Jak leczy się raka jajnika

Możliwości leczenia raka jajnika zależą od stadium choroby, a także od innych czynników i mogą obejmować chirurgię, chemioterapię, terapie celowane lub badania kliniczne. Z wyjątkiem nowotworów we wczesnym stadium, zwykle stosuje się kombinację tych terapii. Leczenie może się również różnić, jeśli twój rak jest nawrotem wcześniejszego raka lub jeśli jesteś w ciąży.

Zespół opieki nad rakiem

Pierwszym krokiem w wyborze najlepszych opcji leczenia jest zrozumienie zespołu zajmującego się opieką nad rakiem. Ważne jest, aby wiedzieć, który dostawca będzie odgrywał rolę zarządzania Twoją opieką i do kogo zadzwonić z pytaniami.

Najczęściej rak jajnika jest najpierw diagnozowany lub co najmniej podejrzewany przez położnika-ginekologa (OB / GYN) lub innego lekarza pierwszego kontaktu. Przy wyborze opcji leczenia zaleca się jednak skonsultować się z onkologiem ginekologiem przed rozpoczęciem leczenia.

Inni członkowie zespołu opieki zdrowotnej mogą obejmować lekarza pierwszego kontaktu, pracownika socjalnego lub doradcę onkologicznego, patologa (który bada każdą tkankę usuniętą podczas zabiegu), a także ewentualnie lekarza opieki paliatywnej (który koncentruje się na łagodzeniu objawów związanych z rakiem ) lub specjalista ds. płodności.

Opcje leczenia

Istnieją dwa podstawowe rodzaje leczenia raka jajnika:

Lokalne leczenie: Zabiegi, takie jak chirurgia i radioterapia, są terapiami miejscowymi. Traktują raka tam, skąd pochodzi, ale nie zajmują się żadnymi komórkami nowotworowymi, które rozprzestrzeniły się poza początkowe miejsce raka.

Leczenie układowe: Gdy rak rozprzestrzenia się poza jego pierwotne miejsce, zwykle potrzebne są leczenie systemowe, takie jak chemioterapia, terapia celowana lub terapia hormonalna (z guzami nienabłonkowymi). Zabiegi te dotyczą komórek nowotworowych bez względu na to, gdzie znajdują się w twoim ciele.

Większość osób z nabłonkowym rakiem jajnika będzie miała kombinację tych terapii.

Czasami, np. W przypadku guzów zarodkowych i guzów zrębu, lub wczesnych stadiów (takich jak stadium IA), guzy nabłonkowe, sama operacja, bez chemioterapii, mogą być skuteczne.

Chirurgia

Chirurgia jest podstawą leczenia wielu osób z rakiem jajnika. Może się różnić zarówno pod względem rodzaju raka jajnika, jak i stadium. Badania wykazały, że gdy chirurgia raka jajnika jest wykonywana przez onkologa ginekologa, wyniki są znacznie lepsze niż wyniki przeprowadzane przez lekarzy innych specjalności, ponieważ są to skomplikowane procedury.

Mimo to, nawet widząc ginekologa onkologa, wiele osób uważa, że pomocne (i często uspokajające) jest uzyskanie drugiej opinii. Jeśli rozważasz zrobienie tego, możesz rozważyć utworzenie jednego z większych ośrodków onkologicznych wyznaczonych przez National Cancer Institute, które często mają chirurgów specjalizujących się w jednym szczególnym rodzaju operacji.

Ooforektomia (w przypadku nowotworów komórek zarodkowych i stomalnych)

Guzy zarodkowe i komórki zrębu często znajdują się we wczesnych stadiach. Wiele osób z tymi guzami jest młodych, a operacja usunięcia tylko chorego jajnika (owoforektomia) może czasami skutkować zachowaniem innych jajników i macicy. Sama operacja może być również skuteczna w bardzo wczesnych nowotworach nabłonkowych.

