Choroba zwyrodnieniowa stawów dotyka stawu kolanowego bardziej niż jakikolwiek inny staw. Staw kolanowy zawiera cztery kości – kość udową, piszczel, rzepkę i kość strzałkową – oraz trzy przegrody. Choroba zwyrodnieniowa stawów może dotyczyć jednego, dwóch lub wszystkich trzech z tych przedziałów. Kiedy wszystkie trzy dotykają, nazywane są tricompartmental osteoarthritis.
Trzy przegrody kolan
Każda z trzech komór pochodzi od dwóch kości, które łączą się w przedziale.
Są to:
- Przyśrodkowa część piszczelowo-piszczelowa (przedział wewnętrzny
- Boczna część kości piszczelowej (przedział zewnętrzny)
- Komora rzepkowo-udowa (rzepka i kość udowa)
Badanie przedziałów stawu kolanowego
A badanie fizykalne może zapewnić pierwsze wskazanie W zależności od tego, który z przedziałów jest zaburzony, Twój lekarz poprosi Cię o wstanie i chodzenie, a podczas stania lekarz będzie obserwował u ciebie wszelkie deformacje postawy, takie jak koślawość (kołatka) lub odmiana (łukowatej nogi). być widocznymi lub subtelnymi różnicami w długości nóg
Kiedy zostaniesz poproszony o chodzenie, twój lekarz będzie obserwował zaburzenia chodu, takie jak utykanie, tasowanie lub niemożność chodzenia. Twój lekarz również sprawdzi oznaki rozluźnienia stawów i sprawdzi twój zasięg ruchu Lekarz będzie również obserwował staw kolanowy w celu usunięcia wysięku, wyczuwał kolano w pozycji zgiętej, a także sprawdzał oznaki zaniku mięśni i zmian skórnych
Potrzebne będą zdjęcia rentgenowskie to utrata chrząstki i uszkodzenie stawów związane z nieprawidłowościami obserwowanymi podczas badania fizykalnego. W obrazowaniu rentgenowskim utrata chrząstki objawia się jako zwężenie przestrzeni między końcami kości tworzących staw. Jest to nazywane zwężeniem przestrzeni wspólnej. Często zwężenie przestrzeni stawowej pojawia się po jednej stronie. Zwężenie znamionowe obserwuje się u 75 procent osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego i może powodować postawę i chód o łukowatych nogach. Boczne zwężenie, które występuje rzadziej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, wiąże się z postawą i chodem na kolanach. Blisko połowa wszystkich pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego ma objawy uszkodzenia rzepkowo-udowego na zdjęciu rentgenowskim.
Leczenie zachowawcze w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego
Możliwości leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego zależą od stopnia uszkodzenia stawów, poziomu bólu i poziomu aktywności. Przed rozważeniem opcji operacyjnych należy rozważyć leczenie niechirurgiczne i ewentualnie wypróbować, w tym:
Leki
- : Jest to tradycyjne leczenie, którego celem jest opanowanie bólu i leczenie innych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów. Nadal brakuje leków do spowolnienia postępu choroby.Ćwiczenie
- : Ćwiczenie o niskim wpływie pomaga zachować siłę i zakres ruchu dotkniętych stawów.Zarządzanie wagą
- : Przenoszenie dodatkowych kilogramów zwiększa siłę twoich stawów podczas ruchu. To jest właśnie ciężar, którego chcesz uniknąć w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego.Miejscowe środki przeciwbólowe
- : Miejscowe kremy, żele i maści zapewniają alternatywny środek przeciwbólowy u osób, które nie miały wystarczającej odpowiedzi lub nie tolerują leków doustnych.Boczne wkładki klinowe
- : specjalne wkładki mają na celu zmniejszenie bólu związanego z przyśrodkową chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego poprzez zmianę mechaniki kolana.Wiskosuplementacja
- : Seria zastrzyków kolanowych z substancją żelopodobną (hialuronianami) stosowana jest w celu uzupełnienia właściwości mazi stawowej w kolanach dotkniętych chorobą zwyrodnieniową stawów.Podane zastrzyki sterydowe An: Wstrzyknięcie do zajętego stawu kolanowego za pomocą kortykosteroidu jest wykonywane w celu zmniejszenia stanu zapalnego i bólu.
- Suplementy diety: Kilka suplementów jest sprzedawanych pod kątem wspólnego zdrowia. Podczas gdy są one ogólnie uważane za bezpieczne, ich skuteczność nie została udowodniona.
- TENS (przezskórna elektryczna stymulacja nerwów): Jest to małe urządzenie, które kieruje łagodne impulsy elektryczne do nerwów w lub wokół bolesnego obszaru.
- Akupunktura: Różne techniki stosowane do stymulacji określonych punktów anatomicznych na ciele. Ulgę w bólu jest celem osób z zapaleniem stawów.
- Chirurgiczne zastąpienie uszkodzonych stawów kolanowychJeśli leczenie zachowawcze przynosi niewystarczające wyniki, następnym krokiem może być operacja. Artroskopowe oczyszczenie lub osteotomia mogą być w niektórych przypadkach uznane za właściwe, przed rozważeniem całkowitej wymiany stawu kolanowego.
Jeśli w grę wchodzi tylko jeden przedział kolanowy, lekarz i ortopeda mogą zalecić wymianę stawu kolanowego lub jednoprzedziałową wymianę stawu kolanowego, zamiast całkowitego zastąpienia kolana. Chociaż decyzja o częściowej wymianie stawu kolanowego może wydawać się rozsądna i prosta, istnieją czynniki, które należy wziąć pod uwagę.
Może być tylko kwestią czasu, zanim inne komory się zużyją i potrzeba więcej operacji. Czy byłoby lepiej mieć całkowitą wymianę stawu kolanowego niż częściową wymianę stawu kolanowego i być narażoną na potencjalną operację w przyszłości? Lekarz oceni stan zaawansowania i zaleci najlepszy kurs dla indywidualnego przypadku.
Poza jednokomorową wymianą stawu kolanowego lub całkowitą wymianą stawu kolanowego istnieje również wymiana stawu kolanowego na dwa kończynach. Dwuprzedziałowa wymiana stawu kolanowego jest opcją dla osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w obrębie przyśrodkowych i rzepkowo-udowych. W porównaniu do całkowitej wymiany stawu kolanowego, jednokomorowe i dwuprzedziałowe zamienniki stawu kolanowego zachowują normalną kość i dwa więzadła krzyżowego.
Słowo od Verywella
Większość osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego ma nierówny udział w trzech przedziałach kolanowych. Możliwości leczenia, w szczególności opcje chirurgiczne, zależą od tego, czy występuje choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, dwuosiowego czy trójkołowego.
