Raki skóry typu nienaczyniaka, takie jak rak podstawnokomórkowy (BCC) i rak płaskokomórkowy (SCC), są najczęstszymi rodzajami raka na świecie. Na szczęście są one również najbardziej uleczalne, szczególnie gdy guzy są stosunkowo małe i cienkie. Rodzaj wybranego leczenia zależy od tego, jak duży jest rak i gdzie znajduje się on na ciele.
Oto przegląd niektórych z najczęstszych opcji (dostępne jest również wprowadzenie do rzadziej stosowanych metod leczenia):
Wycięcie
Proste wycięcie chirurgiczne (usunięcie) jest stosowane w leczeniu pierwotnych i nawracających nowotworów. Procedura obejmuje chirurgiczne usunięcie guza i pewną ilość normalnie pojawiającej się skóry otaczającej go ("margines"): w przypadku raka podstawnokomórkowego i płaskonabłonkowego marginesy często wynoszą 2 do 4 mm. Stopień wyleczenia po wycięciu wynosi odpowiednio 95% i 92% dla pierwotnych BCC i SCC i zależy od miejsca, wielkości i wzorca guza. Wycięcie może być wykonywane w warunkach ambulatoryjnych lub stacjonarnych, w zależności od rozległości raka.
Kremy do stosowania miejscowego
Od zatwierdzenia w 2004 roku, imiquimod aktywujący układ odpornościowy (znany również pod marką Aldara) był powszechnie zalecanym kremem do stosowania miejscowego (tylko na skórę) dla małych powierzchownych i guzowatych rakowych komórek podstawnokomórkowych, jak również stan rakowy zwany rogowaceniem słonecznym.
Rozprzestrzenianie się na zmiany pięć razy w tygodniu, zwykle przez sześć tygodni, i całkowicie oczyszcza skórę u około 88% pacjentów lub więcej, w zależności od dokładnego typu raka. Kolejnym kremem powierzchownego BCC jest 5-flourouracyl (Carac lub Efudex), lek do chemioterapii, który jest również stosowany dożylnie. Zabiegi te zwykle nie pozostawiają żadnych blizn, ale mogą powodować znaczny ból i obrzęk podczas pracy.
Obecnie testowanych jest kilka innych kremów, w tym me ingenol mebutate (PEP005), który pochodzi z rośliny zwanej "drobnym wilczomleczem". Łuszczenie i elektrodyktomia
Łuszczenie i elektrodymulacja to prosta, szybka i skuteczna metoda niszczenia małych komórek podstawnych i płaskonabłonkowych. Po zeskrobaniu wzrostu za pomocą długiego łyżeczkowatego instrumentu zwanego
Curette , lekarz używa łagodnego prądu elektrycznego, aby zniszczyć wszelkie pozostałe nienormalne komórki. Te skrobanie i proces kauteryzacji są zwykle powtarzane trzy razy, a rana ma tendencję do gojenia się bez szwów. Najlepiej dla pierwotnych, a nie nawracających zmian. Częstość wyleczeń zależy od miejsca: miejsca wysokiego ryzyka (nos, ucho, podbródek, usta) mają współczynnik nawrotów od 4% do 18%, w zależności od wielkości guza. Częstość nawrotów spada do 3% w przypadku guzów w miejscach niskiego ryzyka tułowia i kończyn. Ogólnie rzecz biorąc, pięcioletnie odsetki wyleczeń dla pierwotnych BCC i SCC leczonych C i E wynoszą odpowiednio 92% i 96%.Chirurgia Mohsa
Procedura Mohsa (znana również jako chirurgia mikrograficzna Mohsa lub wycięcie kontrolowane marginesem) jest zaawansowaną techniką opracowaną w latach czterdziestych przez dr. Frederica E. Mohsa do usuwania zmian chorobowych spowodowanych rakiem podstawnokomórkowym lub płaskonabłonkowym.
Obejmuje usuwanie cienkich skórek, warstwa po warstwie. Każda warstwa jest następnie badana pod mikroskopem, a usuwanie warstw trwa, dopóki nie pozostaną komórki nowotworowe. Ma najwyższy wskaźnik wyleczenia każdego leczenia raka skóry i nie powoduje tak wielu blizn, jak inne metody. Jest szczególnie przydatny w leczeniu nawracającego raka skóry, większych guzów, nowotworów na uchu, powieki, nosa, wargi lub dłoni, guzów w miejscach skłonnych do nawrotu oraz podtypu sklerotycznego raka podstawnokomórkowego. Jest to leczenie "złotym standardem": 5-letni odsetek nawrotów wynosi 1% dla BCC i 3% dla SCC.
Jest to jednak bardziej kosztowne, czasochłonne i pracochłonne niż w przypadku innych metod.
