Trombocytopenia (mała liczba płytek krwi we krwi) występująca jako efekt uboczny chemioterapii jest mniejszym problemem niż w przeszłości, ale nadal może być poważna dotyczyć. Co powinieneś wiedzieć o objawach niskiego poziomu płytek krwi i co możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z chemioterapią?
Przegląd
Trombocytopenia definiowana jest jako zmniejszona liczba płytek we krwi.
Niska liczba płytek krwi może z kolei powodować krwawienie i / lub konieczność opóźnienia chemioterapii. Małopłytkowość określa się zwykle jako mniej niż 150 000 płytek krwi na milimetr sześcienny krwi, chociaż zwykle nie występuje znaczące krwawienie, dopóki poziom nie spadnie poniżej 20 000 lub nawet 10 000. To powiedziawszy, ważne jest, aby wiedzieć, że nie ma wyraźnego związku między poziomem płytek krwi a tendencją do krwawienia. Jeśli masz jakiekolwiek objawy, takie jak krwawienie lub siniaki, ważne jest poinformowanie o tym lekarza, bez względu na poziom płytek krwi.
Rozpoznanie
Lekarz zleci pełną morfologię krwi (CBC) przed i po chemioterapii, aby sprawdzić, czy masz niski poziom płytek krwi. Normalną liczbę płytek krwi (liczbę trombocytów) określa się zwykle jako od 150 000 do 400 000 płytek krwi na milimetr sześcienny krwi. Poziom poniżej 150 000 uważany jest za nieprawidłowy lub małopłytkowość.
W większości przypadków poziom płytek krwi większy niż 50 000 nie jest związany z żadnymi poważniejszymi problemami.
Poziom od 10 000 do 20 000 może czasami powodować krwawienie, ale najczęściej liczba może spaść do 10 000 lub mniej, zanim wystąpi znaczne krwawienie.
Zwykle zwykle leczy się poziomy mniejsze niż 10 000 (najczęściej transfuzją płytek krwi), ale poziomy poniżej 20 000 mogą być również leczone, zwłaszcza jeśli towarzyszy im gorączka.
W przypadku chemioterapii stężenie nawet od 50 000 do 100 000 może spowodować opóźnienie chemioterapii. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy jest inny, a to samo dotyczy dwóch różnych osób, co może być niepokojące dla jednego, a mniej ważne dla drugiego.
Płytki krwi w krwi żyją około 8 do 10 dni i są szybko uzupełniane.
Przyczyny podczas leczenia raka
Najczęstszą przyczyną małopłytkowości u osób z nowotworem jest supresja szpiku kostnego związana z chemioterapią. (Zobacz inne przyczyny poniżej.) Chemioterapia niszczy szybko dzielące się komórki, takie jak te w szpiku kostnym, które stają się płytkami krwi. Oprócz trombocytopenii zahamowanie czynności szpiku kostnego podczas chemioterapii może powodować niską liczbę czerwonych krwinek (niedokrwistość wywołaną chemioterapią) i niski poziom białych krwinek, określanych jako neutrofile (neutropenia wywołana chemioterapią), które chronią przed infekcjami bakteryjnymi .
Wiele leków stosowanych w chemioterapii nie wpływa na poziom płytek krwi w stopniu, który jest wystarczająco znaczący, aby wymagać leczenia, ale niektóre leki są znacznie bardziej prawdopodobne niż inne w celu zmniejszenia liczby płytek krwi. Leki powszechnie związane z małopłytkowością obejmują:
- leki na bazie platyny, takie jak paraplatyna (karboplatyna) i platyna (cisplatyna)
- gemzar (gemcytabina)
- taksol (paklitaksel)
Trombocytopenia związana z chemioterapią jest często krótkotrwała. Poziom płytek krwi zaczyna spadać około tygodnia po sesji chemioterapii i osiąga najniższy poziom (najniższy poziom) około 14 dni po infuzji. Poziomy powracają do normy w ciągu około 28 do 35 dni po, ale może potrwać do 60 dni, aby osiągnąć poziomy sprzed leczenia.
Inne przyczyny trombocytopenii u osób z nowotworem / inna diagnoza
Istnieje kilka innych powodów, że liczba płytek krwi może być mniejsza u osób z rakiem. Oprócz supresji szpiku kostnego, jak wspomniano powyżej, mogą to być:
- Trombocytopenia immunologiczna (ITP) – Trombocytopenia immunologiczna występuje wtedy, gdy organizm wytwarza przeciwciała przeciwko własnym płytkom krwi. Jest to najczęstsze w przypadku nowotworów, takich jak choroba Hodgkina i przewlekła białaczka limfocytowa
- Infekcje, zwłaszcza infekcje wirusowe
- Inne leki, które mogą powodować niskie płytki krwi, takie jak antybiotyk wankomycyna i leki przeciwwirusowe
- Guz rozprzestrzenił się na szpik kostny (najczęściej chłoniaki, rak piersi, rak płuc)
- Microtiopatia zakrzepowa (stan, w którym wewnętrzna wyściółka komórek naczyń krwionośnych jest uszkodzona, co czasami występuje w przypadku leków stosowanych w chemioterapii, takich jak mitomycyna C i gemcytabina.)
