Przeżyły udar może doświadczać różnych długotrwałych utrudnień, które kolidują z codziennym życiem. Ideopotencja apraksji może wystąpić w wyniku udaru, który dotyka płata ciemieniowego mózgu.
Ideomotor apraxia jest jednym z najtrudniejszych do pokonania udarów. Wpływa na zdolność przeżycia udaru do wykonywania prostych czynności motorycznych, ale nie jest związana ze słabością lub utratą czucia.
W rzeczywistości aproksja ideomotoryczna jest bardziej złożonym problemem wynikającym ze zmniejszonej zdolności do integracji świadomości przestrzennej i koordynacji ruchu.
Przegląd
Ideomotor apraxia (IMA), znany również jako dysocjacja dobrowolnie-automatyczna. Jest to zaburzenie neurologiczne charakteryzujące się niezdolnością do wykonywania różnych ruchów fizycznych. Rzeczy, które zwykle uważamy za proste zadania ruchowe, takie jak użycie młotka lub machanie na pożegnanie, mogą stać się niezdarne i mylące dla osób po udarze, które cierpią na apoporyzację ideomotoryczną.
Nawet gdy osoba po udarze ma już wcześniej doświadczenie w prawidłowym używaniu przedmiotu lub wykonywaniu wyszkolonego zadania, nie jest w stanie naśladować ruchu, takiego jak ruch samego młota.
Przyczyny
Płat ciemieniowy kontroluje umiejętność czytania, pisania i rozumienia pojęć przestrzennych. Udar płata ciemieniowego jest najczęstszą przyczyną apoporyzacji ideomotorycznej. W rzeczywistości, region płata ciemieniowego, który znajduje się blisko grzbietu i górnej części głowy, nad uszami, jest szczególnie odpowiedzialny za ten problem.
Inne zaburzenia neurologiczne, które upośledzają płat ciemieniowy, mogą również powodować dysfunkcję ideomotoryczną. Należą do nich:
- Guz mózgu
- Choroba Parkinsona
- Choroba Alzheimera
- Choroba Huntingtona
- Demencja
- Padaczka
- Urazowe uszkodzenie mózgu
- Wrodzona – W niektórych sytuacjach apraksja może się rozpocząć od urodzenia. Objawy mogą pojawić się podczas wzrostu i rozwoju dziecka. Specyficzne przyczyny tego rodzaju apraksji nie są znane, ale mogą być wynikiem urazu mózgu lub udaru mózgu, który wystąpił przed porodem.
Objawy
Osoby z apraksią ideomotoryczną mogą wykazywać objawy, takie jak frustracja, depresja i przejawy wulgaryzmów. Jednym z najbardziej oczywistych objawów apraksji ideomotorycznej jest niezdolność pantomimy do użycia narzędzia lub przedmiotu.
Inne objawy mogą również obejmować:
- Nie można wykonać fizycznych gestów lub ruchów na żądanie
- Nie można naśladować fizycznego gestu, takiego jak machanie
- Nie można przytrzymać obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem
- Powiązanie jednego obiektu z drugim i niepoprawne użycie obiektów
Przez większość czasu problemy te są widoczne przy bardzo prostych zadaniach, takich jak mycie zębów, guziki guzikiem lub golenie. Bardziej wyrafinowane umiejętności fizyczne, takie jak poprawianie czy gotowanie, mogą być prawie niemożliwe do wykonania.
Rozpoznanie
Rozpoznanie aproksji ideomotorowej polega na dokładnym badaniu neurologicznym, które obejmuje ocenę języka, funkcji poznawczych (umiejętności myślenia) i siły motorycznej.
Twój lekarz może zlecić przeprowadzenie testów diagnostycznych, aby pomóc w diagnozie. Testy te mogą obejmować dowolne z następujących czynności:
- tomografia komputerowa mózgu
- skan MRI mózgu
- elektroencefalogram (EEG)
- nakłucie lędźwiowe (test oceniający stan zdrowia płynu rdzeniowego)
te testy medyczne mogą pomóc w zidentyfikowaniu konkretnego problemu w mózgu, który może być odpowiedzialny za objawy, takie jak udar, guz mózgu lub infekcja.
Zarządzanie medyczne
Leczenie apoprazji ideomotorowej obejmuje fizykoterapię, terapię mowy i terapię zajęciową. Wynik leczenia w dużym stopniu zależy od podstawowej przyczyny apopionii ideomotorycznej i ciężkości uszkodzenia mózgu płata ciemieniowego i otaczających regionów.
Wiele schorzeń, takich jak udar i uraz głowy, z biegiem czasu ulega poprawie. Inne stany, takie jak guz mózgu lub infekcja, mogą ulec poprawie po leczeniu medycznym lub chirurgicznym. Inne przyczyny apraksji ideomotorycznej, takie jak choroba Alzheimera i inne rodzaje demencji, z czasem ulegają pogorszeniu.
Komplikacje
Osoby mające do czynienia z apraksją często nie są w stanie samodzielnie żyć z powodu problemów z funkcjonowaniem na co dzień.
Możliwe powikłania apoporyzacji ideomotorowej to:
- Problemy z uczeniem się
- Izolacja społeczna
- Zmniejszenie poczucia własnej wartości
- Depresja
- Frustracja
Słowo z Verywell
Możliwe, że spodziewałeś się upośledzenia fizycznego, jeśli ty lub twoja bliskiej osoby miałeś udar lub uraz głowy . Jednak wiele stanów neurologicznych również powoduje problemy poznawcze. Problemy z funkcją przestrzenną i świadomością przestrzenną stanowią szczególne wyzwanie dla samodzielnego życia. Często osoby z apraksją ideomotoryczną nie są świadome, że mają upośledzenie i mogą nawet zaniedbać część własnego ciała.
Jeśli jesteś opiekunem osoby, która ma apopleksję ideomotoryczną, pamiętaj, aby szukać pomocy i zasobów podczas nawigacji po odzysku i codziennym życiu.
