Dlaczego behawiorystki zalecają korzystanie z nagród za dobre zachowanie
Terapeuci behawioralni (oraz większość rodziców, nauczycieli i szefów) korzystają z nagród, aby zachęcać do określonych zachowań. Jeśli chcesz, aby dziecko co noc brało prysznic, możesz zaproponować mu późniejsze zasypianie jako zachętę. Jeśli chcesz, aby student uczył się ciężej, możesz zaproponować jej specjalną wycieczkę na plażę jako zachętę.
Jeśli chcesz, aby pracownik pojawił się na czas, możesz zaproponować premię za punktualność.
Nagrody są często zdobywane poprzez nabycie żetonów, takich jak złote gwiazdki za dobrą pracę. Zarób wystarczająco dużo złotych gwiazdek (lub naklejek lub znaczków), a wygrasz nagrodę (specjalny przywilej lub rzeczywisty przedmiot). Pomysł na zarabianie i wydawanie żetonów zamiast pieniędzy jest opisany jako "symboliczna ekonomia".
Ekonomiczne oszczędności są bardzo często stosowane w celu zachęcenia do pożądanych zachowań wśród dzieci z autyzmem. Za każdym razem, gdy dziecko wykonuje pożądane zachowanie (nawiązując kontakt wzrokowy, siedząc nieruchomo, zadając lub odpowiadając na pytanie itp.), On / ona zarabia token. Młodsze dzieci (lub dzieci z opóźnieniami rozwojowymi) mogą potrzebować zarobić zaledwie kilka żetonów, aby zdobyć nagrodę, podczas gdy starsze dzieci lub nastolatki mogą potrzebować wielu żetonów w ciągu dni lub tygodni.
Czy nagrody i oszczędności ekonomiczne są skuteczne w nauczaniu dzieci z autyzmem?
Kiedy działają gospodarki nagród i tokena. Ekonomiczne oszczędności są często przydatne przy nauczaniu nowych umiejętności lub zachowań.
Dzieci z autyzmem są zazwyczaj zorientowane na rutynę i wolą robić to samo, co zawsze. W rezultacie są bardziej odporni niż większość dzieci na robienie czegoś nowego. Pożądana nagroda może często mieć znaczenie – a symboliczna oszczędność to dobry sposób na pracę w kierunku nagrody.
Ekonomia tokenowa jest również pomocna, gdy cel długoterminowy jest widoczny – na przykład ubierania się każdego ranka na przykład lub kontrolowania chęci "wyrzucenia się" na lekcji. Dziecko z autyzmem chce mieć nową zabawkę, a zarabiając dziesięć żetonów może "kupić" zabawkę. Za każdym razem, gdy ubiera się sam lub przechodzi przez cały dzień bez rozmywania, otrzymuje symbol. Przechodząc codziennie przez ten proces, on (przynajmniej teoretycznie) ustanawia wzór lub zwyczaj dobrych zachowań. Oczywiście ważne jest, aby cel był zarówno osiągalny, jak i wymagający, a czas między rozpoczęciem i zakończeniem nie był zbyt długi.
Kiedy gospodarki nagród i tokenów tworzą problemy. Gdy dziecko jest przyzwyczajone do pracy za nagrodę, może być bardzo trudno "zgasić" nagrodę i oczekiwać, że zachowanie będzie kontynuowane. Pamiętaj: dzieci z autyzmem lubią konsekwencję – a kiedy oferujesz nagrodę za dobre zachowanie, może być bardzo denerwujące, aby odebrać tę nagrodę.
Dzieci z autyzmem nie są w tym odosobnione. Wyobraź sobie, że pracowałeś w nadgodzinach, aby zarobić bonusy – i zarobiłeś setki dodatkowych dolarów przez kilka miesięcy – tylko po to, by usłyszeć: "teraz oczekujemy, że będziesz pracował tak samo ciężko, ale" zanikają "te bonusy.
Po tym wszystkim , teraz masz zwyczaj pracować 50 godzin tygodniowo! "
Może też być trudne "uogólnienie" nowej umiejętności nauczanej za pomocą symbolicznej ekonomii. Na przykład wyobraź sobie dziecko, które zdobyło żetony za podniesienie ręki w szkole. Teraz jest w szkole niedzielnej, gdzie nie oferuje się żadnych żetonów. Podczas gdy typowo rozwijające się dziecko może zobaczyć, że "szkoła jest szkołą", i nadal podnosić rękę, lub rozejrzeć się, aby zobaczyć, co robią inne dzieci, dzieci z autyzmem też nie będą tego robić. Aby zachęcić do podrywania rąk w tym nowym otoczeniu, musisz kontynuować ekonomiczną gospodarkę również w Szkole Niedzielnej.
Wreszcie, dla niektórych dzieci nagrody stają się znacznie ważniejsze niż pożądane zachowanie. Dziecko, które spędza dzień, czekając na wygraną, może zachowywać się właściwie, ale bardzo trudno jest skupić się na lekcjach lub rozmowach, ponieważ tak bardzo zależy mu na wygraniu nagrody pod koniec dnia. Oznacza to, że chociaż zachowanie może być na miejscu, uczenie się nie jest możliwe.
Oczywiście, oszczędności symboliczne mają miejsce w nauczaniu i zachęcaniu do nowych zachowań. Kluczem jest zaplanowanie procesu uogólniania i zanikania nagród w czasie.
