Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (łzy ACL) są powszechnym i obawiającym się urazu u sportowców. Kiedy zawodnik rozdarł swoją ACL, kolano zwykle wydaje się niestabilne i może się z niego wydostać, gdy próbuje ciąć lub obracać nogę. Chociaż może to nie przeszkadzać w uczestniczeniu w każdym sporcie, powoduje to znaczące problemy, gdy próbuje grać w wiele dyscyplin sportowych, takich jak piłka nożna i koszykówka.
Z tego powodu wielu sportowców, zwłaszcza młodych sportowców szkół średnich i gimnazjalistów, zdecyduje się na operację rekonstrukcji ACL, aby stworzyć nowe więzadło, które stabilizuje staw kolanowy.
Operacja rekonstrukcji ACL nie naprawia uszkodzonego więzadła, ale raczej tworzy nowe więzadło za pomocą innej tkanki z nogi (często ścięgna rzepki lub ścięgno ścięgna udowego). Operacja jest najczęściej skuteczna i zakładając, że zawodnik wykonuje odpowiednią rehabilitację po operacji, większość sportowców może powrócić do swojego sportu. Istnieją jednak możliwe powikłania operacji ACL, w tym ponowne łzawienie nowego więzadła.
Istnieje wiele różnych powodów, dla których ACL może zostać ponownie rozdarta po operacji. Niektóre z tych problemów są związane z zabiegiem chirurgicznym, niektóre związane z wyzdrowieniem i niektóre związane z pacjentem. Spójrzmy na każdą z nich i na to, co ktoś, kto wyrwał ich ACL, może zrobić, aby zapobiec ponownemu uszkodzeniu tego samego kolana.
Czynniki chirurgiczne
Jednym z najważniejszych aspektów sukcesu chirurgii ACL jest to, jak dobrze przeszczep znajduje się wewnątrz stawu kolanowego. Nie każda procedura chirurgiczna wykonywana jest z takim samym stopniem dokładności, a istnieją zmienne, które mogą prowadzić do problemów, jeśli nowa lista ACL nie jest właściwie umiejscowiona.
Przeszczep musi przywrócić funkcję normalnego więzadła, dlatego musi być ustawiony w sposób podobny do normalnego więzadła. Niedokładne umiejscowienie przeszczepu może prowadzić do nieprawidłowej mechaniki stawu i zwiększonej szansy ponownego urazu. Znalezienie chirurga, który regularnie wykonuje operacje ACL może pomóc. Ponadto pojawiły się nowe techniki próbujące przywrócić prawidłową anatomię ACL, chociaż niekoniecznie wykazano, że mają one znaczny wpływ na pacjentów.
Kolejnym czynnikiem, który wydaje się istotny, jest faktyczny rozmiar przeszczepu, który posłużył do stworzenia nowej listy ACL. Mniejsze przeszczepy okazały się mieć mniejszą trwałość niż większe przeszczepy. Jest to szczególnie ważne w przypadku przeszczepów ścięgnistych, które mogą nie być tak łatwo regulowane pod względem wielkości. Wykazano, że mniejsze przeszczepy ścięgna udowego mają większą szansę na ponowne łzawienie. Na koniec wyraźnie pokazano, że przeszczepy dawcy mają znacznie większe ryzyko ponownego rozdarcia niż tkanka pacjenta. Z tego powodu większość chirurgów zdecydowała się na użycie autoprzeszczepu (tkanki pacjenta) zamiast allograftu (dawcy) u młodych sportowców.
Odzyskiwanie po operacji
Właściwa rehabilitacja po operacji ACL ma kluczowe znaczenie dla powodzenia operacji rekonstrukcyjnej.
Nie tylko nowy przeszczep musi stać się częścią kolana, proces nazywany inkorporacją przeszczepu, ale musisz przywrócić normalną siłę mięśni, aby zapewnić dobrą ochronę kolana.