Jeśli konieczne jest usunięcie obu jajników, nadal istnieją pewne opcje zachowania płodności, takie jak zamrażanie zarodków. Jeśli jesteś zainteresowany, jeśli to możliwe, porozmawiaj z lekarzem specjalizującym się w zachowaniu płodności przed rozpoczęciem leczenia.

Cytoredukcja / Debulking Surgery (dla nabłonkowego raka jajnika)

Około 80 procent nabłonkowych raków jajnika znajduje się w późniejszych stadiach choroby (stadium III i IV etap). W odróżnieniu od raka piersi i płuc, gdy operacja w IV stopniu zaawansowania nie poprawia oczekiwanej długości życia, zabieg chirurgiczny możeprzedłużyć życie u osób z rakiem jajnika w stadium IV.Poprawia także późniejszą korzyść z chemioterapii.

Chirurgia zaawansowanego nabłonkowego raka jajnika jest określana jako chirurgia cytoredukcyjna (chirurgia odciążająca). "Cyto" jest głównym słowem dla komórki, a "redukcyjne" oznacza redukcję, więc celem tej operacji jest zmniejszenie liczby obecnych komórek rakowych, a nie wyeliminowanie wszystkich nowotworów.

Istnieją trzy możliwe wyniki tej operacji:

Ukończono:

Wszystkie widoczne nowotwory zostały usunięte. Optymalny:
Rak pozostaje, ale wszystkie obszary mają mniej niż 1 cm średnicy (często określane jako choroba choroby). Nieoptymalne:
Pozostają guzki większe niż 1 cm. Operacja cytoredukcyjna jest długotrwałą i żmudną operacją, a ryzyko dłuższego zabiegu często przewyższa korzyści. Dlatego też celem jest optymalna cytoredukcja.

Oprócz usuwania zarówno jajników, jajowodów (obustronna salpingo-wycięcie jajnika), jak i macicy (histerektomia) często usuwana jest również inna tkanka lub poddawana biopsji. Na przykład, omlet lub warstwa tkanki tłuszczowej, która nakłada się na jajniki i miednicę, jest często usuwana (omentektomia).

Przeprowadza się również płukanie, procedurę, w której solą wstrzykuje się brzuch i miednicę, a następnie wycofuje się w celu poszukiwania obecności komórek rakowych, które są "luźne" w jamie brzusznej i miednicy.

Węzły chłonne w jamie brzusznej i miednicy są często poddawane biopsji lub usuwane (rozwarstwienie węzłów chłonnych). Ponadto próbki mogą być pobierane z powierzchni wielu narządów miednicy i jamy brzusznej, takich jak pęcherz, jelita, wątroba, śledziona, żołądek, pęcherzyk żółciowy lub trzustka. W przypadku poważnych nowotworów nabłonka wyrostek jest zwykle usuwany.

Gdy próbki są pobierane z jelit, dwa końce po obu stronach usuniętego obszaru są ponownie dołączane, gdy jest to możliwe. Jeśli nie, koniec jelita przed miejscem operacyjnym jest przyszytkowany do skóry, aby można było odprowadzić jelito na zewnątrz (tworzenie stomii).

Cała ta operacja może być wykonana natychmiast, lub zamiast tego po podaniu chemioterapii lub po nawrocie raka.

Najczęstsze skutki uboczne operacji to krwawienie, infekcje i reakcje na znieczulenie. Ponieważ zabieg chirurgii cytoredukcyjnej zwykle jest długotrwałą operacją, zaleca się, aby osoby z grupy ryzyka były poddane dokładnej ocenie serca i płuc przed operacją.

Chemioterapia

W przypadku raka jajnika niemal niemożliwe jest usunięcie wszystkich nowotworów. Nawet po usunięciu wszystkich widocznych komórek nowotworowych (jak na wcześniejszych etapach) odsetek nawrotów jest bardzo wysoki i wynosi około 80 procent. Oznacza to, że nawet jeśli widoczny rak nie jest widoczny, mikroskopijne obszary raka pozostają w tyle. Dlatego chemioterapię podaje się zwykle we wszystkich najwcześniejszych stadiach nabłonkowego raka jajnika. Chemioterapia jest często stosowana również w wyższych stadiach guzów zarodkowych.

