Kiedy niedoczynność tarczycy następuje po wycięciu tarczycy lub po leczeniu radioaktywnym jodem (RAI), lub jeśli zdiagnozowano u ciebie niedoczynność tarczycy z powodu autoagresyjnego zapalenia tarczycy Hashimoto, będzie wiele ważne pytania do lekarza. Oto sześć najczęstszych i najważniejszych.
1. Jaki jest prawidłowy zakres hormonu tarczycy (TSH) w twoim laboratorium?
Test TSH jest najczęściej stosowanym testem do diagnostyki i leczenia niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych.
Jednak różne laboratoria często mają nieco inne wartości dla tak zwanego "zakresu odniesienia TSH". Ta miara jest zakresem wartości testowych, które mają odzwierciedlać normalną populację.
W wielu laboratoriach zakres referencyjny TSH wynosi od 0,5 do 4,5. Wartość TSH mniejsza niż 0,5 uważana jest za nadczynność tarczycy over (nadczynność tarczycy), natomiast wartość TSH większa niż 4,5 jest uważana za potencjalnie niedoczynność tarczycy(niedoczynność tarczycy). Różne laboratoria mogą używać niższego limitu od 0,35 do 0,6 i górnego progu od 4,0 do 6,0. W każdym razie ważne jest, abyś był świadomy zakresu referencyjnego w laboratorium, w którym wysyłana jest twoja krew, dzięki czemu znasz standardy, według których diagnozujesz. UWAGA: Od końca 2002 r. Amerykańskie Stowarzyszenie Endokrynologów Klinicznych (AACE) i inne grupy zawodowe zaczęły wymieniać zalecenia dotyczące zawężenia zakresu TSH, czyli od 0.3 do 3.0.
Ale lekarze nie doszli do porozumienia. Dlatego niektórzy lekarze uważają poziomy poniżej 3,3 i powyżej 3,0 jako dowód dysfunkcji tarczycy. Inni nadal używają starych standardów, które wciąż dominują w większości laboratoriów.
2. Jaki poziom TSH wykorzystasz jako cel dla mnie?
Jest to ważne, ale ważne pytanie.
Odpowiedź twojego lekarza ujawni jej lub jego filozofię na temat tego, co stanowi "normalny" poziom TSH. Niektórzy lekarze uważają, że wprowadzenie pacjenta na sam szczyt prawidłowego zakresu jest celem leczenia niedoczynności tarczycy. Na przykład, stosując standard 4.5 TSH, niektórzy lekarze uważają, że przepisanie leków zastępujących hormon tarczycy, aby obniżyć TSH pacjenta do wartości poniżej 4,5 (nawet być może nawet do 4,4), stanowiłoby pełne leczenie. Niektórzy lekarze uważają, że poziomy poniżej 10,0 są "subkliniczną niedoczynnością tarczycy" i nie gwarantują leczenia.
Lekarze różnią się tym, jaki poziom TSH w normalnym zakresie uważa za idealny. Niektórzy praktycy, na przykład, mogą celować w poziom TSH od 1,0 do 2,0 w oparciu o własne doświadczenia sugerujące, że pacjenci mogą czuć się najlepiej na tych poziomach.
Inni lekarze ściśle przestrzegają wytycznych omówionych wcześniej i uważają, że terapia zastępcza hormonem tarczycy powinna być ukierunkowana na poziom TSH nie większy niż 3,0 u pacjentów z niedoczynnością tarczycy.
3. Jakie leki przepisujesz mi?
Ponieważ prawdopodobnie nie możesz odczytać pisma ręcznego, musisz zapytać! Tutaj pytanie brzmi, czy twój lekarz wybiera markę lub lek generyczny.