Objawy
Objawy, które mogą wystąpić w przypadku małopłytkowości, obejmują:
- Łatwe siniaczenie
- Krwawienie – Z nosa, ust (zwłaszcza przy szczotkowaniu) ,) odbytnica (czarne lub krwawe wypróżnienia) lub żołądek (wymioty krwią lub pojawieniem się kawy)
- Skrzele – czerwone plamki na skórze (najczęściej na podudziach), które nie stają się białe po naciśnięciu na nich palcami
- Wyściółka – Większe czerwonawoniebieskie łatki (siniaki) na skórze
- U kobiet, okresy cięższe niż normalnie
- Bóle stawów i mięśni
- Słabość
- Hea Daches
Leczenie / profilaktyka
Ważne jest, aby najpierw ustalić przyczynę trombocytopenii, ponieważ mogą istnieć różne przyczyny niskiego poziomu płytek krwi, które są traktowane na różne sposoby. Na przykład, jeśli jest to związane z lekami do chemioterapii, leczenie może obejmować opóźnianie chemioterapii, natomiast jeśli jest związane z przyczynami immunologicznymi, sterydy mogą być częścią zalecanego leczenia.
W zależności od poziomu płytek krwi i tego, czy wystąpiły jakiekolwiek objawy, lekarz może zalecić leczenie w celu zwiększenia liczby płytek krwi. Dostępne są następujące opcje:
- Transfuzje płytek – Transfuzje płytek krwi są najczęstszą metodą leczenia trombocytopenii, szczególnie krótkotrwałej trombocytopenii związanej z chemioterapią. Transfuzje można stosować jako terapię (w celu zwiększenia liczby płytek krwi u osób aktywnie krwawiących) lub profilaktycznie (w przypadku osób z niską lub oczekiwaną niską liczbą płytek krwi, ale u których nie występuje krwawienie). Najczęstszym działaniem niepożądanym jest czasowa gorączka. Rzadkie działania niepożądane mogą obejmować reakcje podczas transfuzji lub przeniesienie zakażeń, takich jak zapalenie wątroby.
- Opóźnianie chemioterapii – Czasami może być konieczne opóźnienie chemioterapii lub dostosowanie dawki.
- Leki, które stymulują tworzenie płytek krwi – Leki są czasami stosowane w celu pobudzenia szpiku kostnego do wytworzenia większej ilości płytek krwi. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest zatrzymanie płynów (obrzęk).
- Badania kliniczne – Trwają badania kliniczne, w których analizuje się inne metody zmniejszania ryzyka małopłytkowości podczas chemioterapii.
Radzenie sobie
Oprócz leczenia zalecanego przez lekarza, jeśli występuje ryzyko małopłytkowości, należy:
- Unikać aspiryny i leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen i naproksen. Zapytaj swojego lekarza o leki dostępne bez recepty lub ziołowe, ponieważ niektóre z nich mogą zwiększać krwawienie.
- Unikaj alkoholu, ponieważ może to zwiększyć ryzyko krwawienia.
- Używaj delikatnej szczoteczki do zębów. Wielu onkologów zaleca, aby unikać stosowania nici dentystycznych, ale nie zostało to jeszcze udowodnione.
- Używaj elektrycznej maszynki do golenia, aby uniknąć skaleczeń.
- Delikatnie dmuchnij nosem.
- Staraj się nie zapadać w zatwardzenie, a jeśli to zrobisz, unikaj wysiłku lub używania czopków. Niektóre leki przeciwbólowe, a także zmiany w diecie mogą powodować zaparcia, a lekarz może zalecić ci stosowanie środka zmiękczającego stolec lub innych leków podczas chemioterapii, aby temu zapobiec.
- Unikaj sytuacji, w których możesz odnieść obrażenia lub zranić siebie. Zachowaj szczególną ostrożność podczas używania nożyczek, gotowania i używania narzędzi. Unikaj sportów kontaktowych.
Kiedy należy zadzwonić do lekarza
Należy poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy małopłytkowości. Zadzwoń do niej natychmiast, jeśli masz krwawienie, którego nie możesz zatrzymać, nowy ból głowy, niewyraźne widzenie lub słabość.
