Mięsień pectoralis major, lub najczęściej jego ścięgno, które przywiązuje się do kości ramiennej, może się rozerwać. Sportowcy często nazywają to pęknięciem pec lub rozdartym pec, ale dokładniej nazywa się to pęknięciem mięśnia piersiowego. Złośliwe pęknięcia piersiowe są rzadkimi zranieniami, które występują prawie wyłącznie u mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat. Podczas gdy częściowe łzy mogą wystąpić, są one mniej powszechne i zwykle następuje całkowite rozerwanie ścięgnistego przywiązania mięśnia do kości.
Mięsień piersiowy jest dużym mięśniem tuż przed ścianą klatki piersiowej. Występują dwie części mięśnia piersiowego, piersiowego większego i piersiowego mniejszego. Pectoralis major jest większym z tych dwóch i działa w taki sposób, aby pchnąć ramiona przed ciałem, na przykład w trakcie manewru w wyciskaniu.
W jaki sposób dochodzi do pęknięcia mięśni piersiowych?
Obrażenia te pojawiają się zwykle podczas intensywnych czynności. Prawie połowa wszystkich poważnych pęknięć piersiowych występuje podczas podnoszenia ciężarów, szczególnie podczas manewru w wyciskaniu. Inne przyczyny poważnego pęknięcia piersiowego obejmują piłkę nożną (blokowanie), zapasy, rugby i inne urazy traumatyczne.
Wiadomo, że stosowanie sterydów może osłabiać ścięgno, co jest uważane za czynnik przyczyniający się do wielu poważnych pęknięć mięśni piersiowych. Jednak urazy te mogą z pewnością wystąpić u pacjentów, którzy nigdy nie stosowali sterydów.
Jakie są objawy pęknięcia mięśni piersiowych?
Pacjenci, u których wystąpiło pęknięcie piersiowe, odczuwają nagły ból i często uczucie łzawienia w klatce piersiowej.
Objawy obejmują:
- Ból w klatce piersiowej i ramieniu
- Słabość w wypychaniu ramion przed ciałem
- Siniak w klatce piersiowej i ramieniu
- Wgłębienie lub kieszeń, uformowana tuż nad pachą, gdzie wystąpiło pęknięcie
Leczenie Pęknięcie mięśnia piersiowego
Chirurgia jest najczęściej zalecana do całkowitego rozerwania ścięgna mięśnia piersiowego.
Pacjenci z częściowymi łzami, łzami w obrębie mięśnia lub osobami starszymi i o niskim popycie mogą być w stanie uniknąć leczenia chirurgicznego.
Poprzez naprawianie podartego ścięgna pacjenci mają dużą szansę na powrót do sportów i aktywności na wysokim poziomie. Najlepiej, aby naprawa była wykonywana we wczesnym okresie po urazie. Wykonując naprawę w ciągu kilku tygodni po urazie, zanikają blizny tkanek i mięśni. Naprawa wykonywana jest przez umieszczenie dużych szwów w podartym ścięgnie, a następnie zabezpieczenie tych szwów kością ramienia z otworami w kości lub kotwami włożonymi do kości.
Czy problem może zostać naprawiony, jeśli nie ma tendencji do szybkiego działania?
Tak, niektórzy autorzy wykazali się dobrymi wynikami w miesiącach napraw, a nawet latach, w następstwie urazu. Ponownie naprawę najlepiej wykonać we właściwym czasie, ale istnieją badania, które pokazują, że pacjenci, którzy mają późne naprawy, mogą znaleźć lepszą kosmezę (wygląd klatki piersiowej), siłę i ogólną satysfakcję.
Jak mogę zapobiec poważnym uszkodzeniom piersi?
Podnośniki powinny być poinstruowane na temat właściwej techniki wyciskania. Najważniejsze względy to ograniczenie odległości, na jaką obniżony jest pręt, oraz zawężenie chwytu rąk na drążku.
Obniżenie poprzeczki do klatki piersiowej lub poszerzenie uchwytu na drążku, zwiększa nacisk na mięsień i zwiększa ryzyko urazu piersiowego.
