Większość osób z zatruciem ołowiem nie wykazuje żadnych objawów, co powoduje, że zdecydowana większość przypadków jest niezdiagnozowana. Dopiero gdy w organizmie powstaje niebezpieczna ilość ołowiu, zaczynają pojawiać się liczne objawy, takie jak zmęczenie, drażliwość i ból. Dowiedz się, czego szukać.
Częste objawy
Ponieważ zatrucie ołowiem narasta z upływem czasu, objawy często nie są tak natychmiastowe lub rozpoznawalne, jak w przypadku choroby zakaźnej, takiej jak przeziębienie lub grypa.
Jak szybko się pojawiają – jeśli w ogóle się pojawiają – i jak oczywiste są, kiedy to robią, zależą od osoby, a wiele z tych symptomów jest często mylnie przypisywanych innym sprawom, co ułatwia ich przeoczenie lub odrzucenie.
W związku z tym jest kilka rzeczy, które mogą wskazywać na zatrucie ołowiem. Należą do nich:
- Zmniejszone zdolności poznawcze, szczególnie zmniejszona umiejętność skupiania się, uczenia się i zapamiętywania nowych rzeczy
- Zmęczenie
- Drażliwość
- Ból brzucha lub "bóle żołądka"
- Ból głowy
- Zaparcia
- Brak apetytu
- Mrowienie rąk lub stóp
Ważne jest, aby pamiętać, że narażenie nawet na niewielkie ilości ołowiu może wpływać na to, jak człowiek myśli, uczy się i rośnie. Z tego powodu nie ma poziomu ołowiu, który jest uważany za bezpieczny – szczególnie dla małych dzieci.
Wiele z tych objawów ma charakter ogólny i może być spowodowanych różnymi przyczynami, dlatego ważne jest, aby odwiedzić lekarza, jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany.
w większości przypadków najprawdopodobniej nic poważnego, ale nadal ważne, aby zostać wyrejestrowanym.
Rzadkie objawy
Im więcej osób jest na nie narażonych i im więcej czasu na nie są narażone, tym większa jest nasilona liczba objawów. W rzadkich przypadkach u osób może rozwinąć się purpurowe przebarwienie wzdłuż dziąseł, zwykle określane jako "linie ołowiu", po długotrwałym narażeniu na duże ilości ołowiu.
Inne objawy, które można zaobserwować po umiarkowanych lub wysokich dawkach ołowiu, to:
- Zaparcia
- Drżenia
- Niezamierzona utrata masy ciała
- Wymioty
- Ciężkie skurcze brzucha
- Utrata przytomności
- Obrażenia nerwowe, w tym osłabienie i porażenie mięśni
- Uszkodzenie mózgu, które może powodować drgawki lub utrata przytomności
Powikłania
Narażenie na kontakt przez długi czas może znacznie, a czasem nieodwracalnie, wpłynąć na różne systemy w organizmie człowieka, w tym układ nerwowy, krążeniowy i rozrodczy, a także kości i nerki. Może to prowadzić do potencjalnie poważnych problemów, takich jak:
- wysokie ciśnienie krwi
- choroba serca
- niewydolność nerek
- niepłodność
- nowotwór
Niektóre grupy są bardziej podatne niż inne na skutki zatrucia ołowiem, w szczególności małe dzieci i kobiety w ciąży. Dlatego tak ważne jest zapobieganie, a także diagnoza dla właściwego leczenia.
Dzieci w wieku poniżej 6 lat
Dzieci są szczególnie zaniepokojone zatruciem ołowiem, ponieważ ich mózgi wciąż się rozwijają. Zbyt duża ekspozycja na ołów podczas wczesnego dzieciństwa może powodować problemy rozwojowe, w tym uszkodzenie rozwijających się systemów nerwowych, inteligencję i zachowanie.
Może to prowadzić do wyzwań w szkole, opóźnień w rozwoju i problemów behawioralnych.
Badania wykazały, że dzieci z poziomem ołowiu we krwi wynoszącym 5 μg / dL (pięć mikrogramów na decylitr) miały IQ średnio o 6 punktów mniej niż ich rówieśnicy.
Kobiety w ciąży
Jeśli kobieta w ciąży jest narażona na działanie ołowiu, może przenikać przez barierę łożyskową i potencjalnie spowodować uszkodzenie rosnącego, nienarodzonego dziecka. Nawet niewielkie ilości narażenia na ołów mogą wpływać na inteligencję i zachowanie dziecka w późniejszym życiu. W niektórych przypadkach może również prowadzić do poronień lub poronień martwych.
Kiedy zgłosić się do lekarza
Jakiekolwiek opóźnienie w leczeniu może prowadzić do poważnych i długotrwałych problemów zdrowotnych, zwłaszcza u małych dzieci. Ponieważ większość przypadków zatrucia ołowiem nie ma żadnych objawów, nie czekaj, aż pojawią się rozmowy z lekarzem, jeśli podejrzewasz zatrucie ołowiem, a nawet narażenie na ołów.
Będzie on prawdopodobnie zadawać pytania dotyczące źródeł ołowiu w domu, szkole lub miejscu pracy, a także sprawdzać fizyczne oznaki zatrucia ołowiem, w tym przeprowadzanie badania krwi. Kiedy rozmawiasz z lekarzem, pamiętaj, aby wspomnieć o zauważonych zmianach poznawczych lub behawioralnych, w tym o trudnościach z koncentracją lub bardziej drażliwych niż normalnie. Obecnie urzędnicy służby zdrowia zalecają wszystkim dzieciom – nawet tym, które prawdopodobnie nie były narażone na wysoki poziom ołowiu – badania przesiewowe w wieku 12 i 15 miesięcy w celu przetestowania krwi pod kątem wysokiej zawartości ołowiu.
