Nieodpowiedni tachykardia zatokowa (IST) to stan charakteryzujący się nienormalnie szybkim biciem serca (tachykardią), zarówno w spoczynku, jak i podczas wysiłku, który zazwyczaj dotyka młodszych w przeciwnym razie całkowicie zdrowy. Ci, którzy cierpią na IST, często doświadczają ciężkich kołatania serca, a także nietolerancji wysiłku i zmęczenia, a stan ten może być dość upośledzający.
Niestety, skuteczne leczenie IST często stanowi wyzwanie.
- Przeczytaj wszystko o IST i jego leczeniu.
Iwabradyna jest stosunkowo nowym lekiem sprzedawanym w leczeniu dusznicy bolesnej i niewydolności serca. W ostatnich latach iwabradyna wykazała znaczącą obietnicę leczenia IST. Raporty wskazują, że może on być również skuteczny w przypadku innych zespołów dysautonomii, w których częstoskurcz często jest ważną cechą.
- Przeczytaj o dysautonomiach.
Jak działa Ivabradine?
Iwabradyna blokuje kanał I, kanał w błonach komórkowych, który umożliwia wchodzenie sodu i potasu do komórek. Kanał I ("f" oznacza "zabawny", tak nazwany, ponieważ ten kanał zachowuje się inaczej niż większość innych kanałów), odgrywa ważną rolę w wypalaniu węzła zatokowego, który reguluje normalny rytm serca. Blokując I kanał, iwabradyna spowalnia szybkość wyzwalania węzła zatokowego, a tym samym spowalnia tętno. Ten mechanizm spowalniania tętna zatokowego zasadniczo różni się od mechanizmów stosowanych w blokerach beta i blokerach kanałów wapniowych, więc iwabradyna często powoduje spowolnienie akcji serca, nawet gdy te inne leki nie są w stanie tego zrobić.
- Przeczytaj o układzie elektrycznym serca.
Iwabradynę opracowano pierwotnie w celu leczenia dławicy piersiowej i zatwierdzono do stosowania na znacznym obszarze świata w 2005 r. Został zatwierdzony w USA w kwietniu 2015 r. W leczeniu niewydolności serca, ale nie w przypadku IST.
Iwabradyna w IST
Kilka krótkich raportów – często opisujących jednego lub dwóch pacjentów – zaczęło pojawiać się wkrótce po tym, jak lek wszedł do użytku klinicznego, co sugeruje, że iwabradyna może być użyteczna w leczeniu pacjentów z IST.
Następnie w 2012 r. Zgłoszono dobrze zaprojektowane, randomizowane, kontrolowane placebo badanie kliniczne z Włoch, w którym stwierdzono, że iwabradyna może rzeczywiście być wyjątkowo skuteczna w przypadku tego schorzenia. Pacjenci IST zrandomizowani do iwabradyny wykazywali ogólne zmniejszenie objawów o 75%, a 50% leczonych pacjentów zgłaszało natychmiastowe i całkowite ustąpienie objawów. Skutki uboczne były minimalne. W porównaniu do tego, co zwykle obserwuje się w przypadku innych metod leczenia stosowanych w IST, taki wynik jest rzeczywiście uderzający.
Niedawne randomizowane badanie z użyciem iwabradyny u 24 pacjentów z IST wykazało podobne korzystne wyniki. Jednak w tym badaniu lek zatrzymano u 10 pacjentów po roku, aby zobaczyć, co się stanie (pozostali pacjenci odmówili przerwania przyjmowania leku), a 8 z tych 10 pacjentów nie miało nawrotu IST.
Iwabradyna do POTS i omdlenia Vasovagala
Zespół tachykardii ortostatycznej (POTS) i omdlenie wazowagalne to dwa inne zespoły dysautonomii, w których tachykardia węzła zatokowego często odgrywa znaczącą rolę w powstawaniu objawów. Nic więc dziwnego, że lekarze postanowili spróbować iwabradyny w tych warunkach.
- Przeczytaj o POTS.
- Przeczytaj o omdleniach wazowagalnych.
Istnieje niewiele aktualnych danych na temat stosowania iwabradyny w POTS, ale lekarze na całym świecie stosowali lek u wybranych osób z tym schorzeniem.
Istniejące dane sugerują jednak, że przynajmniej u niektórych osób kontrolowanie tachykardii przy podawaniu iwabradyny może zmniejszyć lub wyeliminować inne objawy związane z POTS. Obecnie w Izraelu prowadzone jest randomizowane badanie kliniczne z użyciem iwabradyny dla POTS.
Podczas gdy omdlenie wazowagalne wiąże się z gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi i (zwykle) częstością akcji serca, dobrze wiadomo, że przed utratą przytomności (to znaczy podczas "objawów ostrzegawczych" ludzie często doświadczają tego stanu), nienormalnieszybkieczęstość akcji serca jest często obecna. W badaniu pilotażowym z udziałem 25 pacjentów z omdleniami wazowagalnymi wykazującymi tachykardię tuż przed wystąpieniem omdleń, ponad 70% miało korzystne wyniki w przypadku iwabradyny – albo znaczne zmniejszenie lub wyeliminowanie objawów.
Iwabradyna wykazuje prawdziwą obietnicę dla wszystkich dysautonomii, w których tachykardia zatokowa jest główną cechą.
Skutki uboczne iwabradyny
Jedynym widocznym działaniem niepożądanym związanym z podawaniem iwabradyny, obserwowanym u około 15% pacjentów, jest stan wizualny zwany "zjawiskiem świetlnym". Zjawisko to opisano jako doświadczające nieprawidłowej "jaskrawości" w polu widzenia, bez zmiany ostrości wzroku. Uważa się, że wynika to z blokowania kanału w komórkach siatkówki, który jest podobny do kanału I w sercu. Na szczęście ten efekt uboczny jest zwykle łagodny i najczęściej ustępuje samoistnie. Jeden niedawny raport sugeruje, że pacjenci przyjmujący ten lek mogą mieć zwiększone ryzyko migotania przedsionków. Inne mniej częste działania niepożądane to ból głowy i zawroty głowy. Ogólnie rzecz biorąc lek jest dość dobrze tolerowany.
Iwabradyna w USA
Podczas gdy lek ten był używany przez ponad dekadę w Europie, w dużej części Azji oraz w Rosji, Australii i Kanadzie, został zatwierdzony w USA tylko w kwietniu 2015 r. Ponadto jedyne zatwierdzone wskazanie w przypadku iwabradyny w USA służy do leczenia niewydolności serca. (Iwabradyna jest sprzedawana przez Amgen pod nazwą handlową Corlentor.)
Jeśli mieszkasz w USA i masz IST (lub jedną z innych dysautonomii, które mogą reagować na ten lek) i jeśli twój lekarz uważa, że iwabradyna może być korzystna dla Ty, on lub ona jest teraz w stanie to przepisać. Ponieważ jednak iwabradyna jest znakowana wyłącznie w Stanach Zjednoczonych z powodu niewydolności serca, lekarz musi wyrazić chęć przepisania jej do stosowania poza wskazaniami. W każdym razie iwabradyna jest teraz realistyczną opcją nawet dla Amerykanów, którzy mają IST.
