Alergia skorupiaków jest najczęstszą alergią pokarmową wśród dorosłych w Stanach Zjednoczonych. Około dwóch procent dorosłych Amerykanów ma alergię na skorupiaki, a 0,1 procent dzieci ma alergię na skorupiaki. W przeciwieństwie do wielu alergii pokarmowych alergia na skorupiaki częściej rozwija się w wieku dorosłym niż we wczesnym dzieciństwie. W rzeczywistości około 60% osób z alergią na skorupiaki doświadcza swojej pierwszej reakcji w wieku dorosłym.
Alergie skorupiaków mają tendencję do poważnych, długotrwałych alergii pokarmowych.
Zdefiniowane skorupiaki
Skorupiaki są podzielone na dwa rodzaje: mięczaki i skorupiaki. Mięczaki to małże, ostrygi, małże i przegrzebki. Skorupiaki obejmują krewetki, homary i raki. Skorupiaki mogą żyć w świeżej lub słonej wodzie – lub nawet na lądzie.
Krewetki, kraby i homary powodują większość alergii na skorupiaki.
Objawy alergiczne skorupiaków
Alergiczne objawy alergii na skorupiaki pojawiają się zwykle w ciągu kilku minut i do dwóch godzin od jedzenia skorupiaków. Objawy mogą obejmować:
- Reakcje skórne, takie jak pokrzywka lub egzema.
- Alergiczne zapalenie spojówek objawiające się swędzącymi, czerwonymi, wodnistymi oczami.
- Reakcje żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, bóle brzucha, wymioty lub biegunka, lub połączenie tych objawów.
- Objawy związane z drogami oddechowymi, w tym świszczący oddech, kaszel lub katar i / lub połączenie tych objawów.
- Obrzęk naczynioruchowy, w tym obrzęk ust, języka lub twarzy.
Alergie skorupiaków mogą powodować ciężką reakcję zwaną anafilaksją. Anafilaksja jest poważną sytuacją medyczną wymagającą natychmiastowej pomocy medycznej. Wiele osób z alergią na skorupki ma źródło epinefryny, takie jak Epi-Pen, w przypadku ciężkiej reakcji alergicznej.
Alergia skorupiaków jest najczęstszą przyczyną indukowanej wysiłkiem anafilaksji, w której spożycie alergenu pokarmowego, takiego jak skorupiaki, połączone z ćwiczeniami, może wywołać reakcję anafilaktyczną.
Reaktywność krzyżowa
Osoby uczulone na jeden rodzaj skorupiaków, takie jak krewetki, są zazwyczaj uczulone na wszystkie inne skorupiaki. Jednakże, jeśli jesteś uczulony na skorupiaki, możesz nie być uczulony na mięczaki. Testowanie alergii jest najbezpieczniejszym sposobem ustalenia, które skorupiaki, jeśli w ogóle, będą mogły jeść. Przed zjedzeniem nowego typu skorupiaków skonsultuj się z lekarzem.
Alergenne białko w skorupiakach nazywa się tropomiozyną. Tropomyosyna występuje także w ślimakach lądowych, roztoczach, karaluchach i innych owadach. Osoby z alergią na skorupiaki mogą również doświadczać objawów tych substancji i owadów.
Rozpoznanie
Alergia skorupiaków jest zwykle diagnozowana przez lekarza (alergologa) po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego, badania fizykalnego i testów alergii pokarmowej.
Leczenie
Leczeniem alergii na skorupiaki jest eliminacja skorupiaków i pokarmów wytwarzanych z pokarmów małży.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie alergię na skorupiaki, Twój lekarz przepisze automatyczny wstrzykiwacz epinefryny (zwykle nazywany Epi-Pen), który będziesz musiał nosić przy sobie przez cały czas.
Jak unikać skorupiaków
Jako jeden z najczęstszych alergenów pokarmowych w Stanach Zjednoczonych, skorupiaki są objęte Ustawą o znakowaniu i ochronie konsumentów żywności (FALCPA).
W związku z tym producenci muszą oznaczyć obecność skorupiaków skorupiaków jasnym językiem na etykietach żywności, albo na liście składników, albo po słowie "zawiera" po wykazie składników. Upewnij się, że wiesz, jak czytać listę składników.
FALCPA nie obejmuje etykietowania skorupiaków mięczaków. Oznacza to, że producenci nie muszą wymieniać na liście składników obecności małż, ostryg, małży, przegrzebków lub innych mięczaków. Osoby z alergią na skorupę mięczaków muszą bardzo uważać na produkty spożywcze i błądzić po stronie ostrożności.
Unikanie skorupiaków może wydawać się proste, ale alergeny pokarmowe mogą czaić się w zaskakujących miejscach.
Będziesz musiał nauczyć się czytać etykiety, aby uniknąć skorupiaków i nauczyć się zadawać pytania podczas jedzenia w restauracjach.
Pokarmy, których należy unikać w przypadku alergii na skorupiaki
Niektóre z najczęściej występujących rodzajów skorupiaków to:
- Krab
- Langusty (Raki lub Crawdady)
- Langusty (homar)
- Homar
- Krewetki
- Jeż morski
- Krewetki
Osoby uczulone na mięczaki powinny unikaj wszystkich mięczaków:
- Abalone
- Clam (Quahog)
- Cockle
- Limpet
- Małże
- Octopus
- Ostrygi
- Przegrzebki
- Ślimaki (Escargot – należy unikać zarówno ślimaków morskich, jak i lądowych)
- Kalmary (kalmary)
- Surimi (skorupiaki imitujące)
- Whelk
Alergie skorupiaków i jod
Istnieją niepotwierdzone obawy dotyczące reaktywności krzyżowej między alergią skorupiaków a alergią na jod lub radiokontrast; niektóre stare formularze medyczne wciąż wymieniają to błędnie jako przeciwwskazanie. Jeśli masz alergię na skorupiaki, nie musisz unikać jodu lub materiału o promieniowaniu kontrastowym. Możliwe jest uczulenie na jod lub materiał radiokontrastowy, ale te alergie nie są związane z alergiami na skorupiaki.
Zatrucie skorupiakami
Objawy zatrucia skorupiakami (zwane również zatruciem małży i czerwoną falą) zwykle pojawiają się w ciągu 30 minut po spożyciu skażonych skorupiaków i mogą być mylone z reakcją alergiczną. Zatrucie skorupiakami wywoływane jest przez bardzo silną toksynę zwaną Saxitoxin , która jest uwalniana przez organizmy podobne do alg, które żyją w małżach, takich jak małże i ostrygi. Ten rodzaj toksyny dotyczy tylko mięczaków, a nie ryb lub homarów. Objawy zatrucia mięczakami mogą obejmować mrowienie lub pieczenie w jamie ustnej lub kończynach, nudności, wymioty i biegunkę. Zatrucie skorupiakami może być bardzo poważne, a nawet śmiertelne. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów po zjedzeniu skorupiaków, skorzystaj z pomocy doraźnej.
