Wiele osób jest zaskoczonych tym, że czytanie o wysokim ciśnieniu jest przypadkowym odkryciem podczas rutynowego wizyt u lekarza, ponieważ nadciśnienie nie powoduje objawów. W rzeczywistości jedynym sposobem diagnozowania nadciśnienia tętniczego jest mierzenie ciśnienia krwi.
American Heart Association zaleca badanie przesiewowe poprzez pomiar ciśnienia krwi co najmniej raz na dwa lata, jeśli ciśnienie krwi mieści się w prawidłowym zakresie.
Zalecenia Grupy Specjalnej ds. Służb Prewencyjnych zalecają badania przesiewowe dla wszystkich osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat.
Osoby dorosłe powyżej czterdziestego roku życia powinny mieć co najmniej co rok kontrolę ciśnienia krwi. Dorośli w wieku od 18 do 39 lat z wcześniejszym odczytem ciśnienia krwi pomiędzy 130-139 mm Hg skurczowym i / lub 85-89 mm Hg rozkurczowym lub z czynnikami ryzyka wysokiego ciśnienia krwi, w tym otyłością lub paleniem tytoniu, powinni również być poddawani corocznej kontroli .
Potwierdzanie diagnozy
Jeśli masz wysoki odczyt, twój lekarz będzie zazwyczaj ponownie sprawdzał ciśnienie krwi kilka razy przed postawieniem diagnozy. Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego i etapów nadciśnienia tętniczego opiera się na średnio dwóch lub więcej wskazaniach ciśnienia krwi przy co najmniej dwóch oddzielnych okazjach, chociaż zaleca się ambulatoryjne monitorowanie ciśnienia krwi, aby potwierdzić wysokie odczyty ciśnienia krwi odnotowane podczas rutynowych badań przesiewowych.
Monitorowanie ciśnienia krwi w domu to alternatywna metoda potwierdzenia, gdy ambulatoryjne monitorowanie ciśnienia krwi jest niedostępne. Potwierdzenie odczynu wysokiego ciśnienia w gabinecie lekarskim jest zalecane, ponieważ u niektórych pacjentów może wystąpić "nadciśnienie białego fartucha".
Określone fazy nadciśnienia tętniczego
Różne etapy nadciśnienia tętniczego zostały określone przez Wspólny Komitet Narodowy ds. Zapobiegania, Wykrywania, Oceny i Leczenia wysokiego ciśnienia krwi (JNC7) w 2003 roku.
Oprócz zdefiniowania dwóch etapów nadciśnienia, JNC7 zdefiniował także stan przedhęści. Prehypertension wiąże się z ryzykiem sercowo-naczyniowym, w tym zwiększonym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca.
Etapy nadciśnienia tętniczego dotyczą osób dorosłych, które nie są leczone lekami na ciśnienie krwi, a obecnie nie chorują. Są one określone przez JNC7 w następujący sposób:
- Prawidłowe ciśnienie krwi: skurczowe ciśnienie krwi mniejsze niż 120 mm Hg i rozkurczowe ciśnienie krwi <80 mm Hg.
- Prehypertension: skurczowe ciśnienie krwi od 120 do 139 mm Hg lub rozkurczowe ciśnienie krwi od 80 do 89 mm Hg.
- Nadciśnienie I stopnia: skurczowe ciśnienie krwi 140 do 159 mm Hg LUB rozkurczowe ciśnienie krwi od 90 do 99 mm Hg.
- Nadciśnienie tętnicze stopnia 2: skurczowe ciśnienie krwi większe lub równe 160 mm Hg LUB rozkurczowe ciśnienie krwi wynoszące 100 mm Hg lub więcej.
Podczas korzystania z ambulatoryjnego monitorowania ciśnienia krwi lub odczyty ciśnienia krwi w domu nadciśnienie jest zwykle definiowane jako 24-godzinna średnia wynosząca 130/80 mm Hg lub więcej; średnia dzienna 135/85 lub wyższa; lub nocna średnia 120/70 lub wyższa.
Nadciśnienie
Prawie 30 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi z powodu przeddumie- nia. Osoby z prehepertension mają zwiększone ryzyko chorób serca, choć nie jest tak wysoka, jak to jest u osób z nadciśnieniem.
