Toksoplazmoza (znana również jako "toksyna") jest spowodowana przez jednokomórkowego pasożyta znanego jako Toxoplasma gondii. Najczęściej jest to spowodowane spożywaniem skażonej żywności lub przypadkowym kontaktem z kałem z rąk do ust. Pasożyty mogą również przechodzić z matki na dziecko w czasie ciąży i rzadziej podczas przeszczepu narządu lub komórki macierzystej.
Według statystyk Centrum Kontroli i Prewencji Chorób 13.2 procent populacji Stanów Zjednoczonych powyżej piątego roku życia zostało zarażonych T. gondii (lub około 39 milionów osób).
Podczas gdy choroba zwykle powoduje kilka, jeśli w ogóle, objawów, może stać się śmiertelna u osób z zaburzonym układem odpornościowym lub u niemowląt zakażonych podczas ciąży.
Dzięki zrozumieniu przyczyn i zagrożeń związanych z toksoplazmozą można podjąć kroki niezbędne do uniknięcia infekcji na dowolnym etapie życia.
Drogi przenoszenia
Pasożyt g T. gondii występuje na całym świecie i praktycznie u wszystkich zwierząt stałocieplnych. Przeniesienie g T. gondii jest wyjątkowe, ponieważ może nastąpić na jeden z dwóch sposobów: przez zjedzenie zainfekowanego mięsa lub przypadkowe spożycie kału. Zakażone mięso Po zakażeniu układ immunologiczny gospodarza (zwierzę lub człowiek) będzie zazwyczaj w stanie kontrolować infekcję. Jednak pasożyt nie znika. Raczej przechodzi w stan uśpienia, tworząc małe torbiele w tkankach (zwane bradyzoitami) w tkankach ciała.
Jeśli człowiek zjada zainfekowane zwierzę, torbiele tkanek mogą ponownie uaktywnić się w pełni uformowane pasożyty (znane jako tachyzoity) i spowodować zakażenie.
Koci odchody
Koty, zarówno domowe, jak i dzikie, są wyjątkowe pod tym względem, że T. gondii
mogą przeżyć i rozmnażać się w wyściółce jelit zwierzęcych. Wewnątrz tych tkanek pasożyt może wytwarzać małe torbiele, zwane oocystami, które są uwalniane przez miliony w kale kota.
Te oocysty są gotowe do replikacji i są w stanie przetrwać wiele miesięcy w wysokich i niskich temperaturach ze względu na grubościenną strukturę. Mogą nawet przeżyć i rozmnażać się w zaopatrzeniu w wodę. Po spożyciu oocysty przechodzą proces zwany ekscytacją, w której pasożyt jest uwalniany i jest w stanie zainfekować komórki przewodu pokarmowego, płuc i innych układów narządów.
Najczęstsze przyczyny
Toksoplazmoza najczęściej występuje, gdy oocysty lub torbiele tkanki są przypadkowo zjedzone. Zwykle ma to miejsce, gdy:
Zjadasz zainfekowane mięso, które jest surowe lub niedogotowane (szczególnie wieprzowina, jagnięcina lub dziczyzna).
Podajesz zainfekowane mięso lub powierzchnie dotykowe lub naczynia zanieczyszczone surowym mięsem.
Przypadkowo spożywasz koci koci podczas czyszczenia kuwety lub ogrodnictwa na skażonej glebie. Jesz niemyte owoce i warzywa, które dotknęły ziemi skażonej kałem. Pijesz wodę skażoną kałem.
- Zużywasz zanieczyszczone niepasteryzowane produkty mleczne.
- Zjadasz zanieczyszczone surowe owoce morza.
- Ryzyko podczas ciąży
- Wrodzona toksoplazmoza występuje, gdy T. gondii
- przechodzi z matki na dziecko w czasie ciąży. dzieje się tak zazwyczaj, gdy matka jest zarażona podczas samej ciąży lub w ciągu trzech miesięcy poprzedzających poczęcie.
- Zarażenie niekoniecznie oznacza, że Twoje dziecko zostanie zainfekowane. W rzeczywistości, na początku pierwszego trymestru, ryzyko będzie stosunkowo niskie (mniej niż sześć procent).
- Jednak wraz z postępem ciąży ryzyko stale wzrasta. W trzecim trymestrze szanse na transmisję mogą wynosić od 60 do 80 procent.
