Do połowy lat 90. niewiele osób uważało, że celiakia może rozwinąć się u osób starszych. Zamiast tego, lekarze przyjęli celiakię występującą tylko u dzieci. Dzieci miały celiakię (lub trzewną postać wrastania, jak ją nazywano) i zwykle ją przerastały – lub tak ludzie myśleli.
Teraz wiemy lepiej. Celiakia jest chorobą trwającą do końca życia. Dotyczy osób w każdym wieku i wszystkich kształtach ciała.
Objawy mogą być oczywiste, subtelne lub nawet nieistniejące.
Celiak może mieć wpływ na osoby w wieku średnim i starszym
Wiele lat temu naukowcy odkryli, że osoby w średnim wieku mogą chorować na celiakię. Być może jeszcze bardziej zaskakujące jest to, jak wiele osób starszych chadza teraz z nierozpoznaną chorobą trzewną.
Jako grupa badaczy w Finlandii powiedziała, że analizując odsetek celiakii wśród osób w wieku od 52 do 74 lat: "My [myślimy], że oni z czasem rozwinęliby wyraźne objawy." Ale w rzeczywistości tylko 25% osób z celiakia w tym badaniu miała objawy, a ich objawy były w większości łagodne.
Kilka osób miało chłoniaka jelitowego lub raka żołądka, które mogą wystąpić u osób z celiakią, którzy nie stosują diety bezglutenowej (której prawdopodobnie nie robisz, jeśli nawet nie zdajesz sobie sprawy, że masz celiakię ). Ponadto fińscy naukowcy odkryli, że częstość występowania celiakii w grupie osób starszych była ponad dwukrotnie wyższa niż w ogólnej populacji.
Objawy celiaka i ryzyko otępienia
Chociaż najnowsze badania zaprzeczają odkryciom, małe, starsze badania wykazały zwiększone ryzyko otępienia u osób z celiakią i okazało się, że demencja ta może być w niektórych przypadkach odwracalna.
W jednym badaniu, w którym uczestniczyło tylko siedem osób w wieku powyżej 60 lat, dwie kobiety w badaniu wykazywały objawy, które obejmowały "spadek zdolności poznawczych przypisany otępieniu typu alzheimerowskiego, ale [poprawie] po rozpoczęciu diety bezglutenowej". trzecia osoba miała schorzenie zwane neuropatią obwodową (drętwienie, osłabienie lub palący ból w rękach lub nogach), które zniknęło po tym, jak osoba zaczęła jeść bezglutenowe.
Inni starsi pacjenci w izraelskim gabinecie mieli bardziej typowe objawy, takie jak utrata masy ciała, niedokrwistość z niedoboru żelaza, biegunka i ciężka wczesna osteoporoza.
Niestety, mediana ośmiu lat dla tej grupy osób była diagnozowana z celiakią iw tym czasie jedna osoba rozwinęła chłoniaka jelitowego, który ostatecznie okazał się śmiertelny. Mimo to, naukowcy stwierdzili, że u większości osób starszych dieta bezglutenowa doprowadziła do "całkowitego ustąpienia objawów … i znacznego zwiększenia masy ciała."
Lekarze z kliniki Mayo w USA również pisali o starszych osobach z celiakią choroby i zaburzenia poznawcze, w tym dezorientacja, utrata pamięci i zmiany osobowości. W raporcie tym jednak tylko trzej z 13 pacjentów lekarzy poprawili lub ustabilizowali dietę bezglutenową.
Należy zauważyć, że nowsze, znacznie bardziej wszechstronne badania nie wykazały istotnego związku między celiakią a demencją lub chorobą Alzheimera. Dlatego obecne dowody kliniczne wskazują, że celiakia nie jest czynnikiem ryzyka dla tych dwóch stanów.
Czy bezglutenowy warto się martwić?
Niektóre starsze osoby mogą zapytać, czy warto je stosować bez glutenu, ponieważ dieta może być trudna do naśladowania. Jednak w jednym badaniu z 1994 r., Które dotyczyło 42 osób w wieku powyżej 60 lat, stwierdzono, że warto: "Pacjenci często dopiero zdają sobie sprawę z tego, jak źle czuli się z perspektywy czasu po rozpoczęciu diety bezglutenowej …
[Nasi pacjenci] zaakceptowali dość poważną chorobę zdrowie jak zwykle. "
Osoby biorące udział w tym badaniu doświadczyły poprawy wyników niektórych badań medycznych, które mogą wskazywać na ryzyko złamań kości. Co ważniejsze, ogólnie po prostu czuli się lepiej.
Podsumowanie
Osoby z nierozpoznaną chorobą trzewną są narażone na bardzo poważne problemy zdrowotne, w tym na raka. Jeśli ty lub ktokolwiek z twojej najbliższej rodziny ma celiakię, upewnij się, że starsi ludzie w twojej rodzinie są świadomi, że mogą być narażeni na tę chorobę, szczególnie jeśli są krewnymi pierwszego lub drugiego stopnia.
Możesz również pomóc im w nauce jedzenia bezglutenowego.
Wreszcie, jeśli jesteś starszą osobą i uważasz, że możesz mieć celiakię – a zwłaszcza jeśli masz niedokrwistość i przewlekłą biegunkę – to, o ile to możliwe, porozmawiaj o tym z lekarzem. Możesz być zaskoczony, o ile lepiej czujesz.
