Rak piersi jest silnie związany z zachowaniami dietetycznymi i stylem życia. Zarówno otyłość, jak i cukrzyca są również związane z rakiem, ze względu na stymulujące wzrost działanie insuliny. Tak więc interwencja, która pomogłaby utrzymać poziom glukozy we krwi w zdrowym zakresie, prawdopodobnie pomogłaby nie tylko zapobiec cukrzycy typu 2, ale także rakowi piersi.
Zakłócenie prawidłowego rytmu okołodobowego zostało również powiązane z rakiem piersi.
Pracownicy zajmujący się zmianami w nocy znaleźli się w wielu badaniach, aby mieć większe ryzyko niż ci, którzy mają bardziej konwencjonalny harmonogram, dostosowany do cyklu światło / ciemność.
Zatem, oprócz zdrowej diety, jedno proste zakończenie, kończące się wcześniej wieczorem, może poprawić zarówno metabolizm glukozy, jak i ustawienie zegara okołodobowego, prowadząc do zmniejszenia ryzyka raka piersi.
Zawsze zalecamy długi okres postu – czas pomiędzy kolacją wieczorem a śniadaniem następnego ranka – aby zmaksymalizować leczenie i naprawę. Faza kataboliczna rozpoczyna się po zakończeniu trawienia i następuje zwiększona detoksyfikacja i naprawa. Badania zgromadziły się, sugerując, że kalorie spożywane późnym wieczorem i czas nocnego postu (faza kataboliczna) wpływają na biomarkery związane z rakiem piersi.
Nocny czas postu, stan zapalny i kontrola glikemii
Uczestnicy badania z wykorzystaniem NHANES (National Health and Nutrition Examination Survey) danych dotyczących 2650 kobiet stwierdzili, że osoby, które spożywały większą część swoich dziennych kalorii wieczorem (5:00 – 12:00) miały wyższe poziomy białka C-reaktywnego (CRP), markera stanu zapalnego.
Na każdy 10 procentowy wzrost odsetka kalorii zjedzonych wieczorem pojawił się 3 procentowy wzrost CRP. Kobiety, które miały dłuższy czas postu po posiłku, miały niższy poziom CRP (8-procentowy spadek w każdej kolejnej godzinie), ale dotyczyło to tylko kobiet, które spożywały wieczorem mniej niż 30% kalorii.
Dłuższy okres w fazie katabolicznej i przenoszenie jedzenia na wcześniej w ciągu dnia może pomóc w utrzymaniu stanu zapalnego.
W innym badaniu wykorzystano dane NHANES w celu powiązania czasu postu przez noc z biomarkerami kontroli glikemii. Kobiety, które zgłosiły, że post przez noc spożywają mniej kalorii, kalorii spożytych po 22:00 oraz mniejszej liczby posiłków i przekąsek dziennie. Dodatkowe trzy godziny nocnego czasu głodzenia wiązały się z 4-procentowym spadkiem glikemii po posiłku (po posiłku) i 19% niższym prawdopodobieństwem podwyższenia HbA1c.
Badania te nie dotyczyły bezpośrednio raka piersi. Zamiast tego przyjrzeli się biomarkerom związanym z ryzykiem. W jednym z ważniejszych badań zebrano dane żywieniowe od kobiet z rakiem piersi w celu ustalenia, czy istnieje związek między nocnym czasem postu a nawrotem choroby.
Nocny czas postu u kobiet z rakiem piersi
W tym badaniu zebrano dane żywieniowe od 2413 kobiet z rakiem piersi na początku badania, rok i 4 lata. Średni czas postu wynosił 12,5 godziny na dobę, a uczestników podzielono na tych, którzy pościli w czasie krótszym niż 13 godzin lub pościli 13 godzin lub dłużej. Post krótszy niż 13 godzin był związany z 36-procentowym wzrostem nawrotu raka piersi w okresie obserwacji trwającej 7 lat.
Zmniejszono również HbA1c z dłuższym postem na noc; każde 2-godzinne wydłużenie czasu głodzenia było powiązane z HbA1c o 0,37 punktu niżej. Kolejnym interesującym odkryciem z tego badania jest to, że kobiety, które miały dłuższy nocny post, spały przez większą liczbę godzin. Wydłużenie nocnego okresu postu wydaje się być zmianą stylu życia z ważnymi efektami ochronnymi przeciwko rakowi piersi.
Więcej czasu w fazie katabolicznej: Tryb leczenia i naprawy organizmu
Po posiłku występują dwie fazy metabolizmu: w fazie anabolicznej wzrasta poziom glukozy we krwi, a część z nich jest zużywana na energię, a część z nich jest przechowywana jako glikogen.
Z czasem poziom glukozy we krwi powraca do wartości wyjściowej; następnie podczas fazy katabolicznej organizm rozkłada zgromadzony glikogen na energię. Kiedy zapasy glikogenu osiągają niski poziom, organizm zaczyna zużywać więcej energii z kwasów tłuszczowych. Podczas rozszerzonej fazy katabolicznej (okres postu), ciało angażuje się w naprawę i usuwanie starych i uszkodzonych komponentów komórkowych, a ciało buduje odporność na stres.
Stwierdzono, że długotrwałe głodzenie (kilka dni) pomaga zmniejszyć aktywność szlaków sygnałowych insuliny i IGF-1, zmniejszyć stan zapalny, obniżyć ciśnienie krwi i poprawić wrażliwość na insulinę. Wydaje się prawdopodobne, że regularne długie posty mogą również przynieść niektóre z tych samych korzyści.
Czas posiłku i rytm dobowy
Zegar główny w podwzgórzu ustala rytm na podstawie cyklu światło / ciemność, a na wielu narządach są zegary peryferyjne. Na przykład zegar obwodowy w wątrobie jest stymulowany, gdy jemy. Chodzi o to, że kiedy jemy późno w nocy, niektóre zegary peryferyjne nie pasują do głównego zegara. Kończąc dzień wcześniej, jedzenie jest bardziej zsynchronizowane z naszymi dobowymi rytmami, co prowadzi do wyrównania naszych zegarów dobowych i prawdopodobnie lepszego snu.
Czułość insuliny ma swój własny rytm okołodobowy; jest najwyższa rano i niższa wieczorem, więc sensowne jest zakończenie naszego okna jedzenia wcześniej niż później, co byłoby korzystne dla naszego zdrowia. Pomysł ten po raz pierwszy w badaniach potwierdza to, ponieważ poziom CRP był wyższy u kobiet, które spożywały więcej kalorii wieczorem. Jak długo powinien wyglądać twój nocny post? W oparciu o te badania, 13 godzin to dobry początek, a dłuższa prawdopodobnie będzie lepsza.
