Zaburzenia przetwarzania danych zmysłowych (nadmierna i / lub niewrażliwa na światło, dźwięk, zapach, smak lub dotyk) przez długi czas były opisywane jako objaw autyzmu. W 2013 roku, wraz z DSM-5 (najnowsza wersja podręcznika diagnostycznego), problemy sensoryczne stały się oficjalną częścią diagnozy, określanej jako: "Hiper- lub hiporeaktywność do wkładu sensorycznego lub niezwykłe zainteresowania sensorycznymi aspektami środowiska (np. wyraźna obojętność na ból / temperaturę, niekorzystną reakcję na określone dźwięki lub tekstury, nadmierne węszenie lub dotykanie przedmiotów, wizualną fascynację światłami lub ruchem). "
Zaburzenia czucia mogą być dezaktywujące, ponieważ zakłócają one tak wiele codziennych czynności. Opracowano stosunkowo nową technikę terapii integracji sensorycznej, aby pomóc osobom z autyzmem i bez niego zmniejszyć ich reaktywność i poprawić ich zdolność do uczestniczenia w zajęciach, od szkoły przez tańce do seksu.
Dysfunkcja przetwarzania czuciowego w autyzmie
Wiele osób z autyzmem, oprócz wyzwań w innych dziedzinach, jest również nadwrażliwych lub niedostatecznie wrażliwych na światło, hałas i dotyk. Mogą nie być w stanie znieść odgłosu zmywarki lub, z drugiej strony, muszą klapnąć, a nawet zranić się, aby w pełni zdać sobie sprawę z ich ciał. Te różnice sensoryczne są czasami nazywane "zaburzeniami przetwarzania sensorycznego" lub "dysfunkcją przetwarzania sensorycznego" i mogą być leczone za pomocą terapii integracji sensorycznej.
Przetwarzanie zmysłów polega na przyjmowaniu informacji za pośrednictwem naszych zmysłów (dotyk, ruch, węch, smak, wzrok i słuch), porządkowania i interpretowania tych informacji oraz dokonywania znaczących odpowiedzi.
Dla większości ludzi proces ten przebiega automatycznie.
Osoby z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego (SPD) nie doświadczają takich interakcji w ten sam sposób. SPD wpływa na sposób, w jaki ich mózgi interpretują informacje, które przychodzą i reagują emocjonalnie, motorycznie i innymi reakcjami. Na przykład niektóre dzieci z autyzmem czują się tak, jakby były nieustannie bombardowane informacjami sensorycznymi.
Terapia integracji sensorycznej jest zasadniczo formą terapii zajęciowej i jest zwykle oferowana przez specjalnie wyszkolonych terapeutów zajęciowych. Wiąże się to z konkretnymi czynnościami sensorycznymi, aby pomóc dziecku odpowiednio reagować na światło, dźwięk, dotyk, zapachy i inne czynniki. Interwencja może obejmować kołysanie, szczotkowanie, grę w kulowej jamie i całą gamę innych czynności. Rezultatem tych działań może być lepsza koncentracja, lepsze zachowanie, a nawet obniżony niepokój.
Terapia integracji sensorycznej
Terapia integracji sensorycznej może naprawdę zmienić sytuację, pomagając osobom w radzeniu sobie z wrażliwością i zachciankami. Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Zajęciowej opisuje kilka rodzajów środków zaradczych, które mogą pomóc zarówno w wyzwaniach czuciowych, jak iw wyzwaniach związanych z wydajnością, które mogą im towarzyszyć:
- Działania naprawczepolegające na umiejętnym korzystaniu z czynności i sprzętu sensorycznego i motorycznego (działania mogą obejmować kołysanie, masaż, zajęcia, które przechodzą przez linię środkową),
- Zakwaterowanie i adaptacjetakie jak noszenie zatyczek do uszu lub słuchawki redukujące hałas, lub używanie gąbki loofa podczas kąpieli,
- Programy diety sensorycznejobejmujące codzienną rutynę / plan z menu zindywidualizowanego, wspomagającego strategie sensoryczne (np. bujany fotel, spokojna przestrzeń, aromaterapia, obciążony koc), identyfikowane aktywności fizyczne (np. joga, pływanie) i materiały (np. zestawy zmysłów zawierające muzykę, kule stresu, przedmioty do rozproszenia).
- Modyfikacje środowiskowei adaptacje, takie jak oświetlenie, korzystanie z białych szumów, fototapety ścienne i inne rodzaje wyposażenia i wyposażenia, które zwiększają lub zmniejszają stymulację sensoryczną, jaką zapewnia przestrzeń.
- Edukacja individuals osób, członków rodziny, opiekunów, administratorów i decydentów o wpływie funkcji czuciowych na wyniki zawodowe i jak zminimalizować ich negatywny wpływ na funkcjonowanie; proaktywnie pomagają zapobiegać i zmniejszać nieprzystosowawcze zachowania; oraz, w niektórych ustawieniach, zmniejszyć potrzebę korzystania z odosobnienia lub ograniczenia.W dłuższej perspektywie terapia integracji sensorycznej może zmniejszyć potrzebę adaptacji i pomóc jednostkom stać się bardziej funkcjonalnymi w domu, w szkole iw miejscu pracy.
Badania nad terapią integracji sensorycznej
Całkiem sporo badań potwierdza ważność terapii integracji sensorycznej. Na przykład jedno badanie dzieci na spektrum autyzmu w wieku od 6 do 12 lat wykazało "znaczący spadek autystycznych zachowań autystycznych" w grupie leczonej terapią integracji sensorycznej. Naukowcy napisali, że potrzebne są dalsze badania, w tym analiza zindywidualizowanych terapii dla dzieci autystycznych.
Sensory Fidelity Measure Sensation Integration został opracowany, aby zapewnić terapeutom zajęciowym zestaw wskazówek, jak zapewnić spójną interwencję. Grupa badaczy wykorzystała tę miarę i skalę celu celu, aby pomóc dzieciom stopniowo przejść w kierunku zmodyfikowanych zachowań.
Na zakończenie badania dzieci otrzymały standaryzowane testy, które wykazały, że grupa, która otrzymała sensoryczną terapię integracyjną, wymaga mniejszej pomocy ze strony rodziców w radzeniu sobie z sytuacjami społecznymi i samopoświęcenia.
