Leki są podstawą tradycyjnego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Jak tylko zostanie zdiagnozowane reumatoidalne zapalenie stawów, lekarz zaleci i przepisze przebieg leczenia.
Istnieje wiele leków stosowanych w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, które są podzielone na klasyfikacje leków na podstawie ich działania. Ważne jest, aby zrozumieć swoje możliwości, a także zrozumieć, dlaczego dany lek został wybrany dla Ciebie.
Innymi słowy, co robi lek w organizmie?
Jeśli dany cykl leczenia nie wydaje się być skuteczny po pewnym czasie, często lekarz wprowadza zmiany w schemacie leczenia. Rozważmy leki na reumatoidalne zapalenie stawów. Możesz otrzymać jedną lub więcej z następujących czynności.
NLPZ
NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) zapobiegają wytwarzaniu prostaglandyn, hormonów przyczyniających się do stanu zapalnego w organizmie przez COX 1 i COX 2 (enzymy cyklooksygenazy). Istnieje kilka tuzin NLPZ, z których do wyboru. Najczęściej przepisywanymi NLPZ są Motrin (ibuprofen), Naprosyn (naproksen), Mobic (meloxicam) i Voltaren (diklofenak). Celebrex (celekoksyb) jest jedynym selektywnym inhibitorem COX-2 dostępnym w USA. Ponadto, Advil (ibuprofen) i Aleve (naproksen) są dostępne w ponad-the-counter mocy.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są związane ze zwiększonym ryzykiem zawału serca lub udaru, więc ostatecznie ustalono, że leki należy przyjmować w możliwie najniższej dawce i możliwie najkrótszym czasie.
Ponadto, nigdy nie należy przyjmować więcej niż jednego produktu NSAID na raz. Przeczytaj uważnie etykiety, ponieważ NLPZ mogą być składnikiem różnych dostępnych bez recepty leków na kaszel, przeziębienie, alergię, sen i rozstrój żołądka.
Środki przeciwbólowe
Leki przeciwbólowe działają poprzez łagodzenie bólu. Acetaminofen jest popularnym bez recepty lekiem przeciwbólowym; w rzeczywistości jest to jedyny lek przeciwbólowy dostępny bez recepty.
To także może być w różnych produktach dostępnych bez recepty, dlatego konieczne jest przeczytanie etykiet i mieć świadomość skumulowanego działania paracetamolu.
Silniejsze leki przeciwbólowe są dostępne tylko na receptę. Nazywa się je opioidami lub narkotykami. Opioidy działają na ośrodkowy układ nerwowy, blokując sygnały bólowe. Leki opioidowe wiążą się z ryzykiem uzależnienia, ale jeśli są stosowane zgodnie z zaleceniami i z czujnością w odniesieniu do potencjalnych skutków ubocznych i zdarzeń niepożądanych, leki te mogą być skutecznymi lekami przeciwbólowymi u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. W 2016 r. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) wydało wytyczne dotyczące przepisywania opioidów. Hydrocodon / acetaminofen (marka Norco) i Tramadol (marka Ultram) to dwa z najczęściej przepisywanych opioidowych leków przeciwbólowych. Inne obejmują oksykodon i MSContin.
Kortykosteroidy
Kortykosteroidy, znane również jako glukokortykoidy lub steroidy, naśladują działanie hormonu kortyzolu w organizmie i odgrywają rolę w odpowiedzi immunologicznej. Dostępne są kortykosteroidy w kilku postaciach, w tym pigułkach, roztworach do wstrzykiwań, kroplach i kremach do stosowania miejscowego.
Kortykosteroidy są silnymi lekami przeciwzapalnymi. Chociaż ich skuteczność może wydawać się cudowna, wiążą się one z potencjalnie poważnymi działaniami niepożądanymi, z których nie najmniejszym jest zwiększone ryzyko zakażenia.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, kortykosteroidy należy przyjmować w możliwie najniższej dawce i możliwie najkrótszym czasie.
Niektórym osobom z reumatoidalnym zapaleniem stawów przepisano kortykosteroidy o niskiej dawce w ramach rutynowego schematu leczenia. Inni stosują jedynie kortykosteroidy, aby okiełznać objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Osoby, które przyjmowały kortykosteroidy przez długi czas, mogą odczuwać objawy odstawienia, jeśli zatrzymają lek bez zwężeń. Prednizon i metyloprednizolon są najczęstszymi doustnymi kortykosteroidami. Triamcynol jest popularnym zastrzykiem i kremem.
