłuszczowa jest obecnie uznawana za rzeczywisty narząd. Ma nawet funkcję i wydziela różne substancje chemiczne. Jednym z nich są cytokiny, które wiążą się z IBD, ponieważ częściej występują u osób, które cierpią na te choroby, niż osoby zdrowe. Zdarzały się przypadki, w których stwierdzono, że aż 50% jelita było zamknięte w pełzającym tłuszczu. Nic dziwnego, że posiadanie większej ilości tego typu tłuszczu wiąże się z cięższym przypadkiem choroby Leśniowskiego-Crohna.
Wcześniej uważano, że pełzający tłuszcz jest diagnostyczny w chorobie Leśniowskiego-Crohna – to znaczy, kiedy stwierdzono, że pacjent był nosicielem Leśniowskiego-Crohna.
Pełzający tłuszcz można zobaczyć na skanie tomografii komputerowej. Jednak ostatnio opisano, że pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy mogą również mieć postać pełzającego tłuszczu. Większość wiedzy na temat pełzającego tłuszczu do tej pory koncentrowała się na chorobie Leśniowskiego-Crohna, więc stosunkowo niewiele wiadomo na ten temat we wrzodziejącym zapaleniu okrężnicy lub nieokreślonym zapaleniu okrężnicy.
Czym jest "tłusta" część pełzającego tłuszczu?
Pełzanie tłuszczu nie jest tym samym, co tłuszcz, który kojarzymy z nadwagą lub otyłością. Posiadanie tego typu tłuszczu nie oznacza, że dana osoba ma nadwagę, ani nie przyczynia się do nadwagi lub otyłości. Większość pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna zalicza się do grupy o niskim wskaźniku masy ciała lub do zdrowego wskaźnika masy ciała. Nie jest niespotykane, aby pacjent cierpiący na IBD miał nadwagę lub otyłość, ale nie jest on powszechny. Jednak wykazano, że aż połowa wszystkich pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma pełzające tkanki tłuszczowe wokół ich jelit.
Co możemy zrobić w sprawie pełzania tłuszczu?
Jednym z pytań osób z IBD może być pytanie, jak zapobiegać pełzaniu tłuszczu i co można z tym zrobić, jeśli jest obecne. Chociaż wiemy o tym od lat 30., niewiele jest badań nad pełzaniem tłuszczu. Dokładny mechanizm wpływu na przebieg IBD nie jest zrozumiały, choć istnieje kilka teorii. Niektóre teorie koncentrują się przede wszystkim na chemikaliach wydzielanych przez tłuszcz i ich wpływie na stany zapalne i proces zapalny. W jednym z badań wykazano, że tłuszcz odgrywa rolę w promowaniu stanu zapalnego, a ukierunkowanie na pełzającą tkankę tłuszczową może stanowić przyszłość leczenia.
Nie wiadomo też dokładnie, dlaczego tak się dzieje. Czy zdarza się to przed IBD i odgrywa rolę w jego sprawie, czy jest to wynik IBD? Są to pytania, na które odpowiedzi muszą odpowiedzieć, kiedy naukowcy zaczynają odkrywać ten aspekt IBD, który do tej pory był w dużej mierze ignorowany.
