Powszechna znajomość pacjentów i niektórzy pracownicy służby zdrowia, że znaczna liczba pacjentów z niedoczynnością tarczycy będzie nadal mieć różne dolegliwości i objawy, pomimo leczenia lewotyroksyną, która utrzymuje tak zwane "normalne" poziomy hormonu tyreotropowego (TSH).
Jedno z badań wykazało, że w porównaniu z grupą kontrolną ponad 13% nie było zadowolonych z ich stanu zdrowia, co odzwierciedlało niezadowolenie z ich leczenia.
Podstawowymi dolegliwościami były: zmęczenie, przyrost masy ciała, bóle ciała i niezdarność.
Według Dr Bente Appelhof, MD, z Uniwersytetu Amsterdamskiego w Holandii i współpracowników: "Kontrowersje dotyczą wartości skojarzonego leczenia LT4 i LT3, w porównaniu z samym LT4, w pierwotnej niedoczynności tarczycy. kliniczne przekonanie, że po leczeniu substytucyjnym lewotyroksyną i normalizacji wartości TSH [hormonu tarczycy] znaczna część pacjentów z niedoczynnością tarczycy pozostaje obciążona dolegliwościami zdrowotnymi. "
Inne badania na zwierzętach wykazały, że terapia zastępcza samą lewotyroksyną (LT4) nie zapewnia eutyreozy – prawidłowego poziomu tarczycy – we wszystkich tkankach. Zamiast tego, eutyreozę można osiągnąć jedynie przez skojarzone leczenie LT4 i liotyroniny (LT3). Różne badania koncentrują się na tej kwestii, sprawdzając, czy terapia LT4 może nie być wystarczająca do przywrócenia eutyreozy w ludzkich tkankach.
Podczas gdy pacjenci stale zgłaszają preferencje dla połączonych badań, badacze nie byli w stanie wyodrębnić określonego czynnika poprawy, który jest klinicznie mierzalny.
Teraz naukowcy zidentyfikowali co najmniej jeden czynnik, który wydaje się być związany z terapią skojarzoną – utratą wagi.
Badania opublikowane w Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism donoszą o badaniu, które wykazało, że pacjenci preferowali terapię tarczycy, która obejmowała kombinację lewotyroksyny (T4) i T3, a nie zwykłą lewotyroksynę (tylko T4) i tę kombinację leczenie wiązało się z utratą wagi.
To duże badanie kliniczne potwierdziło ustalenia z badania Bunevicius, opublikowane w New England Journal of Medicine, , które znalazły korzystny efekt terapii skojarzonej T4 / T3 dla niedoczynności tarczycy.
Podwójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne objęło 141 pacjentów z pierwotną niedoczynnością tarczycy autoimmunologicznej, którzy zostali podzieleni na grupy leczone T4 / T3 w stosunku 5: 1, 10: 1, a także grupa, która kontynuowano z poprzednią terapią T4-only. Po 15 tygodniach badanie wykazało wyraźną preferencję ze strony pacjentów w leczeniu skojarzonym, a w szczególności w leczeniu 5: 1 z wyższym poziomem T3, w porównaniu z leczeniem wyłącznie T4.
Niektóre szczególne wyniki zainteresowania:
- Obniżenie masy ciała, ale nie zmniejszenie TSH w surowicy, korelowało ze zwiększoną satysfakcją z leczenia badanym lekiem.
- W obu grupach kombinacji odnotowano spadek masy ciała, najbardziej wyraźny w grupie 5: 1, u której średni spadek wyniósł 1,7 kg, lub 3,75 funta. Grupa 10: 1 miała średni spadek masy ciała o 1 funt. Grupa T4-only nie zmieniła wagi.
- Spośród pacjentów, którzy preferowali leczenie skojarzone, 44% miało TSH w surowicy poniżej 0,11.
- Nie można zidentyfikować mierzalnych zmian nastroju, zmęczenia, dobrego samopoczucia i funkcji neurokognitywnych w celu wyjaśnienia preferencji pacjenta w leczeniu skojarzonym.
Jedną z kluczowych wad w badaniu było to, że niektórzy pacjenci otrzymujący leczenie skojarzone otrzymywali dawki supresyjne, które uważa się za nadmierne leczenie. Mieli poziomy TSH poniżej normalnego zakresu i dlatego byliby uważani za nadczynność tarczycy. Pat "Pacjenci preferowali łączoną terapię LT4 / LT3 ze zwykłą terapią LT4, ale zmiany nastroju, zmęczenia, dobrego samopoczucia i funkcji neurokognitywnych nie mogły w satysfakcjonujący sposób wyjaśnić, dlaczego pierwotny wynik był korzystny dla terapii skojarzonej LT4 / LT3" – napisali autorzy . "Zmniejszenie masy ciała było związane z zadowoleniem z przyjmowanych leków."
Podczas gdy autorzy badania nie mogli znaleźć żadnego wymiernego powodu, aby zalecić terapię skojarzoną, doszli do wniosku: "Niemniej jednak wynik tego badania nie wyklucza możliwości, że pewna podgrupa pacjentów może odnieść korzyść z połączonej terapii LT4 / LT3."
