Deprywacja snu jest powszechna dla ludzi w wielu społeczeństwach, najwyraźniej bez żadnych długotrwałych uszkodzeń, ale czy to prawda? Czy pozbawienie snu ma trwały fizyczny wpływ na ludzkie ciało? Co się dzieje, jeśli nie masz dość snu, aby zaspokoić swoje potrzeby związane ze snem? Dowiedz się o niektórych konsekwencjach dla twojego zdrowia, począwszy od wpływu na układ nerwowy wpływający na mózg i ból, zmian w życiowych zmianach wpływających na ciśnienie krwi i zmianach hormonalnych, które wpływają na przyrost masy ciała i pracę tarczycy.
Fizyczne skutki pozbawienia snu
Deprywacja snu następuje za każdym razem, gdy dostajesz mniej snu, niż potrzebuje twoje ciało. Stopień pozbawienia snu może wahać się od całkowitej ostrej utraty snu do chronicznej deprywacji z powodu skrócenia całkowitego czasu snu. Może to nastąpić przez jedną noc lub rozciągnąć się na tygodnie, miesiące, a nawet lata. Jeśli ktoś potrzebuje 9 godzin snu, aby poczuć się wypoczęty, można uzyskać sen pozbawiony przez 8 godzin snu.
Większość fizycznych skutków ubocznych z braku snu jest stosunkowo niewielka i na szczęście łatwo odwracalna. A lekarstwo? Prześpij się. Jeśli nie śpisz wystarczająco dużo, możesz mieć do czynienia z niezliczonymi konsekwencjami, w tym:
Neurologiczne skutki pozbawienia snu w móżdżku i bólu
Brak snu naśladuje skutki picia alkoholu – możesz doświadczyć niewyraźnej mowy i niekontrolowanych odruchowych ruchów oka nazywa się oczopląs.
Możesz również wywołać lekkie drżenie lub drżenie w dłoniach.
Niektórzy mają nawet wyraźniejsze opadanie powiek, zwane opadanie powiek.
Różne inne odruchy neurologiczne mogą się zmienić w przypadku braku snu. Jest mało prawdopodobne, że spowoduje objawy, które można zauważyć. Jednakże, jeśli twój lekarz miałby je przetestować, możesz mieć powolny odruch rogówkowy, nadaktywny odruch wymiotny i nadaktywny odruch głębokiego ścięgna.
Ponadto możesz mieć obniżony próg drgawkowy. W rezultacie osoby z epilepsją są bardziej narażone na napady padaczkowe, gdy są pozbawione snu.
Jedną rzeczą, którą możesz zauważyć od razu, jest zwiększona wrażliwość na ból. Badania wykazały, że nasza wrażliwość na ból ciepła i ciśnienia jest szczególnie nasilona, gdy nie śpimy wystarczająco. Ponadto zgłaszana jest zwiększona wrażliwość na ból przełyku, który może wystąpić w przypadku nocnej zgagi lub refluksu żołądkowo-przełykowego (GERD). W dłuższej perspektywie może to prowadzić do rozpoznania fibromialgii lub innych chronicznych dolegliwości bólowych.
Sygnały życiowe Zmiany w deprywacji snu mają wpływ na ciśnienie krwi
Badania naukowe wykazały, że brak snu może powodować subtelne zmiany w objawach życiowych. Oznaki życia są ważnymi markerami fizjologicznymi, które często są śledzone jako część ogólnej oceny stanu zdrowia. Należą do nich:
- Temperatura ciała
- Ciśnienie krwi
- Częstotliwość rytmu serca
- Częstość oddechów
Przykładowo, brak snu może spowodować niewielkie ogólne obniżenie temperatury ciała. Zmiany pozostałych objawów życiowych są stosunkowo łagodne na podstawie różnych badań. Ludzie pozbawieni dostępu do snu, kiedy śpią, mają dłuższe i częstsze przerwy w oddychaniu, zwane bezdechem.
Zmiany hormonalne w deprywacji snu Waga uderzenia, funkcja tarczycy
Deprywacja snu może mieć znaczący i ważny wpływ na wydzielanie hormonów z gruczołów dokrewnych, szczególnie tych, które są zgodne z rytmem okołodobowym. Klasyczny przykład obejmuje efekt utraty snu lub zakłócenia u dzieci oraz wpływ na wzrost. Hormon wzrostu jest wydzielany podczas snu wolnofalowego, który jest częstszy we wczesnej części nocy u dzieci. Kiedy ten sen zostanie zakłócony, albo przez nieodpowiedni sen, albo od zaburzeń, takich jak bezdech senny, ilość uwolnionego hormonu wzrostu jest zagrożona.
W rezultacie dzieci mogą nie osiągnąć pełnego potencjału wzrostu, stając się krótsze niż w innym przypadku.
Deprywacja snu również wydaje się wpływać na aktywność tarczycy. Uważa się, że zwiększone zapotrzebowanie na energię podczas pozostawania w stanie czuwania przez zbyt długi czas wymaga większej pracy z tarczycy.
Na szczęście badania sugerują również, że wiele innych hormonów (w tym hormonów płciowych) wydaje się nie mieć wpływu na brak snu, w tym:
- Kortyzol
- Adrenalina
- Katecholamina
- Hormon luteinizujący
- Hormon hormon folikulotny
- Testosteron
- Progesteron
To może dostarczyć trochę ulga, ale nadal istnieje ryzyko poważnych skutków zdrowotnych spowodowanych brakiem wystarczającej ilości snu.
Główne skutki zdrowotne pozbawienia snu – w tym śmierć
W ostatecznym rozrachunku problemem tych różnych fizycznych skutków deprywacji snu jest rola jaką może mieć w naszym zdrowiu. W istocie pozbawienie snu może negatywnie wpłynąć na nasze zdrowie, a nawet doprowadzić do śmierci w ekstremalnych sytuacjach.
Co więcej, chroniczny brak snu może niekorzystnie wpływać na nasz metabolizm, prowadząc do upośledzonej tolerancji glukozy (ryzyko cukrzycy) i przybierania na wadze. Ponadto wydaje się, że istnieją dowody na to, że brak snu podkopuje naszą funkcję odpornościową, narażając nas na ryzyko częstych chorób. Istnieje również obawa, że chroniczne odkładanie się snu może przyczyniać się do stanów takich jak rak, a nawet do problemów z pamięcią, takich jak demencja.
Z tych wszystkich powodów ważne jest, abyśmy płacili premię za nasz sen i uzyskiwali ilość odpoczynku, której potrzebują nasze ciała.
Słowo od Verywell
Upewnij się, że spełniasz swoje potrzeby związane ze snem. Przeciętna osoba dorosła potrzebuje 7 do 9 godzin snu na dobę, aby poczuć wypoczęty. Starsze osoby w wieku powyżej 65 lat mogą potrzebować średnio 7-8 godzin snu. Poza godzinami ważna jest również jakość. Bezdech senny i inne zaburzenia mogą negatywnie wpływać na jakość snu. Porozmawiaj z certyfikowanym lekarzem zajmującym się snem na temat potrzeby przeprowadzenia badań. Jeśli borykasz się z trudnością upadku lub pozostania w uśpieniu, tak jak ma to miejsce w przypadku bezsenności, rozważ udział w programie terapii behawioralnej dla bezsenności (CBTI), która może pomóc złagodzić skutki bezsenności. Uzyskaj pomoc, której potrzebujesz, aby uniknąć fizycznych skutków deprywacji snu.
