Pityriasis rosea jest częstą, samoograniczającą się wysypką, która zazwyczaj występuje u zdrowych nastolatków i młodych dorosłych. Przyczyna wysypki jest w dużej mierze nieznana, chociaż niektóre badania sugerują, że może ona mieć charakter wirusowy lub bakteryjny.
Pomimo faktu, że niewiele wiemy o przyczynach choroby, istnieje szereg cech wspólnych, które badacze byli w stanie zidentyfikować.
- Stan ma tendencję do występowania w wieku od 10 do 35 lat.
- Wybuch jest często poprzedzany ostrej infekcji i zwykle towarzyszy mu gorączka, zmęczenie, ból głowy i ból gardła.
- Występuje częściej w chłodniejszych miesiącach.
- Występuje we wszystkich wyścigach jednakowo.
- Tylko dwa procent ludzi będzie miało nawrót.
Wygląd
Pityriasis rosea często pojawia się z tak zwaną łatą heraldyczną, pojedynczą, okrągłą lub owalną, która może rozwinąć się na dowolnej części ciała, ale przede wszystkim na tułowiu. Okrągły kształt zmiany jest często mylony z laską obrączkową.
W ciągu kilku dni do kilku tygodni zaczną się pojawiać mniejsze zmiany i mogą rozprzestrzenić się na ręce, nogi i twarz. Na jaśniejszym typie skóry zmiany wyglądają jak łososiowe; na ciemniejszej skórze będą bardziej przebarwione (ciemniejsze lub plamiste w kolorze). Zmiany mogą być bardzo swędzące.
Wybuchające zmiany są zazwyczaj owalne, z długą osią zmiany zorientowanej wzdłuż linii skóry.
Drobna, podobna do tkanki skala będzie zazwyczaj przyczepiona do granicy zmiany (podobnie jak w przypadku grzybicy).
Średnio erupcja może trwać od sześciu do ośmiu tygodni, choć wiadomo, że w niektórych przypadkach utrzymuje się przez pięć miesięcy lub dłużej.
Wariacje
Pityriasis rosea może wyglądać inaczej u różnych ludzi.
U młodszych dzieci, kobiet w ciąży i osób o ciemniejszej skórze wysypka stanie się bardziej wyboista (grudkowa). Pęcherzyki i pęcherzyki mogą czasami występować u niemowląt.
Podczas gdy pityriasis rosea zwykle rozwija się na tułowiu i kończynach, byli tacy, u których całe ciało pokryte jest wysypką. Znane są również zmiany w jamie ustnej.
Rozpoznanie
Pityriasis rosea jest zwykle diagnozowana na podstawie pojawienia się wysypki. Jednocześnie często błędnie rozpoznaje się je jako inne schorzenia, takie jak łuszczyca, egzema nummeryczna i kiła. Ponieważ przyczyna wysypki jest nadal nieznana, identyfikacja zwykle wymaga wykluczenia wszystkich innych przyczyn.
Aby to zrobić, czasami wykonuje się test KOH i inne testy laboratoryjne, aby wykluczyć grzybicę i inne infekcyjne infekcje skóry. Badania przesiewowe chorób przenoszonych drogą płciową mogą być stosowane w celu wykluczenia kiły. W rzadkich przypadkach może być konieczne wykonanie biopsji.
Leczenie
Chociaż nie jest jasne, czy pityriasis rosea jest zakaźny, izolacja nie jest uważana za konieczną. Możliwości leczenia mogą być jednak ograniczone, biorąc pod uwagę nasze szczupłe zrozumienie stanu.
Jedno z badań wykazało, że wysoka dawka erytromycyny podawana przez okres dwóch tygodni może skrócić przebieg epidemii.
Dodatkowo zmiany naraŜone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych mają tendencję do ustępowania szybciej niŜ te w obszarach nienaświetlonych.
W niektórych przypadkach można zastosować terapię promieniowaniem ultrafioletowym B (UVB), aby zmniejszyć swędzenie i przyspieszyć gojenie, choć generalnie jest to najbardziej korzystne w pierwszym tygodniu epidemii. Doustne leki przeciwhistaminowe i miejscowe steroidy również mogą pomóc w swędzeniu.
