Strach przed utratą wzroku jest drugim po zdiagnozowaniu choroby terminalnej, takiej jak rak. Nasze emocjonalne reakcje na te zmieniające życie sytuacje mogą mieć jedną wspólną rzeczywistość: zagrażają naszemu istnieniu tak, jak je znamy. You Jeśli spotykasz się z faktem, że tracisz wzrok, to naturalne, że doświadczasz głębokiej i niezgłębionej straty.
Można również poczuć poczucie bezradności, paniki, złości, żalu i niesprawiedliwości. Są to bardzo normalne reakcje, podobnie jak spokojne poczucie zaprzeczenia – to się nie dzieje
ty .Możesz nawet stanąć w obliczu kryzysu tożsamości, bojąc się osoby, którą musisz stać się, gdy wzrok zniknie. Na końcu tunelu nie ma żadnego światła. Wszystko, co widać, to ciemna otchłań bez wyjścia.
Zatrzymaj panikę tam. Rozważmy to: dostosowanie się do bycia niewidomym lub niedowidzącym jest aspektem twojego życia, na którym możesz faktycznie mieć kontrolę. Miejmy kontrolę rzeczywistości: utrata wizji nie oznacza, że masz śmiertelną chorobę.
Nie chodzi o to, aby
stracić życie; chodzi o uczenie się życia – inaczej. Po początkowym szoku i procesie zasmucenia oraz uświadomieniu sobie, że twój stan nie jest ostateczny, możesz zacząć od nowa, biorąc pod uwagę rzeczywistość. Zmieniając osobiste podejście, wiedz, że możliwe jest rozwijanie umiejętności w: zarządzaniu codziennymi zadaniami życiowymi
utrzymywaniu niezależności
dostosowywaniu swojego domu i środowiska pracy
- ukończeniu studiów i zarządzaniu technologią
- zaplanowaniu swojej listy marzeń
- Zacznij od tego, że jesteś wciąż tą samą osobą, z tymi samymi aspiracjami i talentami oraz tą samą zdolnością do podejmowania decyzji i pozytywnych wyborów życiowych.
- Główną różnicą między byciem niewidomym a niedowidzącym jest to, że częściej musisz zarabiać bardziej na rozwiązywaniu problemów.
- Lista kontrolna nowej rzeczywistości:
Możesz utworzyć nową listę kontrolną rzeczywistości, identyfikując swoje mocne strony.
Na przykład, żaden stopień utraty wzroku nie może odebrać twojej zdolności bycia kochającym rodzicem i troskliwym przyjacielem, utalentowanym organizatorem i niezależnym planistą, dobrym słuchaczem i pozytywną osobą z tymi, których kochasz.
Chodzi o to, by chcieć robić różne rzeczy inaczej: zrobienie każdego małego kroku naprzód jest olbrzymią poprawą, jeśli chodzi o utknięcie w strachu lub zaprzeczenie.
Nie stawaj samotnie w obliczu tego wyzwania życia. Bardziej niż kiedykolwiek wcześniej rodzina, przyjaciele, koledzy i liczne grupy wsparcia czekają, aby pomóc Ci oderwać się od życia.
W miarę jak wzrok zanika, konieczne jest uspokojenie lęku przed przyszłymi perspektywami. Twoje najgłębsze obawy mogą zostać zmniejszone poprzez podjęcie jakiegoś działania.
Gdzie zaczynasz?
Zacznij od zwierzenia się ukochanemu z rodziny lub kręgu znajomych. Nie jest to oznaką słabości; pokazuje wielką odwagę, że jesteś gotów zrobić pierwszy duży krok w kierunku innego spojrzenia na swoje życie.
Staraj się nie myśleć, że jesteś ciężarem dla innych, ponieważ tracąc wzrok, stajesz się posiadaczem prezentów.
Naturalną stroną ludzkości jest pragnienie polepszenia życia dla tych, których kochamy. Razem dajesz szansę najbliższym towarzyszom, aby pomóc ci podjąć te ważne pierwsze kroki w nowej podróży. Osoby te chętnie was zachęcą, tak jak byście zrobili, gdyby sytuacja się odwróciła.
Istnieją również grupy wsparcia w całym kraju dla osób doświadczających utraty wzroku, które dokładnie wiedzą, przez co przechodzisz i mogą oferować pomoc na wielu poziomach.
Jeśli możesz dalej budować swoje mocne strony i jeśli jesteś otwarty na życie z innego punktu widzenia, słowo "ślepota" nie będzie zdaniem wiszącym nad twoją przyszłością, ale słowo, którego używasz częściej i głębiej zrozumienie jej nowego znaczenia w twoim życiu.