Jeśli określona jest nazwa marki, będziesz chciał wiedzieć, czy Twój lekarz określił "brak ogólnych podstawień" lub "wydawanie w formie pisemnej (DAW)". W Stanach Zjednoczonych markowe leki zastępujące hormon tarczycy obejmują:
Lewotyroksynę (syntetyczną tyroksynę / T4): Synthroid, Lewoksyl, Tirosint, Unithroid lub generyczny
- Liothyronine (syntetyczny trijodotyronina / T3): Cytomel lub rodzajowy
- Osuszona naturalna tarczycy: Pancerz, Nature-throid, Thyroid WP lub rodzajowy NP Tarczyca
- Większość pacjentów przepisuje lewotyroksynę. Eksperci tarczycy tradycyjnie ostrzegali pacjentów o
ogólnejlewotyroksyny. Ze względu na potencjalne różnice w potencjale między markowymi lekami a lekami generycznymi oraz potencjalne możliwości przyjmowania przez pacjentów różnych marek generycznych podczas uzupełniania recept, ATA i AACE poinformowały, że lekarze powinni: – Ostrzec pacjentów, że ich preparat lewotyroksyny może zostać zmieniony w aptece2) Zachęcaj pacjentów do pozostawania przy aktualnym preparacie lewotyroksyny, gdy jest to możliwe
3) Upewnij się, że pacjenci rozumieją, czy otrzymali nowy preparat lewotyroksyny, że będą musieli powtórzyć test krwi na hormon tarczycy (TSH) cztery do sześciu tygodni później w celu ustalenia jeśli potrzebują dalszej regulacji dawki
4. Jak szybko możemy spodziewać się złagodzenia objawów i optymalizacji badań krwi w tarczycy, biorąc pod uwagę przepisaną dawkę?
Kluczowym pytaniem jest tutaj, czy twój lekarz daje ci małą dawkę wymiany tarczycy i zamierza bardzo powoli dostosowywać twoje poziomy, czy też on próbuje jak najszybciej dotrzeć do optymalnego zakresu. Istnieją uzasadnione powody obu podejść, ale jako pacjent ważne jest, aby wiedzieć, czego się spodziewać.
Niektórzy lekarze mogą postawić ci bardzo niską dawkę, a następnie powiedzieć, że poczujesz się lepiej za dwa tygodnie. Jeśli wtedy przychodzą i odchodzą dwa tygodnie i nie czujesz się lepiej, możesz pomyśleć, że lek nie działa. Lecz leczenie może zająć trochę czasu, aby osiągnąć efekt.
Jeśli jesteś starszym lub masz problemy z sercem w przeszłości, lekarze często rozpoczynają leczenie bardzo niską dawką hormonu tarczycy w celu oceny odpowiedzi i uniknięcia pogorszenia pracy serca.
5. Jak często będziesz przeprowadzać testy tarczycy, dopóki nie wrócimy do poziomu referencyjnego i nie osiągnę optymalnego poziomu?
Najlepiej, aby twój lekarz był na bieżąco z osiągnięciem normalnego zakresu. W większości przypadków oznacza to prawdopodobnie, że co sześć do ośmiu tygodni przeprowadzasz badania krwi, a następnie monitorujesz dawkowanie, aż poczujesz się lepiej, a twoje poziomy będą optymalne.
6. Po znalezieniu się w optymalnym zakresie, jak często sugerujesz powrót do badań krwi, aby upewnić się, że moje potrzeby w zakresie dawkowania się nie zmieniły?
Jeśli twój lekarz twierdzi, że nie musisz przychodzić co najmniej raz w roku, nadszedł czas, aby zacząć się zastanawiać, czy widzisz właściwego lekarza. Większość ekspertów zaleca, aby pacjenci byli poddawani badaniom co najmniej co sześć miesięcy w pierwszym roku lub dwóch, a następnie raz w roku.
Słowo od Verywell
Jest jeszcze jedno dodatkowe pytanie, które należy zadać: "Jeśli mam pytania między spotkaniami, w jaki sposób mogę się z tobą skontaktować? Czy sam odbierasz telefon, czy pielęgniarki zwracają ci wezwania? mieć adres e-mail odpowiadający pacjentom? "
