Choroba zapalna jelit (IBD) jest związana z kilkoma innymi schorzeniami, w tym pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych, bruzdami, przetokami i zapaleniem stawów. Zapalenie stawów jest najczęstszym powikłaniem pozawałowym, dotykającym około 25% wszystkich pacjentów z IBD. Dwie najczęstsze postacie artretyzmu występujące u pacjentów z IBD to obwodowe zapalenie stawów i osiowe zapalenie stawów.
Ponieważ zapalenie stawów jest tak powszechne, ważne jest, aby osoby z IBD zwracały uwagę na bóle i bóle. Podczas gdy pewna ilość bólu będzie typowa, powinna być nadal zgłaszana na spotkania z lekarzami. Najważniejsze jest utrzymywanie stawów możliwie jak najbardziej zdrowych i unikanie działań powodujących szkody, a także borykanie się z problemami, jeśli się pojawią. Jeśli ból staje się uciążliwy, należy go porozmawiać z gastroenterologiem lub reumatologiem przed rozpoczęciem stosowania jakichkolwiek leków przeciwbólowych, ponieważ osoby z IBD mogą potrzebować unikać pewnych rodzajów leków (głównie NLPZ, patrz dyskusja poniżej).
Obwodowe zapalenie stawów
Obwodowe zapalenie stawów występuje najczęściej u osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą Crohna w okrężnicy. Spośród różnych typów zapalenia stawów, które dotykają ludzi cierpiących na IBD, szacuje się, że około 60% do 70% cierpi z powodu obwodowego zapalenia stawów. Zazwyczaj przebieg zapalenia stawów przebiega zgodnie z IBD, z jednoczesnym wystąpieniem zaostrzeń i remisji.
Nie ma jednego testu, który mógłby zdiagnozować obwodowe zapalenie stawów. Zamiast tego stosuje się kilka testów, takich jak badania krwi, analiza płynu stawów i prześwietlenie, aby wykluczyć inne stany, które mogą powodować objawy.
Objawy obwodowego zapalenia stawów obejmują:
- Bóle stawów
- Obrzęk stawów
- Sztywność w jednym lub większej liczbie stawów
- Objawy, które migrują między stawami
Obwodowy artretyzm wpływa na łokieć, nadgarstek, kolano i kostkę. Gdy ból z powodu obwodowego zapalenia stawów nie jest leczony, może trwać od kilku dni do kilku tygodni; jednak zwykle nie stwierdza się trwałego uszkodzenia stawów.
Leczenie obwodowego zapalenia stawów często wiąże się z odpoczynkiem bolesnym stawów, a także z szynami i okazjonalnym ciepłem wilgotnym. Ćwiczenia przepisane przez fizjoterapeutę służą do poprawy zakresu ruchu. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są czasami stosowane w celu zmniejszenia zaczerwienienia, obrzęku i bólu zapalnych stawów – ale NLPZ mogą nasilać objawy IBD.
Inną metodą leczenia tej postaci zapalenia stawów jest uzyskanie kontroli nad zapaleniem okrężnicy z powodu IBD. Objawy zapalenia stawów zwykle ustępują, gdy IBD jest w stanie spoczynku, a kilka leków stosowanych w leczeniu IBD może być również pomocnych w przypadku zapalenia stawów obwodowych. Chorzy na IBD leczeni prednizonem często otrzymują dodatkowy efekt uboczny ulgi od bólu stawów. Pacjenci otrzymujący leki przeciwnowotworowe czynnik alfa (anty-TNF), takie jak Remicade (infliksymab) lub Humira (adalimumab), w leczeniu IBD mogą również odczuwać poprawę w objawach zapalenia stawów.
Azulfidyna (sulfasalazyna), lek 5-aminosalicylowy, który od dawna był stosowany w leczeniu IBD, może również zapewniać złagodzenie objawów, chociaż nie ma wielu dowodów na poparcie jego zastosowania. Innym lekiem przepisywanym w leczeniu IBD, metotreksatu, może być również skuteczne leczenie obwodowego zapalenia stawów.
Osiowe zapalenie stawów (Spondyloartropatia)
W przypadku osiowego zapalenia stawów objawy mogą pojawić się miesiące lub lata przed wystąpieniem IBD. Objawy obejmują ból i sztywność w stawach kręgosłupa, który jest najgorszy rano, ale poprawi się wraz z aktywnością fizyczną. Aktywne osiowe zapalenie stawów zazwyczaj dotyka osoby młodsze i rzadko występuje u pacjentów po 40.
Osiowe zapalenie stawów może prowadzić do zespolenia kości kręgosłupa. To stałe powikłanie może prowadzić do zmniejszenia zakresu ruchu w plecach i ograniczenia ruchu żeber, które upośledza zdolność do podejmowania głębokich oddechów.
Celem leczenia osiowego zapalenia stawów jest maksymalizacja zakresu ruchu kręgosłupa. Fizjoterapia, stosowanie ćwiczeń posturalnych i rozciągających oraz stosowanie wilgotnego gorąca na plecach, to dwie powszechne formy leczenia. Niektórzy pacjenci odnoszą korzyści z leczenia NLPZ.
Leczenie IBD zwykle nie ma wpływu na tego typu zapalenie stawów; jednak leki anty-TNF i azulfidyna mogą mieć pewne korzyści w zmniejszaniu objawów.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (AS) to forma zapalenia stawów, w której stawy kręgosłupa i miednicy ulegają stanom zapalnym. AS ma tendencję do częstszego występowania u osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna niż u osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i mężczyzn częściej niż u kobiet. AS jest uważane za rzadkie, ponieważ dotyka tylko szacunkowo 1% do 6% osób z IBD. Może również występować składnik genetyczny AS, ale to, co powoduje tę postać zapalenia stawów, wciąż nie jest znane.
Początkowi AS towarzyszy zwykle utrata elastyczności w dolnej części kręgosłupa. Leczenie obejmuje leczenie bólu i rehabilitację w celu utrzymania elastyczności kręgosłupa. Remicade i Humira są zatwierdzone do leczenia zarówno IBD, jak i AS i mogą być skuteczne w leczeniu obu stanów w tym samym czasie. Azulfidyna może być pomocna w zmniejszaniu objawów, szczególnie porannej sztywności. Niektóre badania wykazały, że metotreksat jest pomocny w AS, podczas gdy inne nie wykazują żadnych korzyści; metotreksat jest często stosowany w leczeniu AS w połączeniu z innymi lekami. Jednak nawet w trakcie terapii niektórzy ludzie z AS są wciąż symptomatyczni, a kości kręgosłupa mogą się ze sobą łączyć.