Używane leki

Często stosowane leki obejmują kombinację:

leków platynowych: paraplatyny (karboplatyny) lub platyny (cisplatyny).

Taksany: taksol (paklitaksel) lub Taxotere (docetaksel).
Istnieje wiele innych leków, które można również stosować, w tym Doxil (liposomalna doksorubicyna) i Gemzar (gemcytabina).

W przypadku guzów zarodkowych chemioterapia często obejmuje połączenie Platinolu (cisplatyna), VP-16 (etopozyd) i bleomycyny.

Metody podawania

Chemioterapii można podawać na dwa sposoby:

Dożylnie (IV): chemioterapię dożylną podaje się zwykle co trzy do czterech tygodni i powtarza się ją przez trzy do sześciu cykli. Można go podać przez cewnik umieszczony w ramieniu lub przez port do chemioterapii lub linię PICC.

Chemioterapia dootrzewnowa: W tej procedurze chemioterapię podaje się za pomocą igły wprowadzonej bezpośrednio do jamy brzusznej.
Podawanie dożylne jest bardziej powszechne, ale obecnie naukowcy uważają, że chemioterapia dootrzewnowa jest znacznie niedostatecznie wykorzystywana w przypadku raka jajnika. Możesz zapytać o to.

W przeglądzie badań przeprowadzonym w 2016 r. Naukowcy odkryli, że chemioterapia dootrzewnowa zwiększa przeżycie z rakiem jajnika więcej niż chemioterapia IV. W badaniu tym zauważono, że chemioterapia dootrzewnowa powodowała więcej działań niepożądanych związanych z przewodem pokarmowym, gorączkę, ból i zakażenie, ale była mniej prawdopodobna niż chemioterapia IV, powodująca uszkodzenie słuchu (ototoksyczność).

W związku z powyższym chemioterapia dootrzewnowa nie jest tolerowana, podobnie jak chemioterapia dożylna i nie można jej stosować w przypadku niewydolności nerek lub znaczącej tkanki bliznowatej w obrębie jamy brzusznej, więc zwykle jest zarezerwowana dla kobiet z chorobą stopnia IV i osób z suboptymalną cytoredukcja.

Skutki uboczne

Leki chemioterapeutyczne zakłócają podział komórek w różnych punktach cyklu i skutecznie zabijają szybko rosnące komórki, takie jak komórki rakowe. Niestety, leczenie wpływa również na normalne, szybko dzielące się komórki, powodując niepożądane efekty.

Najczęstsze działania niepożądane leków stosowanych w chemioterapii stosowanych w leczeniu raka jajnika to:

Nudności i wymioty: Leczenie nudności i wymiotów wywołanych chemioterapią radykalnie poprawiło się w ostatnich latach, a leki zapobiegawcze często pozwalają na przejście chemioterapii z niewielką lub bez wymiotów.

Tłumienie szpiku kostnego prowadzące do niskiego poziomu białych krwinek, czerwonych krwinek i płytek krwi. Jest to niski poziom rodzaju białych krwinek zwanych neutrofilami, które predysponują ludzi do infekcji podczas chemioterapii.
Zmęczenie
Wypadanie włosów
Dłuższe działania niepożądane chemioterapii mogą obejmować neuropatię obwodową (mrowienie, ból i drętwienie rąk i stóp) oraz utratę słuchu (ototoksyczność). Istnieje również niewielkie ryzyko zachorowania na wtórne nowotwory.

Skutki uboczne i powikłania związane z chemioterapią są zwykle znacznie większe niż korzyści wynikające z przeżycia.

