Asana jest fizyczną praktyką jogi. To, co większość z nas nazywa jogą (jak w: "Cześć kochanie, idę na moją lekcję jogi") można konkretniej nazwać asaną, ponieważ słowo joga obejmuje również pranajamę, medytację i pięć innych "kończyn". Oprócz odniesienia się do fizycznego aspektu jogi, asana może być również używany do opisania pojedynczej pozy (jak w "Handstand to asana, która jest naprawdę trudna dla mnie.").
Historia Asany
Należy zauważyć, że asana to sanskryckie słowo określające postawę lub miejsce. Pierwsze asany jogi, interpretowane na podstawie zapisów archeologicznych i podstawowych materiałów źródłowych, były najprawdopodobniej pozycjami siedzącymi do medytacji. Dopiero całkiem niedawno w historii jogi (i pod wpływem zachodniego ruchu kultury fizycznej) asana wypracował tak szeroki wachlarz pozach i stał się najbardziej rozpowszechnionym aspektem yogi. Zrozumienie tego prowadzi długą drogę do akceptacji, że asana nie jest statyczną praktyką zapisaną przez tysiąclecia. Raczej ciągle się rozwija. Pozycji wymyślonej w zeszłym tygodniu nie jest mniej uzasadnione niż jedna z 1940 lub 16 wieku.
Nazwy sanskryckie z pozami
Być może zauważyłeś, że asana używa się jako sufiksu w sanskryckich nazwach jogi: trikonasana, virabhadrasanai eka pada rajakapotasana, na przykład.
Znajomość tego i kilku innych terminów sanskryckich pomoże ci rozwikłać te skomplikowane nazwy. Na przykład eka pada oznacza jedną nogę, więc w tych pozach można się spodziewać, że jedna noga zrobi coś innego od drugiej. Parsva oznacza bok (zazwyczaj pozą zwróconą w stronę jednej strony), parivrtta oznacza zwrócony (zwykle skręcona wersja pozy) i tak dalej.
Zaczynamy dostrzegać te wzorce, dzięki którym nazwy zaczynają nabierać sensu.
