Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego lub HPV jest niezwykle powszechna. Naukowcy uważają, że ponad połowa aktywnych seksualnie osób dorosłych jest zarażona wirusem HPV w dowolnym momencie. Nie wszystkie z tych infekcji są takie same. Istnieje ponad 100 rodzajów HPV, z których wiele rozprzestrzenia się drogą płciową. Niektóre typy HPV są uważane za wysoce ryzykowne. Szczepy te wiążą się ze zwiększonym ryzykiem różnych nowotworów u mężczyzn i kobiet.
Inne typy są uważane za niskiego ryzyka. Szczepy te są związane z brodawki narządów płciowych.
Ponieważ HPV rozprzestrzenia się od skóry do skóry, prezerwatywy nie są całkowicie chroniące przed infekcją. Właśnie dlatego dla wielu ludzi było to bardzo ekscytujące, gdy opracowano pierwszą szczepionkę przeciwko HPV. Szczepionka ta, Gardasil, była chroniona przed dwoma najpowszechniej występującymi typami wysokiego ryzyka i dwoma najpowszechniej występującymi odmianami niskiego ryzyka HPV. Kilka lat później wydano kolejną szczepionkę, Cervarix, która skupiła się na szczepie wysokiego ryzyka. Obecnie istnieją trzy szczepionki przeciwko HPV. Trzecia szczepionka to nowa wersja szczepionki Gardasil o nazwie Gardasil-9, która chroni przed 9 szczepami wirusa HPV.
Szczepionki nie są doskonałe. Jednak w krajach, w których doszło do dobrego wychwytu szczepionki, liczba chorych na raka szyjki macicy spadła. Dlaczego więc więcej amerykańskich nastolatków nie otrzyma szczepionki przeciwko HPV?
Korzyści szczepionki HPV według liczb
W krajach takich jak Australia, gdzie wiele młodych kobiet otrzymuje szczepionkę przeciwko wirusowi HPV o 4 szczepach (Gardasil), zanim zostaną one wystawione na wirusa, efekty są nadzwyczajne.
Przegląd badań z 2016 roku wykazał, że było:
- o 90 procent mniej zakażeń HPV 6, 11, 16 i 18. Są to cztery szczepy chronione przez Gardasil.
- 90 procent mniej przypadków brodawek narządów płciowych.
- 45 procent mniej rozpoznań zmian szyjkowych o niskim stopniu złośliwości.
- 85 procent mniej rozpoznań zmian szyjki macicy o wysokim stopniu złośliwości. Są to rodzaje zmian związanych z rozwojem raka.
Jednak, aby te korzyści były widoczne, młodzi ludzie muszą otrzymać szczepionkę przeciwko wirusowi HPV. Co ważniejsze, muszą uzyskać szczepionkęprzed rozpoczęciem seksu.
Niektóre kraje radzą sobie niewiarygodnie dobrze z zaszczepieniem ludzi. W 2014 r. Zaszczepiono prawie trzy czwarte wszystkich australijskich dziewcząt. Dania, Węgry, Irlandia, Norwegia, Portugalia, Szwecja i Wielka Brytania mają zasięg szczepień w przedziale 80-90 procent. Natomiast w 2014 r. Tylko 40 procent amerykańskich dziewcząt i 22 procent amerykańskich chłopców zostało zaszczepionych.
Dlaczego Ameryka jest za bezpieczna pod względem częstości szczepień przeciwko HPV?
Szczepionka przeciwko HPV przybyła do Stanów Zjednoczonych bardzo wcześnie. Jednak w początkowych latach toczyło się wiele debat dotyczących tego, czy powinno to być częścią regularnych zaleceń dotyczących szczepień. Ludzie początkowo byli zaniepokojeni bezpieczeństwem. Od tego czasu wykazano, że jest to bardzo bezpieczna szczepionka. Obawiano się również, że szczepionka przeciwko HPV może zachęcać młodych ludzi do uprawiania seksu. To kolejna rzecz, która okazała się nieprawdziwa.
Dziś American Academy of Pediatrics zaleca rutynowe szczepienia przeciwko HPV dla kobiet i mężczyzn w wieku 11 i 12 lat. Dlaczego więc wskaźniki szczepionek nadal pozostają w tyle za tymi w wielu innych rozwiniętych krajach?
Istnieje wiele powodów. W szczególnej kolejności:
- Lekarze nie wykonują dobrej pracy, konsekwentnie polecając szczepionkę pacjentom dorastającym i ich rodzicom.
- Rodzice nie wiedzą, że szczepionka jest potrzebna młodym mężczyznom i kobietom. Dlatego nie wiedzą, aby o to poprosić lub o to.
- Gdy rodzice zdają sobie z tego sprawę, wielu nie wierzy, że szczepienia przeciwko HPV są tak samo ważne jak inne szczepienia w dzieciństwie i młodzieży. Dotyczy to w szczególności ogólnego spadku szczepień dziecięcych obserwowanego w całych Stanach Zjednoczonych. Zmniejszenie użycia szczepionek jest w dużej mierze spowodowane obawami rodziców dotyczącymi szczepień. Te obawy nie są oparte na nauce. Nie zdają sobie również sprawy, że szczepionki są o wiele rzędów wielkości bezpieczniejsze niż choroby, którym zapobiegają.
- Rodzice martwią się kosztem szczepionki. Obawiają się też kosztów wizyt wymaganych do uzyskania szczepionki. Istnieją dowody na to, że biorcy Medicaid częściej otrzymują szczepionkę niż osoby prywatne. Może to wynikać z kilku powodów. Jednym z powodów jest niższy koszt opieki, gdy nie trzeba płacić za wizytę.
- Szczepionki przeciwko wirusowi HPV nie zawsze są dostępne we wszystkich regionach Stanów Zjednoczonych. Dostępność różni się w zależności od tego, gdzie ludzie się opiekują.
Istnieją sposoby na rozwiązanie tych problemów. Programy edukacyjne mogą pomóc w nauczeniu lekarzy o znaczeniu rutynowych szczepień. W ten sposób lekarze mogliby dowiedzieć się więcej o szczepionce i o tym, jak rozmawiać o niej w odpowiedni sposób kulturowo. Szczepionki przeciwko HPV mogą stanowić część standardowych programów profilaktycznych. Może to ułatwić omawianie ich z rodzicami i lekarzami. Elektroniczna dokumentacja medyczna może zostać ulepszona, a dostęp do szczepionki może zostać rozszerzony. Pomoże to lekarzom zidentyfikować osoby, które potrzebują szczepionki. Może to również oznaczać, że rodzice i nastolatki będą mieli więcej opcji, gdzie można uzyskać swoje zdjęcia.
Wreszcie, rodzice i nastolatki muszą mieć dostęp do lepszych informacji na temat szczepionki przeciwko HPV. Jeśli więcej osób zrozumie korzyści dla chłopców i dziewcząt, prawdopodobnie będą bardziej zainteresowani uzyskaniem tego. Co najważniejsze, muszą się nauczyć, że uzyskanie szczepionki przeciwko HPV nie jest związane z seksem. Chodzi o ochronę zdrowia.
