Każdy, kto uważa, że amerykański system opieki zdrowotnej jest najlepszy na świecie, jest zaskoczony. Prawdą jest, że Stany Zjednoczone wydają najwięcej na opiekę zdrowotną na mieszkańca, ale mają najgorsze wyniki zdrowotne.
Analiza przeprowadzona przez The Commonwealth Fund dotyczyła w szczególności 11 rozwiniętych krajów. Dane zebrano w pięciu kategoriach: 1) proces opieki (profilaktyka, bezpieczna opieka, skoordynowana opieka i zaangażowanie pacjentów), 2) sprawność administracyjna, 3) dostęp (przystępność i terminowość), 4) sprawiedliwość dla osób o niskich i wysokich – wyniki i 5) wyniki w zakresie opieki zdrowotnej (zdrowie populacji, śmiertelność możliwa do zastosowania w opiece zdrowotnej oraz zdrowotne skutki choroby).
Smutno powiedzieć, że USA zajęły 10 miejsce pod względem wydajności administracyjnej i 11 miejsce pod względem dostępu, sprawiedliwości i opieki zdrowotnej.
Kraje, które znalazły się na liście powyżej Stanów Zjednoczonych, miały jedną wspólną cechę – uniwersalną opiekę zdrowotną. Pytanie brzmi, czy Stany Zjednoczone powinny podążać w tym śladem.
Medicare jako system jednopłatowy
Podczas kampanii prezydenckiej w 2016 r. Były sekretarz stanu Hillary Clinton oświadczył, że Medicare jest systemem jednoosobowym. Co to znaczy?
System jednego płatnika to taki, w którym jeden podmiot, zwykle rząd, zarządza i płaci za opiekę zdrowotną. "Osoba płacąca za pojedyncze pieniądze" jest często zamieniana na zwrot "powszechna opieka zdrowotna" w ujęciu nieśmiertelnym, chociaż nie są one dokładnie tym samym.
W Ameryce, Medicare jest systemem opieki zdrowotnej, w którym patrzymy, gdy dorastamy. Jest to system jednego płatnika, ponieważ rząd finansuje program zdrowotny poprzez podatki, które na niego płacimy.
Powiedział, że to nie jest powszechna opieka zdrowotna, ponieważ nie obejmuje wszystkich. Zamiast tego jest on ograniczony do osób w wieku 65 lat i starszych lub osób niepełnosprawnych.
Tricker być może jest tak, że podczas gdy Medicare zaczynał jako prawdziwy system jednego płatnika, ewoluował w coś bardziej kapitalistycznego.
Rząd federalny określa standardy dotyczące tego, co musi być objęte ubezpieczeniem, ale ludzie mogą zdecydować się na udział w programie Medicare Advantage, prowadzonym przez prywatne firmy ubezpieczeniowe, w przeciwieństwie do tradycyjnego Medicare, prowadzonego przez rząd.
Medicare dla wszystkich a Medicare dla więcej
Medicare może zostać rozszerzone i udostępnione wszystkim Amerykanom. W ten sposób Medicare może stać się uniwersalną opieką zdrowotną. Taki plan został zatwierdzony przez senatora Berniego Sandersa z Vermont i stał się znany jako Medicare for All.
Podczas ubiegania się o przewodnictwo w 2016 r. Były sekretarz stanu Hillary Clinton zasugerowała "Medicare for More" jako sposób na rozszerzenie Medicare. Zamiast Medicare for All zaproponowała obniżenie wieku uprawniającego Medicare z 65 do 50 lat.
Jak to pomogłoby?
Osoby w tej grupie wiekowej mają zazwyczaj wiele schorzeń, a więcej chorób oznacza większe wydatki na opiekę zdrowotną. Co najmniej 87 procent Amerykanów w wieku od 65 do 74 lat ma co najmniej jeden przewlekły problem medyczny. Liczba ta wzrasta do 92 procent w przypadku osób w wieku 75 lat i starszych. Liczby te spadają do 72 procent, gdy patrzymy na młodszą populację w wieku od 50 do 64 lat, która nie jest obecnie objęta Medicare.
Gdy ktoś spełnia kryteria kwalifikacyjne Medicare, zaczyna płacić miesięczne składki na ubezpieczenie medyczne.
Te pieniądze są umieszczane w puli i wykorzystywane do opłacania usług dla wszystkich beneficjentów. Gdyby młodsi, stosunkowo zdrowsi Amerykanie zostali dodani do tej puli, to ciekawa rzecz stałaby się z Medicare, jaką znamy dzisiaj. Będzie więcej pieniędzy do przekazania. Chociaż w puli będzie więcej osób, będzie mniejsza średnia liczba chorób medycznych, którymi należy się zająć. Może to potencjalnie dodać lata oszczędności do funduszu powierniczego Medicare.
Zalety powszechnej opieki zdrowotnej
Prawdą jest, że koszty opieki zdrowotnej gwałtownie wzrosły w ciągu ostatnich lat, nie z powodu inflacji lub kosztownej technologii medycznej, ale z powodu wielkiego biznesu i kapitalizmu.
Dopóki prywatne firmy ubezpieczeniowe i firmy farmaceutyczne utrzymują portfele, koszty opieki zdrowotnej będą nadal wzrastać. System jednego płatnika usunęłby motywowane zyskiem motywacje opieki zdrowotnej, ale co jeszcze oferuje?
Każdy miałby równy dostęp do opieki niezależnie od wieku, dochodów i umiejętności. Ponadto nie musiałbyś już szukać lekarza w swojej "sieci", ponieważ wszyscy lekarze byliby w twojej sieci. Copay i deductibles odejdą. Ogólnokrajowe badanie przeprowadzone w Pew Research Center w 2017 roku wykazało, że 66 procent Amerykanów uważa, że rząd powinien zapewnić dostęp do opieki zdrowotnej, a 33 procent uważa, że najlepszym rozwiązaniem jest system jednopłatowy.
Wady Universal Health Care
Dolary i centy to nie jedyny koszt powszechnej opieki zdrowotnej. Amerykanie nie tylko musieliby brać pod uwagę prawdopodobny wzrost podatków, które płaciliby, ale także to, jak powszechny zasięg będzie kształtował otrzymywaną opiekę. Czas oczekiwania na niezasilane usługi będzie dłuższy. Przy większej liczbie osób w systemie dostęp do wybranego przez nich lekarza może zależeć od dłuższego czasu oczekiwania. Niektóre osoby mogą być zmuszone do zmiany lekarza w celu uzyskania dostępu do opieki nie wymagającej opieki w odpowiednim czasie.
Czas oczekiwania w krajach o powszechnej opiece zdrowotnej może być długi. W Danii średni czas uzyskania operacji zaćmy po podjęciu decyzji leczenia wynosi 112 dni. Możesz nie być w stanie uzyskać wymiany stawu biodrowego w Anglii na 78 dni. Fachowe operacje w Irlandii lub Norwegii sprawią, że poczekasz 75 dni. Powiedział, że pilne sprawy są podejmowane w trybie pilnym. Nie ma opóźnienia w opiece, kiedy naprawdę tego potrzebujesz.
Na dłuższą metę Stany Zjednoczone mogą zaoszczędzić na ogólnych kosztach i poprawić wyniki opieki zdrowotnej w ramach uniwersalnego systemu, ale czy Amerykanie mają cierpliwość, by czekać na swoją kolej?
Słowo od Verywell