Czasy inkorporacji przeszczepów mogą być różne, ale większość chirurgów zaleca ochronę kolana przez co najmniej sześć miesięcy po operacji przy użyciu autoprzeszczepu (tkanka własna) lub dziewięć miesięcy po operacji allograftu (tkanka dawcy). Gdy nowa lista ACL jest umieszczona w stawie kolanowym, zwykle jest utrzymywana w miejscu z implantem. Implanty te mają wiele kształtów i rozmiarów (guziki, śruby, słupki), a niektóre są wykonane z metalu, a inne rozpuszczają się.
Jednak wszystkie te implanty tylko zatrzymują przeszczep, podczas gdy twoje ciało zawiera tkankę, dzięki czemu staje się twoją nową ACL. Proces ten wymaga czasu, a zbyt wiele aktywności, zbyt wcześnie na odwyku, może doprowadzić do uszkodzenia lub ponownego rozdarcia przeszczepu.
Kolejnym ważnym czynnikiem po operacji jest odzyskanie prawidłowej funkcji mięśniowej całej kończyny. Wiemy, że wiele łez ACL jest wynikiem złej kontroli nerwowo-mięśniowej kończyn; są to słowa używane do opisania stabilności ruchu ciała. Niektórzy sportowcy mają doskonałą kontrolę nerwowo-mięśniową – ich ciało jest zawsze w silnej, stabilnej pozycji, bez względu na ruch, który robią. Inni sportowcy mają słabą kontrolę nerwowo-mięśniową, a ich ciało dostaje się do pozycji, które zwiększają ryzyko kontuzji, takie jak zerwanie ACL. Częścią powrotu do zdrowia po operacji jest korekta wszelkich problemów związanych z osłabieniem nerwowo-mięśniowym, które mogły doprowadzić do początkowego uszkodzenia ACL i może zapobiec szansie na przyszłe obrażenia.
Czynniki dotyczące pacjenta
Istnieją pewne aspekty operacji ACL i ryzyko ponownego rozdarcia, na które nie można wiele poradzić. Na przykład, zawodniczki mają większą szansę na odrodzenie ACL po operacji rekonstrukcyjnej. Ponadto młodsi zawodnicy są bardziej zagrożeni ponownym uszkodzeniem. U kobiet w wieku poniżej 25 lat wykazano, że mają szczególnie wysoką szansę na wyleczenie ACL niż inni sportowcy. Jak już wspomniano, niewiele można zrobić z wiekiem i płcią, ale twój chirurg i terapeuta powinni być świadomi tych sytuacji, w których młoda kobieta może być szczególnie narażona na ponowne zranienie ACL i dostosować ich rehabilitację. odpowiednio. Być może ich postęp powinien być nieco ostrożniejszy, lub powinni skupić się bardziej na kontroli nerwowo-mięśniowej podczas rehabilitacji, ale chodzi o to, aby wziąć informacje o czynnikach ryzyka i dostosować zmienne, które można kontrolować, aby zminimalizować możliwość ponownego leczenia. obrażenia ACL.
Poznaj swoje ryzyko, zoptymalizuj swój rehabilitację
Najważniejsze jest, aby dowiedzieć się, czy istnieją aspekty Twojego powrotu do zdrowia, które zwiększają szansę na ponowne zranienie nowej listy ACL. Jeśli istnieje większe ryzyko ponownego uszkodzenia listy ACL, dostosuj swój odwyk, aby upewnić się, że wszystko, co możesz zrobić, koncentruje się na zapobieganiu kolejnemu zerwaniu listy ACL. Istnieją również inne czynniki, które mogą również wpływać na ryzyko ponownej kontuzji ACL, które wymagają więcej badań, w tym sport i rozgrywane pozycje, agresywność sportowca i ilość kontaktu, który ma miejsce. Są one trudne do zmierzenia i dlatego trudne do zbadania, ale mogą również być istotne dla zrozumienia ryzyka obrażeń.