W przypadku nieleczonego, nadciśnienie tętnicze będzie zwykle postępować w kierunku nadciśnienia, które odnosi się do ciśnienia krwi 140/90 i więcej.
Na prehydrencjum zazwyczaj podaje się modyfikacje stylu życia. Oprócz diety i ćwiczeń, rzucenie palenia, obserwowanie spożycia alkoholu i utrzymywanie prawidłowej wagi są ważnymi krokami, które należy podjąć, aby kontrolować ciśnienie krwi.
Nadciśnienie 1 stopnia
Czasami nadciśnienie w stadium I określa się jako "łagodne" nadciśnienie, które niestety nie przenosi ryzyka związanego z tym stanem. Oprócz zmian w stylu życia zalecanych dla wszystkich pacjentów ze stanem przednadciśnieniowym i nadciśnieniem tętniczym, nadciśnienie 1 stopnia obejmuje stosowanie jednego z wielu różnych leków przeciwnadciśnieniowych, które obniżają ciśnienie krwi oraz ryzyko udaru i chorób serca.
Do wyboru zalecanych przez JNC 8 należą diuretyki tiazydowe, inhibitory ACE, blokery receptora angiotensyny lub blokery kanału wapniowego. Najlepszym wyborem dla Afroamerykanów jest tiazydowe leki moczopędne lub bloker kanału wapniowego.
Krajowe wytyczne ustalone przez JNC8 zalecają, aby Afroamerykanci z ciśnieniem skurczowym wynoszącym 145 mm Hg lub więcej rozpoczęli leczenie od razu z dwoma lekami. Jeśli w ciągu miesiąca od rozpoczęcia leczenia lekiem na nadciśnienie tętnicze nie zostanie osiągnięte docelowe ciśnienie krwi, dawkę leku należy zwiększyć lub dodać inny lek.
Nadciśnienie tętnicze stopnia 2
Pacjenci z nadciśnieniem w stopniu 2 powinni być leczeni modyfikacją stylu życia i wprowadzeniem dwóch różnych leków z różnych klas, wybranych z pięciu różnych klas leków na ciśnienie krwi zawartych w zaleceniach JNC. Jeśli twoje wartości ciśnienia krwi dzielą się na różne etapy, wyższa liczba będzie używana do określenia twojego etapu.
Nadciśnienie oporne
Wiele osób będzie potrzebować więcej niż jednego lub dwóch leków do kontrolowania ciśnienia krwi. Oporne nadciśnienie tętnicze jest terminem używanym do opisania wysokiego ciśnienia krwi u osób, u których nadal występuje wysokie ciśnienie krwi mimo stosowania co najmniej trzech różnych rodzajów leków. Jeśli masz oporne nadciśnienie, twój lekarz będzie poszukiwał podstawowego schorzenia lub przyczyny. Twoje leki mogą wymagać dostosowania w celu uzyskania kontroli.
Leki
Oprócz klas leków zawartych w zaleceniach JNC, istnieje kilka innych rodzajów leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Należą do nich beta-blokery i diuretyki; leki rozszerzające naczynia krwionośne, które zapobiegają kurczeniu się mięśni wokół naczyń krwionośnych; alfa-blokery, które blokują impulsy nerwowe w naczyniach krwionośnych; i środki o centralnym działaniu zapobiegają przekazywaniu sygnałów z układu nerwowego z mózgu, które powodują zwężenie naczyń krwionośnych. Wiele osób będzie potrzebowało więcej niż jednego leku do kontrolowania ciśnienia krwi.
Cele dotyczące ciśnienia krwi
Zalecane leczenie nadciśnienia obejmuje zarówno leki, jak i ważne zmiany w stylu życia, takie jak dieta i ćwiczenia fizyczne. Twój cel dotyczący ciśnienia krwi zależy od Twojego wieku i od tego, czy masz inne schorzenia. Zdrowi dorośli, którzy ukończyli 60. rok życia powinni próbować osiągnąć ciśnienie krwi niższe niż 150/90 mm Hg. Zdrowi młodsi dorośli i osoby z cukrzycą, chorobą wieńcową lub przewlekłą chorobą nerek powinny dążyć do uzyskania ciśnienia krwi poniżej 140/90 mm Hg.
Ważne jest, aby nadal monitorować swoje liczby i stosować się do wszystkich zaleceń, ponieważ leczenie nadciśnienia może znacznie zmniejszyć ryzyko powikłań.