Ukierunkowane terapie

Ukierunkowane terapie są terapiami, które zakłócają określone etapy wzrostu raka. Ponieważ są skierowane konkretnie na komórki rakowe, czasami (ale nie zawsze) mają mniej skutków ubocznych niż chemioterapia. Terapie, które można stosować w raku jajnika, obejmują:

Inhibitory angiogenezy: Raki muszą tworzyć nowe naczynia krwionośne, aby rosnąć i rozprzestrzeniać się.

Inhibitory angiogenezy hamują ten proces, zasadniczo głodząc nowotwór nowego zaopatrzenia w krew. Avastin (bewacizumab) może czasami spowolnić rozwój raka jajnika, ale może mieć poważne działania niepożądane, takie jak krwawienie, zakrzepy krwi i perforacja jelita.Inhibitory PARP: Pierwszy inhibitor PARP został zatwierdzony do leczenia raka jajnika w 2015 r. W przeciwieństwie do chemioterapii, leki te mogą być podawane raczej w postaci tabletek niż w IV. Inhibitory PARP działają poprzez blokowanie szlaku metabolicznego, który powoduje śmierć komórek z mutacją genu BRCA. Dostępne leki obejmują Lynparza (olaparib), Rubraca (rucapraib) i Zejula (niraparib).
Leki te są najczęściej stosowane u kobiet z mutacjami BRCA, ale zarówno Lynparza, jak i Zejula mogą być stosowane u kobiet bez mutacji BRCA w leczeniu nawrotów raka jajnika po chemioterapii. Efekty uboczne mogą obejmować m.in. ból stawów i mięśni, nudności i anemię, ale są lepiej tolerowane niż chemioterapia. Istnieje również niewielkie ryzyko (podobnie jak w przypadku chemioterapii) wtórnych nowotworów, takich jak białaczka.

Inne sposoby leczenia

Inne rodzaje leczenia mogą być stosowane z różnymi typami raka jajnika lub z powodu chorób rozległych. Leki hormonalne częściej stosuje się w leczeniu raka piersi. Ale leki takie jak leki hamujące czynność jajników, tamoksyfen i inhibitory aromatazy mogą być stosowane w przypadku guzów komórek zrębu i niezbyt często guzów nabłonka. Radioterapia nie jest powszechnie stosowana w przypadku raka jajnika, ale może być stosowana, gdy w jamie brzusznej występują rozległe przerzuty.

Badania kliniczne

Istnieje wiele trwających prób klinicznych dotyczących kombinacji powyższych terapii, a także nowszych metod leczenia, zarówno w początkowej diagnozie raka jajnika, jak i nawrotów. National Cancer Institute zaleca rozmowę z lekarzem na temat tych, które mogą być odpowiednie dla Ciebie.

Czasami jedynym sposobem na skorzystanie z nowszej opcji leczenia jest udział w jednym z tych badań. Istnieje wiele mitów na temat badań klinicznych, ale prawda jest taka, że każde leczenie, które mamy teraz w przypadku raka, zostało po raz pierwszy zbadane w ten sposób.

Komplementarna medycyna alternatywna (CAM)

Do chwili obecnej nie ma badań, które wykazałyby, że terapia CAM może leczyć raka jajnika. Koniec z konwencjonalnymi metodami leczenia na rzecz takich opcji może być szkodliwy.

To powiedziawszy, niektórzy mogą pomóc w leczeniu objawów raka i jego leczenia, poprawiając jakość życia. Z tego powodu wiele ośrodków onkologicznych oferuje obecnie różne alternatywne terapie. Opcje, które przyniosły pewne korzyści w co najmniej kilku badaniach, obejmują akupunkturę, medytację, jogę, muzykoterapię i terapię zwierząt.

Suplementy i pokarmy

Porozmawiaj ze swoim onkologiem, zanim spróbujesz suplementów witaminowych lub mineralnych. Wszystkie są metabolizowane przez wątrobę lub nerki i mogą teoretycznie spowolnić lub przyspieszyć metabolizm leków stosowanych w chemioterapii, wpływając na leczenie. Niektóre, w szczególności, wymagają szczególnej ostrożności: Witamina E (jak również zioło Ginkgo biloba) może zwiększać krwawienie podczas i po zabiegu, a inne suplementy mogą zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca lub drgawek związanych ze znieczuleniem.

