Kostki słuchowe to łańcuch małych kości w uchu środkowym, które przenoszą dźwięk z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego poprzez wibracje mechaniczne.
Nazwy kości, które zawierają kosteczki słuchowe, pochodzą z łaciny. Malleus tłumaczy się na "młot", "kowadło" to "kowadło", a strzemiączko to "strzemię".
Podczas centralnego słuchania, trio kości słuchowych mieści się w obszarze nie większym niż pomarańczowe ziarno.
Jak działają kosteczki słuchowe
Celem kosteczek słuchowych (zwanych także łańcuchem kosteczek słuchowych) jest przekazywanie dźwięku poprzez reakcję łańcuchową drgań, które łączą błonę bębenkową z ucha wewnętrznym i ślimakiem. Kiedy wibracje docierają do ślimaka, pustej, przypominającej ślimak komorę wypełnioną płynem, zostają przekształcone w impulsy nerwowe, które mózg interpretuje jako dźwięk.
Łańcuchowa reakcja łańcuchowa rozpoczyna się, gdy dźwięk dotrze do błony bębenkowej (błona bębenkowa). Ciśnienie wibracyjne przekazywane jest do kostki, przegubowej kości, która zgina się w jednym z dwóch stawów podniebienno-stawowych.
Wibracja jest następnie przekazywana do kosówki, która zgina się w innym stawie pozanoskrzelowym, przed przeniesieniem impulsów do stap, którego kość nie tylko przypomina strzemię, ale jest najmniejsza w ciele.
Rola kosteczek słuchowych jest zakończona, gdy wejście wibracyjne jest przekazywane do ślimaka przez owalne okno (otwór między środkowym a wewnętrznym uchem).
Kostki słuchowe odgrywają ważną rolę w słuchaniu, ponieważ przenoszą fale dźwiękowe z powietrza do wypełnionego płynem rdzenia ślimaka. Skutecznie wzmacniają wibracje o około 30 decybeli (dB), aby uwzględnić to przejście.
Regulacja dźwięku
Oprócz ułatwienia słuchu, kosteczki słuchowe pełnią funkcję ochronną, gdy są wystawione na ciągłe, głośne dźwięki.
Kiedy tak się stanie, mięśnie błony bębenkowej (zwane mięśniem stapedius i tensor) będą się kurczyć. Zaciśnięcie redukuje zdolność bębenka do wibrowania, ograniczając w ten sposób ruch kosteczek słuchowych i uderzenia dźwięku.
Należy jednak zauważyć, że nie jest to natychmiastowa reakcja. Pętla między bębenkiem a mózgiem i grzbietem musi być najpierw stymulowana głośnym hałasem, zanim nastąpi zwężenie. W związku z tym błona bębenkowa i słuch nie mogą być chronione przed nagłym głośnym hałasem.
Wiek może również spowolnić prędkość pętli, czyniąc starszych ludzi bardziej podatnymi na uszkodzenia słuchu.
Zaburzenia kosteczek słuchowych
Kostki słuchowe mogą być czasem uszkodzone, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Uraz może powodować utratę słuchu, czasami ciężką, i może obejmować:
- Otosklerozę, stan, w którym kości słuchowe ulegają stapianiu i czasami wymagają naprawy chirurgicznej
- Zwichnięcie kości słuchowych z powodu złamania, urazu lub przewlekłego zakażenia
- Żółtaczka, torbiel rozwijająca się za błoną bębenkową i utrudniająca ruch kości słuchowych perfor Perforacja lub infekcja bębenkowa (zapalenie ucha), która redukuje wibracyjne impulsy do kości słuchowych
- Zakażenia ucha środkowego, które mogą powodować gromadzenie się płynu, który ogranicza ruch kości słuchowej
- Genetyczne zaburzenia, które zakłócają normalny rozwój kosteczek słuchowych