DMARDs
Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) to wolno działające leki, które spowalniają postęp choroby i zmniejszają uszkodzenia stawów.
Istnieją tradycyjne DMARD, oryginalne i najstarsze opcje. Istnieją również biologiczne DMARD-y, z których pierwszy pojawił się na scenie w 1998 roku. I ostatnio, inna podklasa DMARDs znanych jako ukierunkowane leki małocząsteczkowe.
Z tradycyjnych DMARDs najczęściej przepisywany jest metotreksat. Jest to właściwie złoty standard leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Inne tradycyjne DMARD to Arava (leflunomid), Plaquenil (hydroxycholorquine) i Azulfidine (sulfasalazyna). Złoto i Imuran (azatioprine) są dostępne, ale już nie są często przepisywane na reumatoidalne zapalenie stawów. Tradycyjne DMARD wpływają na układ odpornościowy, w związku z czym może być trudniej zwalczać infekcję i istnieje prawdopodobnie zwiększone ryzyko rozwoju niektórych nowotworów. Należy zwracać szczególną uwagę na potencjalne skutki uboczne i ostrzeżenia związane z DMARD. Zazwyczaj zleca się okresowe badania krwi w celu sprawdzenia czynności wątroby i morfologii krwi.
Leki biologiczne DMARD
Leki biologiczne, określane również jako LMPR biologiczne lub modyfikatory odpowiedzi biologicznej, to leki, które zostały stworzone w celu zapobiegania lub zmniejszania stanu zapalnego, który uszkadza stawy. Biologie celują szczególnie w cząsteczki komórek układu immunologicznego i produkty wydzielane w stawie, które biorą udział w wywoływaniu stanu zapalnego i niszczenia stawów.
Istnieje kilka rodzajów leków biologicznych, z których każdy ma konkretny cel. Cele obejmują czynnik martwicy nowotworów (TNF), interleukiny (IL-1, IL-6, IL-12 i IL-23), limfocyty B i limfocyty T. Leki biologiczne są dość drogie, ale pomoc finansowa jest dostępna dla osób, które się kwalifikują. Leki podaje się we wlewie lub zastrzyku. Ze względu na wpływ leków biologicznych na układ odpornościowy, możliwe są pewne niepożądane i poważne skutki uboczne.
Ukierunkowane małe cząsteczki DMARD
Najnowszą kategorią leków na reumatoidalne zapalenie stawów są "ukierunkowane małocząsteczkowe DMARD", które przerywają wewnątrzkomórkową sygnalizację. Poprzez przerywanie określonych sygnałów wewnątrzkomórkowych możliwe jest modulowanie specyficznych funkcji komórkowych, w tym receptorów powierzchniowych, białek sygnalizacyjnych i transkrypcji białek jądrowych. W ten sposób można wpływać na określone typy komórek lub wpływać na nie.
Cele najbardziej interesujące dla badaczy, w celu leczenia chorób autoimmunologicznych i zapalnych, obejmują kinazę związaną z Janusem, kinazę tyrozyny ze śledziony, fosfodiesterazę-4, kinazę tyrozynową Brutona i kinazę fosfatydyloinozytolu-3. Aby określić potencjał każdego celu, potrzebne są badania na ludziach. Inhibitory JAK (kinaza Janusa) są najbardziej rozwinięte, a jeden jest zatwierdzony przez FDA, Xeljanz (tofacitinib).
Słowo od Verywella
Niektóre osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów obawiają się leków, głównie z powodu potencjalnych skutków ubocznych, z których niektóre mogą być ciężkie. Z pewnością ważne jest zbadanie korzyści i zagrożeń związanych z lekami z lekarzem.
Weź pod uwagę obecny poziom aktywności choroby i zdecyduj o celach leczenia z lekarzem. Prawdopodobnie zostanie ci przepisana pewna kombinacja dostępnych opcji opisanych powyżej. Zachowaj dziennik objawów po rozpoczęciu leczenia, aby ocenić, czy działają one dobrze. Miej wiedzę o potencjalnych skutkach ubocznych i zgłoś wszystko, co jest nietypowe dla twojego lekarza.
