Jedna z ostatnich publikacji, która ukazała się wJAMAw lutym 2014 r., Sugerowała niewielki spadek częstości występowania otyłości wśród dzieci w jednej grupie wiekowej (w wieku 2-5 lat), a nagłówki tarła informujące nas o odsetku osób otyłych u dzieci "gwałtownie spadły". Inny opublikowany on-line na początku kwietnia wJAMA Pediatricsdonosił, że nie tylko odsetek otyłości u dzieci nie zanikł, ale że poważna otyłość u dzieci rośnie nieproporcjonalnie.
Takie dzikie zawirowania w raportowaniu w tak krótkim czasie mówią coś o emocjonalnie naładowanej i burzliwej naturze naszego związku z tym tematem. Zadają także pytanie: gdzie teraz jesteśmy, naprawdę?
Pierwszy z tych artykułów został opublikowany z pozornie nijakim tytułem "Rozpowszechnienie dzieciństwa i otyłości u dorosłych w Stanach Zjednoczonych, 2011-2012." Spakowany w gąszcz danych dotyczących wszystkich grup wiekowych był odchyleniem w dół w zakresie otyłości u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. W New York Times pojawił się następujący nagłówek: "Otyłość dla małych dzieci gwałtownie spada o 43% w ciągu dekady". Gdyby to było dokładne, byłby to oczywiście powód do świętowania.
Pierwszą weryfikacją rzeczywistości jest jednak wniosek z badań sformułowany własnymi słowami autorów: "Ogólnie nie zaobserwowano istotnych zmian w rozpowszechnieniu otyłości wśród młodzieży i dorosłych w latach 2003-2004 i 2011-2012." śledczy rzeczywiście zgłaszane, śledzenie danych przez dekadę, nie jest ogólną zmianą w odsetku osób otyłych. W próbie ankietowej ponad dziewięciu tysięcy osób, reprezentujących populację 300 milionów, wskaźniki otyłości były stabilne w większości grup wiekowych, w tym dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Stawki wzrosły znacząco u kobiet powyżej 60. roku życia i znacznie spadły ledwo (p = 0,03) – u dzieci w wieku od 2 do 5 lat.
Taka była opowieść, która wstrząsnęła psem pod koniec lutego, powodując potop hiperbolicznych nagłówków: w 871 dzieciach w wieku od 2 do 5, częstość występowania otyłości spadła, podczas gdy pozostała stała lub wzrosła we wszystkich innych grupach wiekowych, w tym dzieci młodszych jeszcze.
Zgłoszony 43% spadek nie był procentem bezwzględnym; ale względny procent. Aby sobie z tym poradzić, wyobraź sobie populację dokładnie 100 dzieci w wieku od 2 do 5 lat; i wyobraź sobie, że 60 z nich jest otyłych. Porównaj tę grupę z inną grupą w tym samym wieku dekadę później, w której tylko 17 dzieci jest otyłych. Bezwzględna różnica w rozpowszechnieniu otyłości wyniosłaby tutaj 43%.
Teraz wyobraźmy sobie, że w pierwotnej grupie dekadę temu około 15 dzieci było otyłych; a obecnie w porównywalnej grupie około 9 dzieci jest otyłych. Bezwzględny spadek rozpowszechnienia otyłości wynosi oczywiście tylko 6% (tj. 15% -9%). Ale co z WZGLĘDNYM spadkiem otyłości? To byłoby 40%. Wzór na to [(15% -9%) / 15%] = 40%. Spadek o 6% to 40% liczby bazowej. To jest różnica między wartościami bezwzględnymi i względnymi.
Bezwzględne wartości procentowe są na 100, czego większość z nas oczekuje. Względne wartości procentowe są poza numerem początkowym, niezależnie od tego, co się dzieje. W skali względnej spadek od 2 osób na sto, w których X do 1 osoby na sto, mających X, nie wynosi 1% – to 50%. Byłoby to nadal prawdą, gdyby spadek wynosił od 2 na milion do 1 na milion. Względne wartości procentowe są często zgłaszane w literaturze medycznej i rutynowo zgłaszane w popularnej prasie, z najbardziej oczywistych powodów: wydają się one o wiele bardziej dramatyczne niż o wiele mniejsze, bezwzględne liczby.
Jakie były rzeczywiste, bezwzględne liczby w tym przypadku?
Wskaźniki otyłości w grupie wiekowej 2 do 5 lat spadły z 13,9% do 8,4%, różnica bezwzględna wyniosła 5,5%. Ufam, że widzisz, dlaczego względna zmiana spowodowała pojawienie się nagłówków. Informacja, że "ogólny wskaźnik otyłości pozostaje niezmieniony w ciągu ostatniej dekady, z pewnymi wzrostami, które obserwowano, i prawdopodobnie zachęcającym spadkiem o około 5,5% u dzieci w wieku od 2 do 5 lat" jest dokładny i mniej więcej tak nudny, jak zwykła woda.
Nowsze badanie budzi obawy, że nawet ta odrobina dobrej nowiny może nie być całkowicie wiarygodna. Jeśli częstość występowania ciężkiej otyłości gwałtownie wzrasta u dzieci, jak doniesiono, że robią to u dorosłych, to może nie pomóc nam ocenić zasięgu epidemii, aby zapytać, ile dzieci ma nadwagę lub jest otyłych. Być może będziemy musieli zacząć pytać: jak dzieci z nadwagą lub otyłością są dotknięte chorobą? Dane trendów sugerują: coraz bardziej tak.
Wiele uwagi poświęcono problemowi otyłości u dzieci w ostatnim dziesięcioleciu, w tym staraniom sygnatariuszy Pierwszej Damy. Istnieje kilka prawdziwych oznak postępu.
Ale pytanie na początku brzmiało: gdzie teraz jesteśmy? Odpowiedź brzmi: z obietnicą prawdziwego sukcesu, wciąż daleko, i wiele kilometrów przed snem!
