Antybiotykowe zalecenia dotyczące przepisywania

Twoje dziecko, dzieci wieku, przez bakterie, zapalenie oskrzeli

Antybiotyki są często przepisywane niepotrzebnie na przeziębienia, grypę, kaszel i zapalenie oskrzeli, wirusowe zapalenie gardła itp.

Nadużywanie jest dużym problemem

Nadużywanie antybiotyków może prowadzić do niechcianych działań niepożądanych działania niepożądane, w tym biegunka i reakcje alergiczne. Być może jeszcze ważniejsze jest to, że nadużywanie antybiotyków prowadzi do zwiększenia liczby bakterii zdolnych do opierania się antybiotykom.

Te oporne na antybiotyki bakterie są trudniejsze do leczenia, często wymagają silniejszych antybiotyków i mogą powodować zagrażające życiu infekcje.

Możesz pomóc w zapobieganiu problemowi bakterii opornych na antybiotyki, upewniając się, że twoje dziecko przyjmuje antybiotyk tylko wtedy, gdy go potrzebuje, a następnie przyjmuje go zgodnie z zaleceniami. Zrozumienie najnowszych wytycznych dotyczących leczenia antybiotyków w przypadku infekcji ucha i infekcji zatok, które obejmują opcje obserwacji dziecka bez antybiotyków, może również pomóc w zmniejszeniu nadużywania antybiotyków.

Antybiotyki w zakażeniach ucha

Infekcje ucha są najczęstszym stanem, w którym przepisywane są antybiotyki u dzieci.

Wytyczne wydane w 2004 r. Pomogły zmniejszyć niektóre z tych zaleceń, ponieważ zalecały "opcję obserwacji" niektórym dzieciom z infekcjami ucha. Dzieci, które można było bezpiecznie obserwować przez dwa do trzech dni bez leczenia antybiotykiem, obejmowały dzieci w wieku co najmniej 2 lat z łagodnymi objawami.

W zaktualizowanej instrukcji AAP ta "opcja obserwacji" została rozszerzona na niemowlęta w wieku 6 miesięcy. Należy pamiętać, że obserwacja bez antybiotyków jest nadal dobrym rozwiązaniem dla dzieci z:

  • infekcją ucha w jednym uchu (jednostronnym) lub u dzieci w wieku co najmniej 2 lat z łagodnymi objawami i zakażeniem ucha w obu uszach (obustronne)
  • infekcja ucha bez drenażu uszu (otorrhea)
  • łagodne objawy, w tym te, które mają tylko łagodny ból ucha, temperatura poniżej 102.2 stopni C (39 stopni C)
  • dostępność dalszego planu leczenia, jeśli dziecko objawy nasilają się lub nie poprawiają się w ciągu 2 do 3 dni
  • rodzice, którzy zgadzają się na plan obserwacji bez antybiotykoterapii

W przypadku dzieci z infekcją ucha, które nie są dobrym kandydatem do obserwacji, szczególnie tych z ciężkimi objawami, nadal zaleca się przepisanie antybiotyków.

Które antybiotyki?

Jeśli Twoje dziecko nie stosowało antybiotyków w ciągu ostatnich 30 dni, a on nie jest uczulony, prawdopodobnie zostanie przepisany na dużą dawkę amoksycyliny. Inne opcje obejmują duże dawkowanie klawulanianu amoksycyliny (augmentin XR), cefdinir (Omnicef), cefpodoksymu (Vantin), cefuroksymu (Ceftin) lub od jednego do trzech dni od zastrzyków ceftriaksonu (Rocephin).

Najnowsze wytyczne dodały również nowe alternatywne plany leczenia w przypadku niepowodzenia leczenia pierwszego rzutu, w tym zastrzyki ceftriaksonu i 3 dni stosowania klindamycyny, z antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji (cefdinir, cefuroksym, cefpodoksym lub bez) lub bez niego. Połączenie klindamycyny i antybiotyku cefalosporyn trzeciej generacji jest również dobrym rozwiązaniem dla tych dzieci.

