Stłuczenia mięśni są bardzo częstymi urazami sportowymi, po drugie u sportowców tylko w przypadku napięć mięśni. Najczęściej obserwowane u uczestników sportów kontaktowych, takich jak piłka nożna, rugby i lacrosse, kontuzje mięśni występują również w sportach bezdotykowych, takich jak piłka nożna, baseball i koszykówka. Najczęstszymi obszarami urazu są udo, a następnie ramię.
Niemal wszystkie stłuczenia mięśni mogą być leczone bez operacji, ale często dochodzi do debaty na temat tego, jak powinno wyglądać idealne leczenie stłuczenia mięśni.
Objawy
Dokonywanie diagnozy stłuczenia mięśni jest stosunkowo proste, jeśli wystąpi oczywisty uraz, o którym wspomina sportowiec lub pacjent, ale może być trudniejsze, jeśli konkretne obrażenia nie zostaną przywołane. Zazwyczaj problemem jest wykluczenie innych, często bardziej poważnych obrażeń. Obrażenia te mogą obejmować złamania (złamanie kości), dyslokacje i całkowite pęknięcia mięśni.
Typowe objawy obrażeń związanych z kontuzją mięśni obejmują:
- Ból bezpośrednio na obszarze kontuzjowanym
- Obrzęk, zasinienie i zaczerwienienie
- Bolesny zakres lub ruch
Obrażenia związane z kontuzją mięśni
Kiedy dochodzi do kontuzji mięśnia, część mięśni pęka. Powoduje to przerwanie małych naczyń krwionośnych zwanych kapilarami i krwawienie do tkanki mięśniowej. W tym momencie krwawienie tworzy zbiór krwi wewnątrz i wokół tkanki mięśniowej zwanej krwiakiem.
Po początkowym urazie następuje stopniowe zwiększenie stanu zapalnego w ciągu następnych kilku dni. Podczas gdy głównym celem leczenia urazów mięśni było kontrolowanie tego stanu zapalnego, wiemy również, że zapalenie jest ważne dla odpowiedzi na leczenie. Powoduje to nieporozumienie wśród niektórych lekarzy i naukowców na temat optymalnego leczenia urazów stłuczenia mięśni.
Podczas leczenia tkanki mięśniowej wielu sportowców obawia się powstawania blizny. Wczesny ruch wydaje się pomagać w zapobieganiu tworzeniu się blizny. Ponadto ilość blizn jest bardzo ściśle związana z ciężkości początkowego urazu, w którym silniejsze rozdarcie mięśni powoduje bardziej znaczące tworzenie się blizny.
Optymalna obróbka stłuczeń mięśniowych
Jak stwierdzono, istnieją kontrowersje dotyczące optymalnego leczenia urazów stłuczenia mięśni. Jeśli doznałeś kontuzji i zostałeś oceniony w celu upewnienia się, że nie doszło do poważniejszego urazu, niektóre z typowych terapii obejmują:
Lód: Lód jest często stosowany i pomaga zredukować najwcześniejsze stany zapalne. Ostatnie badania wykazały, że wpływ oblodzenia są prawdopodobnie znaczące tylko w pierwszych minutach i godzinach po urazie, ale lód może pomóc w późniejszym opanowaniu bólu.
Wczesny ruch: Wykazano, że unieruchomienie ma szkodliwy wpływ na gojenie się mięśni, co prowadzi do sztywności stawów i atrofii mięśni. Zalecana jest łagodna aktywność w zakresie ruchu, unikając łamania lub unieruchamiania. Jeśli podnoszenie ciężarów przyczynia się do bólu, kule mogą pomóc złagodzić ból, jednocześnie pozwalając na pewną mobilność.
Leki przeciwzapalne: Zarówno niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak i kortykosteroidy (kortyzon) są stosowane w leczeniu stłuczeń mięśni.
Chodzi o to, że zmniejszą stan zapalny i przeniosą leczenie do fazy naprawy. Badania wykazały minimalne efekty i sprzeczne wyniki. Nie ma jednoznacznych dowodów, że te zabiegi zmieniają wynik leczenia kontuzją mięśni, ale mogą pomóc w kontrolowaniu objawów.
Chirurgia: Prawie wszystkie obrażenia kontuzji mięśni są leczone niechirurgicznie. W bardzo rzadkich przypadkach, gdy uraz powoduje defekt występujący w skórze, niektórzy chirurdzy mogą zalecić naprawę. Ponownie, istnieje niewiele danych naukowych potwierdzających tę metodę leczenia.
Komplikacje kontuzji
Jednym z nietypowych powikłań stłuczenia mięśni jest tzw. Kostnica mięśniowa.
To niezwykłe powikłanie występuje zwykle w przypadku cięższych obrażeń stłuczeniowych, ale nie jest jasne, dlaczego występuje u niektórych pacjentów, a nie u innych. Pacjenci, u których rozwijają się kostne zapalenie mięśni, rozwijają tworzenie się kości w tkance mięśniowej. Ostatecznie, kość może być usunięta chirurgicznie, ale to usunięcie musi być opóźnione, w przeciwnym razie może dojść do nawrotu kosteczek mięśniowych. Zazwyczaj operacja jest opóźniona o około rok przed zabiegiem chirurgicznym.