Ponadto, preparaty przeciwutleniające mogą w rzeczywistości ochronić komórki, które chemioterapia i radioterapia mają na celu zniszczenie; te zabiegi działają poprzez powodowanie uszkodzeń oksydacyjnych materiału genetycznego w komórkach nowotworowych. Większość onkologów uważa jednak, że spożywanie diety bogatej w przeciwutleniacze nie stanowi problemu podczas leczenia.

Jednak niektóre kwasy tłuszczowe omega-3 mogą być pomocne. Suplementy te mogą pomóc w utrzymaniu masy mięśniowej u osób z wyniszczeniem nowotworowym, schorzeniem obejmującym utratę masy ciała, utratę masy mięśniowej i utratę apetytu, która dotyka około 80 procent osób z zaawansowanym rakiem.

Istnieje pewne zainteresowanie kurkumą (i jej związkiem, kurkuminą), powszechnym składnikiem curry i musztard, które nadają tym produktom ich żółty kolor. Niektóre badania laboratoryjne wskazują, że kurkuma może stymulować śmierć komórek raka jajnika, ale nie normalne, i że komórki raka jajnika "karmione" kurkumą mogą być mniej odporne na chemioterapię. To badanie nie jest jednoznaczne pod względem jego zastosowania u ludzi, ale nie ma żadnej szkody w używaniu przyprawy.

Leczenie nawrotu

Niestety, około 80 procent nowotworów jajnika leczonych standardowymi terapiami powyżej powróci. Sposób leczenia nawrotów zależy od czasu:

Nawrót bezpośrednio po leczeniu:

Takie przypadki są uznawane za oporne na platynę lub oporne na chemioterapię platyną. Opcje obejmują powtarzanie chemioterapii tymi samymi lekami (chociaż zwykle powoduje to słabą odpowiedź), stosowanie innego schematu chemioterapii (istnieje kilka różnych opcji) lub rozważanie badania klinicznego. Nawrót w ciągu sześciu miesięcy leczenia:
Takie przypadki są uznawane za oporne na platynę. Opcje w tym momencie mogą być innym lekiem lub schematem chemioterapii lub próbą kliniczną. Operacja zwykle nie jest zalecana. Nawrót sześć miesięcy lub dłużej po zakończeniu leczenia:
Jeśli pierwotna chemioterapia obejmowała zastosowanie leku do chemioterapii platyną (Platinol lub Paraplatin), guz uznawany jest za wrażliwy na platynę. Zalecenia dotyczące leczenia są różne, ale mogą obejmować chirurgię cytoredukcyjną i leczenie oryginalnymi lekami chemioterapeutycznymi. Leczenie w ciąży

Większość nowotworów jajnika, które występują w czasie ciąży, to guzy zarodkowe lub guzy komórek zrębu. Guzy te często obejmują tylko jeden jajnik, a operacja usunięcia jajnika jest możliwa w czasie ciąży, choć czeka się na drugi trymestr.

U kobiet w ciąży z nabłonkowymi nowotworami jajnika i bardziej zaawansowanymi stadiami komórek zrębu lub komórek zarodkowych możliwa jest chirurgia cytoredukcyjna. Czekanie do pierwszego trymestru jest idealne, ale operację można rozważyć wcześniej. Chemioterapia jest względnie bezpieczna po pierwszym trymestrze ciąży i zwykle można rozpocząć około 16 tygodni. W przypadku nabłonkowych nowotworów jajnika zazwyczaj stosuje się połączenie paraplatyny (karboplatyny) i taksolu (paklitakselu) z kombinacją platyny (cisplatyny), welbanu (winblastyny) i bleomycyny stosowanej w nowotworach nienabłonkowych.