Karbownik jest zbiorem wielu zainfekowanych mieszków włosowych. Jest to ropień, podobnie jak ropień, ale guz jest znacznie poważniejszą infekcją. Kluczowa różnica: martwica to infekcja pojedynczego mieszków włosowych i otaczających je tkanek, podczas gdy karbunkuł to w rzeczywistości kilka furuncles, które są gęsto upakowane razem.
Czynniki ryzyka
Niektóre czynniki stawiają cię na podwyższone ryzyko rozwoju carbuncles.
Obejmują one: posiadanie skompromitowanego układu odpornościowego, cukrzycę, choroby skóry, takie jak trądzik lub wyprysk, oraz bliski kontakt z osobą, która ma zakażenie gronkowcem.
Jak wygląda karbonizator? Carb Karbownik zazwyczaj rozszerza się w głębsze warstwy skóry – podskórny tłuszcz. Tworzy się w szeroki, czerwony, gorący, bolesny guzek, który często odprowadza ropę przez liczne otwory skóry. Ktoś, kto ma guz, prawdopodobnie poczuje się chory i ma gorączkę i zmęczenie. Karbony mają tendencję do występowania w obszarach o grubszej skórze, takich jak kark, plecy lub uda.
Jak to się zdiagnozuje
Jeśli uważasz, że możesz mieć karbunkuł, skontaktuj się ze swoim głównym lekarzem lub dermatologiem (lekarzem, który specjalizuje się w leczeniu skóry). Węglowodany są diagnozowane na podstawie ich typowego wyglądu, ale czasami można je pomylić z pękniętą torbielą naskórka. Nie przeprowadza się żadnych testów, aby zdecydować, czy infekcja jest guzem, ale często ropa wewnątrz guzka jest testowana z plamą gramową lub kulturą bakteryjną, aby ustalić, czy bakteria wywołująca zakażenie jest typowa
Staphylococcus aureus ( aka staph) lub szczep odporny na zwykłe antybiotyki typu penicyliny (np. MRSA, więcej szczegółów poniżej). Powszechne leczenie
Ponieważ carbuncles zwykle zawierają znaczną ilość ropy, często są one najpierw leczone za pomocą procedury zwanej nacięciem i drenażem (I & D). Spuszcza ropę i pozwala na wyleczenie infekcji od wewnątrz. (Najlepiej nie próbować tego zrobić samemu w domu, kłując je lub ściskając, ponieważ może to doprowadzić do pogorszenia i rozprzestrzeniania infekcji).
Ponieważ carbuncles są zwykle spowodowane przez bakterię
Staphylococcus aureus,zwykłe leki stosowane w leczeniu zakażeń gronkowcami obejmują antybiotyki, dicloksacylinę lub cefaleksynę. Niestety istnieje nowy szczep gronkowca odporny na tego typu antybiotyki. Aby dowiedzieć się więcej, czytaj dalej.
Po wygojeniu się karbunkułu może pojawić się blizna.
Węglowodany spowodowane przez MRSA
W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił gwałtowny wzrost liczby zakażeń wywołanych specjalnym szczepem
Staphylococcus aureus , który jest odporny na normalne leczenie antybiotykami na bazie penicyliny. Do niedawna MRSA (skrót od: oporny na metycylinę Staphylococcus aureus) an był rzadkim szczepem bakteryjnym występującym w domach opieki i innych obiektach opieki długoterminowej. Ale wraz z nadużywaniem antybiotyków w warunkach, które nie wymagają antybiotyków, infekcje MRSA są obecnie niestety powszechne w niektórych regionach Stanów Zjednoczonych. Infekcje te często występują spontanicznie w pachwinach, pośladkach i okolicach ud. Obecnie istnieją antybiotyki, które leczą ten oporny szczep. Wybranym antybiotykiem w przypadku infekcji MRSA, które nie zostały nabyte ze szpitala lub ośrodka opieki długoterminowej, jest trimetoprim-sulfametoksazol (a.k.a. Septra lub Bactrim).Kolejną opcją jest klindamycyna, szczególnie dla osób uczulonych na sulfonamidy.
