Geny odziedziczone po rodzicach określają wygląd twojego ciała, takie jak kolor oczu i piegi, a także inne cechy, takie jak grupa krwi i krótkowzroczność. I to nie wszystko. Odziedziczone geny mogą również pomóc w określeniu niektórych funkcjonalnych zdolności twojego ciała – takich jak zapobieganie nawrotom raka prostaty.
Jak rośnie rak gruczołu krokowego
Androgeny (męskie hormony płciowe) powodują wzrost raka prostaty.
Dlatego terapia deprywacji androgenów (ADT) jest jednym ze sposobów leczenia raka gruczołu krokowego, szczególnie gdy jest zaawansowany lub rozprzestrzenił się. ADT może obejmować przyjmowanie leków, które powstrzymują wytwarzanie androgenów (w jądrach) lub blokować działanie androgenów w całym ciele. ADT może również obejmować chirurgiczne usunięcie obu jąder. Jest często stosowany w połączeniu z innymi terapiami raka prostaty, takimi jak radioterapia lub usuwanie gruczołu krokowego.
ADT, w istocie, usuwa paliwo i zatrzymuje wzrost komórek raka prostaty – lub przynajmniej spowalnia ich.
Jednak w większości przypadków funkcja ADT działa tak długo. Komórki raka prostaty stają się ostatecznie "odporne na kastrację". Zaczynają wytwarzać własne androgeny, tym samym uzupełniając się.
Mężczyźni otrzymujący ADT w raku prostaty mają regularne testy antygenu specyficznego dla prostaty (PSA). Rosnące poziomy PSA mogą wskazywać, że rak gruczołu krokowego stał się odporny na kastrację i zaczął ponownie rosnąć.
Geny określają Twoją zdolność do walki z rakiem prostaty
Niektórzy mężczyźni mogą stosować ADT, aby zapobiegać rakowi gruczołu krokowego dłużej niż inni.
Badanie przeprowadzone w 2016 r. W Cleveland Clinic i Mayo Clinic wykazało, że mężczyźni z pewną odmianą określonego genu są bardziej skłonni do wcześniejszego wystąpienia raka prostaty opornego na kastrację. U tych mężczyzn ADT nie działa tak długo.
Ich rak powróci szybciej.
Z 443 pacjentów z rakiem prostaty w badaniu wszyscy mieli zaawansowaną chorobę i byli leczeni za pomocą ADT. Niektórzy mężczyźni mieli "normalne"geny HSD3B1 – – dwie kopie, po jednej od każdego z rodziców. Inni mieli wariantHSD3B1(1245C), ale tylko od jednego rodzica. Jeszcze inni mieli wariant genu od obojga rodziców.Im więcej kopii wariantu genu, tym mniej ADT działało.
Osoby z "normalnymi" genami w grupie pacjentów z Cleveland Clinic zatrzymały raka gruczołu krokowego od nawrotu o medianę 6,6 roku. Inni też się nie opłacili. Osoby z wariantem genu od jednego rodzica odstąpiły od nawrotu o medianę 4,1 roku. Osoby z wariantem genu od obojga rodziców powstrzymały nawrót mediany wynoszącej zaledwie 2,5 roku.
Czy masz wariantowy gen?
Według projektu 1000 genomów około połowa mężczyzn i kobiet w USA ma gen
HSD3B1(1245C) od jednego lub obojga rodziców.Na razie nie ma prostego testu, który pozwoliłby go zidentyfikować (chociaż można go zidentyfikować w pełnym panelu genetycznym). Konieczne są dalsze badania, zanim blood badanie krwi na podstawie HSD3B1
(1245C) stanie się powszechnie dostępne.Dlaczego nie teraz? Ponieważ nie ma wystarczających dowodów na to, że zmiana leczenia dla mężczyzn wariantem genu poprawiłaby wyniki.Teraz robimy więcej badań, aby sprawdzić, czy alternatywne terapie hormonalne będą skuteczniejsze niż stosowanie ADT u tych mężczyzn. Jeśli tak, będziemy mieli dowody na to, że prosty test krwi powinien być poddany badaniu przesiewowemu na HSD3B1
(1245C).
Spersonalizowane leczenie może być bardziej skuteczneDzisiaj leczymy wszystkich pacjentów z nawrotowym rakiem gruczołu krokowego zgodnie z jednym standardem opieki. Ale badania mogą prowadzić nas do personalizacji leczenia w oparciu o cechy genetyczne pacjenta.W niezbyt odległej przyszłości mamy nadzieję wykorzystać testy genetyczne do określenia, którzy pacjenci potrzebują terapii, zamiast traktować wszystkich tak samo.
Na przykład pacjenci bez genu D HSD3B1
(1245C) mogą dobrze radzić sobie z ADT. Osoby z tym mogą wymagać bardziej agresywnego leczenia.
Dr Sharifi jest onkologiem medycznym w Taussig Cancer Institute w Cleveland Clinic i posiada Katedrę dla Kendrick na badania nad Rakiem Prostaty w Cleveland Clinic.
