Każda dieta niskowęglowodanowa zaleca inny poziom redukcji węglowodanów. Aby uzyskać korzyści z redukcji węglowodanów, co jest najlepszym podejściem? Z pewnością jest zastanawiające, gdy próbujesz znaleźć najlepszy sposób jedzenia.
Faktem jest, że nie ma jednego poziomu węglowodanów, który będzie najlepszy dla każdego. Różni autorzy diety o niskiej zawartości węglowodanów omawiają oporność metaboliczną, wrażliwość na cukry lub tolerancję węglowodanów.
Wszystkie są zasadniczo tym samym: ciało każdej osoby ma inną zdolność radzenia sobie z węglowodanami, a sztuczka polega na ustaleniu, co jest najlepsze dla twojego ciała. Większość diet o obniżonej zawartości węglowodanów próbuje rozwiązać ten problem, oferując sposoby na lepsze indywidualne dostosowanie diety.
Cel diety niskowęglowodanowej
Celem diety niskowęglowodanowej jest znalezienie najwyższego poziomu węglowodanów, w którym utracisz lub utrzymasz wagę i nie będziesz mieć apetytów, które popchną cię do przejadania się. Te pragnienia są bardzo ważnym wskaźnikiem i prawie każda książka o niskiej zawartości węglowodanów mówi o tym. Jedną z najbardziej uderzających cech diety niskowęglowodanowej jest to, że ludzie nie chcą już przypadkowo chrupać. Uwolnienie od tych pragnień jest tak wyzwalające, że zamienia ludzi w oddanych zwolenników redukcji węglowodanów. Inne pozytywne oznaki jedzenia prawidłowego poziomu węglowodanów to zwiększona energia i czujność psychiczna.
Osoby z cukrzycą lub stanem przedcukrzycowym mogą i powinny monitorować, w jaki sposób ich dieta wpływa na stężenie glukozy we krwi, i dążyć do uzyskania najlepszej kontroli poziomu cukru we krwi, którą mogą osiągnąć.
Atkins określa moment, w którym dana osoba może spożywać najwięcej węglowodanów, jednocześnie tracąc na wadze i uzyskując inne korzyści z diety jako "Krytyczny poziom węglowodanów w utracie" (CCLL). Arthur Agatston z "South Beach Diet" nie ma na to nazwy, ale zaleca, aby dietetyści w fazie 2 swojego planu stopniowo podnosili poziom węglowodanów, dopóki nie doświadczyli głodu, a potem z powrotem.
Dojście do celu
Atkins i Agatston wymagają bardzo ograniczonej początkowej fazy diety. Właśnie ta faza wywołała najwięcej krytyki. Uzasadnione jest pytanie, czy tak bardzo konieczne jest cięcie węglowodanów, nawet na krótki czas. Inne, w szczególności American Diabetes Association, zalecają stopniowe zmniejszanie zawartości węglowodanów, aby znaleźć najlepszą ilość. Każde podejście ma swoje zalety i wady.
Czy to sztuka zależy od indywidualizacji, a nie od nauki? Ludzie wrażliwi na węglowodany są w kontinuum. Niektórzy skorzystają na niewielkiej redukcji węglowodanów, podczas gdy inni potrzebują większej redukcji, aby doświadczyć korzyści.
Jeśli każdy spożywa dietę o obniżonej zawartości węglowodanów, niewielki jej procent przyniesie korzyści. Jeśli wszyscy będą stosować dietę bardzo ograniczoną, prawie wszyscy dostaną korzyści z ograniczenia używania węglowodanów, ale mogą również mieć pewne negatywne skutki z samej diety, szczególnie w pierwszym tygodniu.
Sztuką jest znaleźć sposób, aby pomóc każdej osobie zejść na najlepszy poziom spożycia węglowodanów dla nich. Znalezienie najwyższego poziomu węglowodanów, w którym można osiągnąć korzyści, jest dobrym celem. Ale czy w pierwszej kolejności odcinasz poważnie?
Różne uderzenia
Ciężka redukcja węglowodanów w fazie inicjacji jest prawdopodobnie najlepszym sposobem dla niektórych osób.
Wydaje się prawdopodobne, że większość ludzi może nadal otrzymywać korzyści, zaczynając od wyższego poziomu węglowodanów i unikając niektórych problemów.
Podczas gdy Atkins zaczyna ludzi na 20 gramach węglowodanów dziennie, Michael i Mary Eades z "Protein Power" mówią 30 gramów, Diana Schwarzbein z "The Schwarzbein Principle" mówi co najmniej 60, dieta Zone mówi 100 do 150 i "Sugar Busters" "prawdopodobnie wynosiłby około 140 do 200 gramów. Wszystkie te są znacznie poniżej standardowej porady żywieniowej, która jest zwykle około 250 do 300 gramów węglowodanów dziennie (w zależności od kalorii i innych czynników). Ludzie na wszystkich tych planach mówią w istocie to samo o pozytywnych efektach – zmniejszonych pragnieniach, zwiększonej energii itd.
Gdzie powinieneś zacząć?
Możesz zacząć nieco wyżej niż rekomenduje Atkins. Przy 20 gramach węglowodanów dziennie znaczna liczba ludzi odczuwa negatywne skutki. Trudno jest również uzyskać pełną gamę składników odżywczych na 20 gramów węglowodanów dziennie.
Gdy podnosisz ilość węglowodanów do 30, a jeszcze lepiej, 40 gramów dziennie, znacznie łatwiej jest stworzyć w pełni odżywcze plany żywieniowe. Przy wyższych poziomach węglowodanów będziesz w stanie jeść więcej różnych produktów spożywczych i uniknąć nudy. Możesz wtedy zwiększyć od tego momentu, tak jak sugerują Atkins i Agatston.
Jeśli masz ochotę na węglowodany lub przyrost masy ciała, jest to znak, aby powrócić do niższego poziomu węglowodanów, które dadzą maksymalną korzyść dla najmniejszego dyskomfortu. To daje sposób na jedzenie, na którym ludzie mogą żyć, a nie na suchą dietę.
Które węglowodany dodać najpierw?
Czy przy dodawaniu węglowodanów lepiej dodać kawałek chleba lub jabłko? Zarówno Atkins, jak i Agatston mają różne zalecenia dotyczące dodawania węglowodanów. Każda osoba reaguje inaczej na różne produkty spożywcze. Niektórzy mogą zrobić lepiej ze skrobią, na przykład małym słodkim ziemniakiem, podczas gdy owoce działają lepiej dla innych. Jak zawsze, niech odpowiedzi twojego ciała będą twoim przewodnikiem.