Rzadziej dochodzi do zakażenia u matek zakażonych wcześniej
T. gondii. Widzimy to głównie u kobiet z HIV. Spośród tej populacji kobiet, bradyzoity mogą czasami reaktywować się i stać się zaraźliwe. Ryzyko zwiększa się wraz ze spadkiem funkcji odpornościowej. Kto jest zagrożony?
Podczas gdy ryzyko w czasie ciąży jest mniej więcej takie samo jak w populacji ogólnej, badania przeprowadzone przez Centers for Disease Control and Prevention zidentyfikowały 11 cech, które stawiają kobietę w ciąży na zwiększonym ryzyku
T. gondii
zakażenie: Posiadanie kota Czyszczenie kuwety
Jedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego, baraniego, jagnięcego, wołowego lub mielonego
Ogrodnictwo Jedzenie surowych lub niemytych warzyw lub owoców Jedzenie surowych warzyw poza domem home
- Kontakt z glebą
- Częste zmywanie noży kuchennych
- Słaba higiena rąk
- Podróżowanie poza Europę, Kanadę lub Stany Zjednoczone
- Picie nieoczyszczonej wody z zanieczyszczonego źródła
- Ryzyko zakażenia wirusem HIV
- Toksoplazmoza jest uważana za zakażenie oportunistyczne (OI ) u osób z wirusem HIV, ponieważ powoduje on chorobę tylko wtedy, gdy układ odpornościowy został poważnie wyczerpany. Możemy to zmierzyć liczbą limfocytów T CD4 we krwi. Zdrowi ludzie będą mieli od 800 do 1500 takich komórek w próbce krwi. Ci, którzy mają mniej niż 200 osób, są narażeni na coraz większy zasięg poważnych i potencjalnie śmiertelnych OI.
- W przypadku większości osób z HIV zakażenie g T. gondii
- nie jest nowo nabyte, ale raczej reaktywacja wcześniejszej infekcji. Kiedy liczba osób w CD4 spadnie poniżej 50, układ odpornościowy nie będzie już w stanie utrzymać uśpionych bradyzoitów pod kontrolą.
- Bradyzoites, wykorzystując okazję, zamieni się z powrotem w tachyzoity i spustoszą tkanki i narządy, w których zostały osadzone. Obejmowały one najczęściej mózg i centralny układ nerwowy (toksoplazmoza OUN), oczy (toksoplazmoza oczna) i płuca (toksoplazmoza płucna).
- Na szczęście terapia antyretrowirusowa stosowana w leczeniu zakażenia HIV może zahamować zdolność replikacji wirusa. W ten sposób populacja wirusowa może zostać stłumiona do niewykrywalnego poziomu, umożliwiając układowi odpornościowemu przywrócenie siebie i umieszczenie
T. gondii
z powrotem w szachu.
Ryzyko związane z przeszczepami narządów Przeszczepianie narządów zakażonych T. gondii
może również prowadzić do infekcji u biorcy narządu. Jest to najczęściej obserwowane w przypadku przeszczepów serca, nerek i wątroby, a także hematopoetycznych i allogenicznych przeszczepów komórek macierzystych.
Chociaż rozsądne byłoby założenie, że byłoby to niebezpieczne, biorąc pod uwagę, że odbiorca nie miałby obrony przed reaktywacją T. gondii, dotychczasowe badania były w dużej mierze sprzeczne. Jedno z badań przeprowadzonych w Holandii w 2013 r. Wykazało, że przeniesienie T. gondii podczas przeszczepu serca nie miało wpływu na czas przeżycia u 577 pacjentów, którzy przeszli operację przeszczepu między 1984 a 1011. Spośród nich 324 przeszło pozytywnie na
T. gondii.
W przeciwieństwie do mniejszego badania z Meksyku w 2017 r. Przyjrzano się 20 przypadkom przeniesienia T. gondii that, które wystąpiły w wyniku przeszczepu wątroby. Według badaczy 14 pacjentów (lub 70 procent) musiało być leczonych z powodu reaktywacji g T. gondii after po transplantacji. Spośród nich osiem (lub 40 procent) zmarło w wyniku infekcji. The Pomimo sprzecznych dowodów, Sieć Organizacji ds. Zakupów i Transplantacji Organów (OPTN) ustanowiona przez Kongres USA w 1984 r., Podyktowała, że wszystkie oddane narządy należy rutynowo badać na obecność g T. gondii. Testy pozytywne nie są usuwane z łańcucha dostaw, ale są raczej dopasowane do dawców, którzy również pozytywnie testują.