Antybiotyki na infekcje zatok

Chociaż antybiotyki są od dawna zalecane w leczeniu zapalenia zatok u dzieci, często są one niewłaściwie stosowane, gdy dzieci mają nieskomplikowane wirusowe infekcje górnych dróg oddechowych. Wytyczne leczenia, które pojawiły się w 2001 roku, pomagały zminimalizować nadużywanie antybiotyków, dostarczając klinicznych kryteriów diagnozowania zapalenia zatok. W końcu, aby właściwie leczyć infekcję, trzeba ją najpierw odpowiednio zdiagnozować. Jeśli twoje dziecko ma katar, który jest spowodowany przez przeziębienie, wtedy nie ma infekcji zatok i nie potrzebuje recepty na antybiotyki.

Te wytyczne zostały niedawno zaktualizowane i podobnie jak wytyczne dotyczące infekcji uszu obejmują teraz opcję obserwacji wybranych dzieci. Ciągle zaczyna się od zalecenia, że ​​zapalenie zatok należy zdiagnozować prawidłowo, włączając w to diagnozę z ostrym zapaleniem zatok, dziecko albo ma trwałe objawy (katar i / lub kaszel przez ponad 10 dni bez poprawy), pogarsza objawy po zaczęło się poprawiać lub ciężkie objawy przez co najmniej 3 dni.

W przypadku dzieci z uporczywymi objawami zamiast przepisywania antybiotyków od razu, inną opcją może być obserwowanie dziecka przez 3 kolejne dni bez antybiotyków, aby sprawdzić, czy się polepszy. Jeśli nie poczuje się lepiej, pogorszy się, a dzieci, u których początkowo zdiagnozowano zapalenie zatok i poważne objawy lub które już się pogarszają, nadal zaleca się przepisanie antybiotyków.

Zalecane antybiotyki do infekcji zatok w najnowszych wytycznych AAP to:

  • Amoksycylina w dużych dawkach (leczenie pierwszego rzutu)
  • standardowa dawka amoksycyliny (dzieci w wieku 2 lat, które nie są w przedszkolach)
  • wysokodawkowa augmentyna (ostatnio antybiotyk stosowanie)
  • 1-3 codziennych zastrzyków ceftriaksonu (nie przyjmuje lub nie toleruje doustnej dawki antybiotyków), po których następuje 10-dniowy kurs jednego z tych doustnych antybiotyków, gdy są one coraz lepsze

Podobnie jak infekcje ucha, dzieci z zapalenie zatok można leczyć za pomocą cefdiniru, cefuroksymu lub cefpodoksymu. A jeśli nie ma poprawy po 3 dniach (72 godziny), antybiotyk twojego dziecka może wymagać zmiany na jeden z pozostałych, szczególnie jeśli zaczynał od amoksycyliny.

Antybiotyki na ból gardła

To jest łatwe. Dzieci bardzo rzadko potrzebują antybiotyków, gdy mają ból gardła, chyba że mają zakażenie streptokokowe grupy (Strep). Ponieważ ból gardła (zapalenie gardła) są najczęściej spowodowane przez infekcje wirusowe, należy przeprowadzić test na obecność streptów, aby potwierdzić diagnozę przed przepisaniem antybiotyków.

Jeśli dziecko ma prążkowane gardło, leczenie antybiotykami może obejmować:

  • Penicylinę V
  • standardową dawkę amoksycyliny
  • Karnitynę penicylinę G (penicylinę)

Dzieci z alergią na penicylinę można leczyć cefalosporyną pierwszej generacji, taką jak cefaleksyna (Keflex) lub cefadroksyl (Duricef), klindamycyna, azytromycyna (Zithromax) lub klarytromycyna (Biaxin).

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Wielu rodzicom zaskoczy fakt, że "czerwona książka" AAP stwierdza, że ​​"niespecyficzna choroba kaszel / zapalenie oskrzeli u dzieci, niezależnie od czasu trwania, nie gwarantuje leczenia przeciwdrobnoustrojowego".

Pamiętaj, że ostre zapalenie oskrzeli może powodować kaszel, który może być produktywny i może trwać do trzech tygodni. I znowu, stosowanie antybiotyków nie jest zalecane w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli.

Dziecko może zostać przepisane na antybiotyk, jeśli cierpi na przedłużający się kaszel trwający od 10 do 14 dni lub dłużej, a lekarz podejrzewa, że ​​jest on wywołany przez jedną z tych bakterii:

  • Bordetella parapertussis
  • Mycoplasma pneumoniae
  • Chlamydophila pneumoniae

co ważne, ponieważ antybiotyki są często nadużywane w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapytaj, czy Twoje dziecko naprawdę potrzebuje antybiotyku, gdy ma kaszel.

