Kontrastowy barwnik to rozwiązanie, które służy podkreśleniu konkretnych struktur podczas patrzenia na obraz ciała. Czynniki radiokontrastowe są substancjami stosowanymi w badaniach takich jak zdjęcia rentgenowskie, fluoroskopia i tomografia komputerowa (CT). MRI używają innych środków, które pomagają uwydatnić magnetyczne właściwości części ciała.
Czynniki radiograficzne
W badaniach rentgenowskich i tomografii komputerowej środki kontrastu radiowego są substancjami absorbującymi fotony promieniowania rentgenowskiego i nie pozwalają na ich wykrycie przez promieniowanie rentgenowskie lub skaner CT.
Powszechnie stosowanym przykładem jest element barowy, który jest dostarczany w złożonym siarczanie baru. Barwnik kontrastowy można wstrzyknąć do naczyń krwionośnych (w celu pokazania naczyń), można go spożyć doustnie (w celu pokazania górnej części jelit) lub wprowadzić do odbytu (w celu pokazania niższego jelita). W niektórych skanach TK stosowane są wszystkie trzy rodzaje kontrastu (tak zwany "potrójny kontrast").
W ortopedii najczęściej stosowanym środkiem radiologicznym jest wstrzykiwanie środka do stawu lub przestrzeni wewnątrz ciała. Często przestrzeń jest identyfikowana za pomocą środka radiograficznego, aby potwierdzić, że igła znajduje się we właściwej pozycji przed wstrzyknięciem leku.
Czynniki kontrastu MRI
Kontrast MRI działa inaczej, ale także podkreśla różnice między tkankami. Kontrast MRI zmienia właściwości magnetyczne tkanki. Zmienione właściwości będą różnicować typy tkanek na obrazie MRI.
Najczęściej stosowanym środkiem kontrastowym MRI jest gadolin.
Podobnie jak w przypadku środków radiologicznych, gadolin można wstrzykiwać do naczyń krwionośnych lub wstrzykiwać do stawu. Skany MRI wzmocnione gadolinem mogą być bardzo pomocne przy pokazywaniu subtelnych wyników, takich jak obrzęki podniebienia w uszkodzeniach chrząstki stawu biodrowego i biodrowego. Bez dodanego środka kontrastowego te bardziej subtelne wyniki mogą nie być widoczne.
