Guzy włókniste są uzasadnieniem dla ponad jednej trzeciej z szacowanych 600 000 histerektomii wykonanych rocznie w Stanach Zjednoczonych. Ale jest inna opcja.
W zamian za usunięcie miomektomii guzy włókniste można usunąć chirurgicznie, jednocześnie zachowując macicę. Wykonany przez doświadczonego lekarza miomektektomia stanowi bezpieczną i skuteczną alternatywę dla histerektomii.
Przygotowanie
Terapia przedoperacyjna często obejmuje comiesięczne wstrzyknięcie Lupronu w okresie od dwóch do czterech miesięcy poprzedzających zabieg. Lupron powstrzymuje produkcję estrogenów, powodując kurczenie się mięśniaków. W tym czasie miesiączka zwykle ustępuje.
Konflikt istnieje wśród lekarzy na temat stosowania Lupronu, ponieważ jest on drogi i powoduje objawy menopauzy, takie jak uderzenia gorąca i nocne poty. Niektórzy martwią się również, że może zmniejszyć niektóre bardzo małe mięśniaki do punktu, w którym nie będą one widoczne dla lekarza podczas zabiegu chirurgicznego, i że te niewidoczne mięśniaki będą się ponownie rozwijać i prawdopodobnie wymagają dodatkowej operacji. My Miomektektomię można bezpiecznie wykonać wiele razy, ale za każdym razem, gdy wykonywana jest operacja, zwiększa się ryzyko zrostów miednicy.
Pomyślna miomektomia powinna zapewnić całkowite ustąpienie wszystkich objawów związanych z guzami włókniako-mięśniowymi. Jednak mięśniaki często odrastają, co wymaga późniejszej histerektomii.
Powiązane zagrożenia
Wielu lekarzy, którzy nie są przeszkoleni w wykonywaniu miomektomii, zdecyduje się na usunięcie macicy, ponieważ ich brak doświadczenia zwiększa ryzyko powikłań.
Chociaż powikłania są rzadkie, gdy miomektomia jest wykonywana prawidłowo, kobiety rozważające tę procedurę powinny być świadome możliwego ryzyka.
Możliwe powikłania to utrata krwi, niedrożność jelit (niedrożność jelit), niedokrwistość, ból, późne niedrożność jelit, niepłodność, możliwa konwersja do usunięcia macicy podczas miomektomii i późniejsza operacja.
Mimo że ciąża jest nadal możliwa po miomektomii, kobiety, które zachodzą w ciążę po miomektomii, stają w obliczu możliwej konieczności cięcia cesarskiego z powodu potencjalnego osłabienia ściany macicy.
Chociaż ponad 99 procent mięśniaków jest łagodnych, lekarz powinien również przedyskutować rzadką możliwość raka przed wycięciem miomektomii.
Rodzaje i ogólna procedura
Istnieje kilka sposobów na wykonanie miomektomii. Może być wykonywany drogą dopochwową lub brzuszną, przy użyciu wielu różnych metod. Rodzaj wybranej miomektomii zależy od wielkości i umiejscowienia guzów włóknistych.
Po znieczuleniu kobieta wprowadza cewnik do pęcherza moczowego, aby go opróżnić podczas zabiegu. Następnie do macicy wprowadza się inny cewnik i wstrzykuje niebieski barwnik w celu wybarwienia jamy macicy; to zabarwienie jamy macicy jest konieczne, aby pomóc lekarzowi ustalić lokalizację mięśniaków, które często są tak duże, że są nieodróżnialne od tkanki macicy.
Niebieski barwnik również trafia do jajowodów i pozwala lekarzowi określić, czy są zablokowane, czy otwarte. W trakcie tej procedury można również wykonać naprawy jajowodów.
Następnie lek jest wstrzykiwany do pierwszego mięśniaka macicy w celu usunięcia, powodując zatrzymanie dopływu krwi przez 20 minut i umożliwiając lekarzowi usunięcie mięśniaka z mniejszym ryzykiem nadmiernego krwawienia i przetoczenia.
Szczególną ostrożność należy zachować podczas zamykania ubytku (przestrzeni) w miejscu usunięcia mięśniaka. Każdą warstwę tkanki należy zszywać indywidualnie, aby zapobiec powstawaniu zakrzepów i innych powikłań. Po usunięciu każdego mięśniaka tę procedurę powtarza się.
Wszystkie kobiety poddane minimalnie inwazyjnej technice miomektomii powinny być świadome możliwej potrzeby przejścia na tradycyjną procedurę brzuszną, podczas gdy miomektomia jest w toku.
Jak wcześniej wspomniano, istnieje kilka sposobów na wykonanie miomektomii.
Mizektomia przezskórna
Wykonuje się ją podczas histeroskopii za pomocą resektoskopu w leczeniu mięśniaków podśluzówkowych. Podczas tej procedury można wykonać inne rodzaje miomektomii, jeśli obecne są mięśniaki śródścienne lub podseralne. Laparoskopowa miomektomia
Jest to procedura, która usuwa mięśniaki macicy i naprawia ubytek pozostawiony tam, gdzie znajdował się mięsień. Właściwa naprawa wady ma ogromne znaczenie w zapobieganiu powikłaniom. Wykonuje się małe nacięcie, zwykle w pępku, a do miejsca, w którym wykonywana jest miomektomia, wprowadza się laparoskop. Ten typ miomektomii oferuje najszybszy czas regeneracji. Laparoskopowa miomektomia z kolpotomią
Jest to zabieg polegający na nacięciu w pochwie w celu usunięcia dużych mięśniaków. Ta procedura nie zamyka ubytku pozostawionego przez włókniak i musi być wykonywana w połączeniu z inną procedurą. Laparoskopowa miiastektomia minilapowa
Jest to procedura, która obejmuje również małe tradycyjne nacięcie brzucha w celu usunięcia mięśniaków. Ten rodzaj zabiegu można zastosować do dowolnego rozmiaru mięśniaka. Ponieważ nacięcie ma tylko 4-5 cm, powrót do zdrowia jest szybszy niż w przypadku konwencjonalnej miomektomii.
Konwencjonalna miomektomia
Jest to nadal najczęściej wykonywany typ miomektomii, ponieważ laparoskopowe myomektomie są trudniejsze do wykonania. Tradycyjna miomektomia wymaga 5-7 calowego nacięcia na brzuch, trzy do pięciu dni hospitalizacji i od sześciu do ośmiu tygodni w celu wyzdrowienia.
Co zapytać lekarza
Dlaczego teraz polecasz miomektomię?
Jakie są zagrożenia, jeśli zdecyduję się na usunięcie miomektomii?
Jak często wykonujesz myomectomy?
Czy wykonujesz miomektomię bez względu na rozmiar lub lokalizację mięśniaków?
- Jaki rodzaj miomektomii mi doradzasz? Czemu?
- Czy będę potrzebował transfuzji krwi?
- Pamiętaj, że twój lekarz powinien wyjaśnić wszystkie możliwe opcje, zanim podejmiesz decyzję. Jeśli twój lekarz nie oferuje miomektomii z powodu mięśniaków macicy i nalega na usunięcie macicy, najprawdopodobniej nie jest wystarczająco doświadczony, aby bezpiecznie wykonać miomektomię, i powinieneś poprosić go o skierowanie do lekarza, który ma doświadczenie w przeprowadzaniu miomektomii. Dobry lekarz chętnie udzieli takiego skierowania, a druga opinia jest zawsze mądrym wyborem przed jakąkolwiek poważną operacją.