Antybiotyki w zakażeniach skóry

Chociaż wysypki i inne choroby skóry występują często u dzieci, na szczęście większość z nich nie wymaga leczenia antybiotykami. Niektóre jednak, i ze wzrostem opornych bakterii, ważne jest, aby twoje dziecko z infekcją skóry zostało przepisane odpowiednim antybiotykiem.

Infekcje skóry i tkanek miękkich mogą obejmować:

  • zapalenie tkanki łącznej bez ropnego drenażu – małe obawy o MRSA, dlatego można stosować zwykły antybiotyk anty-staph i / lub anty-paciorki, taki jak cefaleksyna lub cefadroksyl.
  • zapalenie tkanki łącznej z ropnym drenażem – antybiotyki leczące MRSA, w tym klindamycynę, TMP-SMX (Bactrim), tetracyklinę (dzieci, które mają co najmniej 8 lat) lub linezolid.
  • ropień – antybiotyki stosowane w leczeniu MRSA, w tym klindamycyna, trimetoprim-sulfametoksazol (Bactrim), tetracyklina (dzieci w wieku co najmniej 8 lat) lub linezolid.
  • liszajec – mupirocynę 2% maść do stosowania miejscowego lub doustny antybiotyk w przypadkach rozległych (cefaleksyna lub cefadroksyl).

Prosty ropień może być leczony bez antybiotyków, jeśli można go opróżnić, nie pogorszy się, a dziecko ma łagodne objawy. Poważniejszy ropień może wymagać hospitalizacji, drenażu chirurgicznego i antybiotyków IV.

Bactrim, który jest powszechnie stosowany w leczeniu MRSA, nie leczy bakterii paciorkowców beta-hemolizujących, które mogą również powodować pewne infekcje skóry. Dlatego ważne jest, aby lekarz nie przepisał produktu Bactrim, jeśli nie podejrzewa, że ​​twoje dziecko ma MRSA.

Antybiotyki na biegunkę

Rodzice zazwyczaj nie oczekują recepty na antybiotyki, gdy ich dzieci mają biegunkę. Oprócz tego, że biegunka jest często powodowana przez infekcje wirusowe, pasożyty i zatrucia pokarmowe itp., Nawet jeśli jest to spowodowane przez bakterie, niekoniecznie potrzebujesz antybiotyków.

W niektórych sytuacjach antybiotyki mogą spowodować gorsze biegunki u dziecka.

  • Salmonelloza – biegunka wywołana przez bakterie Salmonella zwykle ustępuje samoistnie. Antybiotyki mogą spowodować, że twoje dziecko będzie zakaźne przez dłuższy czas.
  • Shigelloza – biegunka wywołana przez bakterie Shigella może sama ustąpić, ale ciężkie przypadki mogą wymagać leczenia antybiotykami. Zalecane antybiotyki dla zakażeń Shigella include obejmują azytromycynę i ceftriakson, jeśli podejrzewa się oporność na bardziej rutynowe antybiotyki, takie jak amoksycylina i trimetoprim-sulfametoksazol. infekcje E. coli – – Biegunka spowodowana przez E. coli
  • zwykle ustępuje samoistnie. W przypadku leczenia antybiotykami niektórzy, np. Wytwarzający toksynę Shiga E. coli (STEC), mogą narazić dziecko na HUS (zespół hemolityczno-mocznicowy – stan potencjalnie zagrażający życiu, obejmujący niedokrwistość i niewydolność nerek). Campylobacteriosis – Biegunka wywołana przez bakterie Campylobacter wymaga jedynie leczenia azytromycyną, jeśli u dziecka występują ciężkie objawy.
  • Clostridium difficile – Osoby przyjmujące antybiotyki są narażone na zakażenie dif C. diff , które wywołuje biegunkę i zazwyczaj wymaga leczenia antybiotykiem, takim jak metronidazol.
  • Ponieważ antybiotyki zwykle nie są potrzebne w przypadku większości zakażeń wywołujących biegunkę i mogą w rzeczywistości powodować biegunkę, tak jak w przypadku innych infekcji, należy zapytać lekarza, czy dziecko naprawdę ich potrzebuje. Antybiotyki nie zawsze są odpowiedzią, gdy twoje dziecko jest chore lub gdy odwiedzasz lekarza.

Like this post? Please share to your friends: