Kwas moczowy, normalny produkt odpadowy, jest końcowym efektem metabolizmu puryn. Puryny są naturalnie występującymi związkami chemicznymi, które znajdują się w naszych ciałach iw naszej diecie. Normalnie, kwas moczowy rozpuszcza się we krwi, jest przetwarzany przez nerki i jest wydalany z organizmu w moczu. W przypadku zmniejszenia wydzielania kwasu moczowego lub zwiększonej produkcji kwasu moczowego może wystąpić stan zwany hiperurykemią (wysoki poziom kwasu moczowego we krwi).
Hiperurykemia może również wynikać z kombinacji niedosytu i nadprodukcji. W większości przypadków hiperurykemii występuje niedobór wydzieliny. Nadprodukcja odpowiada za stosunkowo niewielką liczbę przypadków hiperurykemii. Częstość występowania bezobjawowych (bez objawów) hiperurykemii w populacji ogólnej wynosi od 2% do 13%.
Około dwóch trzecich całkowitego moczanu (kwasu moczowego) w organizmie powstaje endogennie (w ciele), podczas gdy pozostała jedna trzecia jest określana przez metabolizm puryn diety. Około 70% wytwarzanego moczanu dziennie wydalane jest przez nerki, a pozostała część wydalana jest przez jelita.
Badanie krwi w kwasie moczowym
Normalny zakres testu krwi na kwas moczowy wynosi od 3,5 do 7,2 mg / dL. Należy pamiętać, że różne laboratoria mogą mieć nieco inne normalne zakresy referencyjne. Hiperurykemię definiuje się jako stężenie kwasu moczowego większe niż 7 mg / dl dla mężczyzn i większe niż 6 mg / dl dla kobiet.
Tworzenie kryształów kwasu moczowego
Podczas gdy sam hiperurykemia nie jest chorobą, aw niektórych przypadkach nie powoduje żadnych problemów, przedłużony stan hiperurykemii może prowadzić do rozwoju kryształów. To kryształy kwasu moczowego są związane z dną moczanową. Ale nawet ze świadomością tego związku związek między hiperurykemią i dną nie jest całkowicie jasny.
Wielu pacjentów z hiperurykemią nie rozwinęło dny moczanowej – niektórzy pacjenci z nawracającymi atakami dny moczanowej mają prawidłowy lub niski poziom kwasu moczowego we krwi. Tylko niewielki odsetek osób z hiperurykemią w rzeczywistości rozwija się podagrę.
Kryształy kwasu moczowego po osadzeniu w stawach mogą powodować ból stawów, obrzęk stawów, sztywność stawów, deformację stawów i ograniczony zakres ruchów. Jeśli dna rozwija się, wytyczne American College of Rheumatology dotyczące leczenia dny moczanowej (2012) zalecają utrzymanie poziomu kwasu moczowego na poziomie poniżej 6 mg / dL, aby zapobiec nawracającym napadom dny moczanowej.
Kryształy kwasu moczowego można również odkładać w nerkach. Kryształy kwasu moczowego w nerkach mogą powodować tworzenie się kamieni nerkowych i potencjalnie prowadzić do choroby nerek lub niewydolności nerek.
Czynniki ryzyka związane z hiperurykemią
Hiperurykemia wiąże się z czynnikami ryzyka, takimi jak dysgoglejemia (zaburzenia cukru we krwi), dyslipidemia (zaburzenia lipidowe), otyłość i nieprawidłowe ciśnienie krwi – znane jako zespół metaboliczny. Hiperurykemia może być spowodowana niezdrowym trybem życia, w szczególności nieodpowiednią dietą zawierającą dużo puryn, białek, alkoholu i węglowodanów.
Podczas gdy ważne jest, aby zwracać uwagę na modyfikowalne czynniki ryzyka, takie jak dieta i styl życia, samo to jest często niewystarczające do kontrolowania hiperurykemii.
Warto również zauważyć, że niektóre leki mogą zwiększać ryzyko hiperurykemii, w tym tiazydy, diuretyki pętlowe i aspirynę w małej dawce.
Podsumowanie
Długotrwały stan hiperurykemii lub przewlekła hiperurykemia wiąże się z większym ryzykiem rozwoju dny moczanowej. Odkładanie kryształów jest konsekwencją hiperurykemii, która może prowadzić do dny moczanowej lub choroby nerek. Utrzymywanie poziomu kwasu moczowego we krwi poniżej 6 mg / dl jest niezbędne dla osób, u których zdiagnozowano dnę, aby zapobiec powtarzającym się atakom.
