Żadne inne wydarzenie w historii edukacji niesłyszących nie miało większego wpływu na życie i edukację osób niesłyszących niż konferencja zorganizowana w Mediolanie pod koniec XIX wieku stulecie.
Przegląd konferencji mediolańskiej w 1880 r.
W 1880 r. Odbyła się wielka międzynarodowa konferencja nauczycieli głuchych, zwana II Międzynarodowym Kongresem Edukacji Głuchych. Podczas tej konferencji ogłoszono, że edukacja ustna jest lepsza niż edukacja manualna (podpis).
W rezultacie zabroniono używania języka migowego w szkołach dla osób niesłyszących.
Oto dwie z ośmiu rezolucji uchwalonych przez konwencję:
- Konwencja, biorąc pod uwagę niekwestionowaną przewagę artykulacji nad znakami przywracania głuchoniemej do społeczeństwa i zapewniając mu pełniejszą znajomość języka, deklaruje, że metoda ustna powinna być preferowane w stosunku do znaków w edukacji i nauczaniu głuchoniemych.
- Konwencja, biorąc pod uwagę, że jednoczesne stosowanie artykulacji i znaków ma tę wadę, że szkodzi artykulacji i czytaniu ust i precyzji idei, deklaruje, że preferowana powinna być metoda czysto doustna.
Pozostałe rezolucje dotyczyły kwestii takich jak:
- Edukacja zubożałych uczniów niesłyszących
- Strategie kształcenia studentów głuchych i długoterminowe korzyści z tego rodzaju nauczania
- Potrzeba książek edukacyjnych dla głuchych nauczycieli ustnych
W wyniku na konferencji w Mediolanie głuchych nauczyciele stracili pracę, ponieważ nastąpił ogólny spadek liczby osób niesłyszących, takich jak pisarze, artyści i prawnicy.
Wpłynęło to negatywnie na jakość życia i edukację uczniów niesłyszących.
Dobrą wiadomością jest to, że organizacje takie jak Narodowe Stowarzyszenie Głuchych zintensyfikowały i zapanowały u wielu zwolenników. Co więcej, prezydent Gallaudet College podjął decyzję wykonawczą o utrzymaniu języka migowego na terenie kampusu.
Ostatecznie, w 1970 r., Długoletni profesor lingwistyki w Gallaudet College, William Stokoe uznał język migowy za prawdziwy język.
Ostatecznie decyzja Gallaudet College o utrzymaniu języka migowego odegrała kluczową rolę w przetrwaniu języka migowego. Jest to dodatek do wielu uczniów niesłyszących, którzy mimo zakazu nadal potajemnie komunikowali się ze sobą za pomocą znaków.
Zakaz języka migowego: "ustalony" wynik
Według ekspertów, zakaz używania języka migowego na tej międzynarodowej konferencji w Mediolanie był znanym rezultatem. Wynika to z faktu, że konferencję reprezentowali ludzie, którzy byli znanymi ortodontami. Ortodonta to ktoś, kto popiera oralizm, czyli praktykę nauczania osób niesłyszących w celu komunikowania się za pomocą mowy lub lektury, w przeciwieństwie do języka migowego.
Warto zauważyć, że Stany Zjednoczone i Wielka Brytania były jedynymi krajami, które sprzeciwiały się temu zakazowi. Niestety ich sprzeciw został zignorowany.
Długoterminowy wpływ konferencji w Mediolanie
Konferencja w Mediolanie w 1880 roku ma takie znaczenie w historii głuchych, że została uhonorowana w kulturalnych utworach, takich jak obraz,Mediolan, Włochy 1880, przez głuchego artystę Mary Thornley. Ten obraz przedstawia myśliwych wskazujących broń na litery "ASL", które oznaczają amerykański język migowy.
W październiku 1993 r. Uniwersytet Gallaudet zorganizował konferencję pod nazwą "Post Milan ASL and English literacy." Obrady konferencji zawierały esej zatytułowany "Refleksje o Mediolanie z myślą o przyszłości" autorstwa Katarzyny Jankowskiej.
Patrząc z perspektywy czasu można powiedzieć, że od czasu, gdy język migowy i oralizm nauczyły się pokojowo koegzystować. Nigdy nie będzie drugiego Mediolanu 1880.
Słowo od Verywella
Konferencja w Mediolanie była nieprzyjemną porażką w historii dla społeczności Głuchych. Na szczęście język migowy nie jest już uciskany w szkołach. Zamiast tego język migowy jest traktowany jako naprawdę bogata i specjalna forma komunikacji.
Dzięki temu, jeśli Ty lub ktoś bliski ma niemowlę lub dziecko, które jest głuche lub niedosłyszące, dostępne są zasoby, które pomogą Twojemu ukochanemu rozwinąć umiejętności komunikacyjne, których on potrzebuje.
Szczególnie przydatnym zasobem jest organizacja CHOICES dla rodziców, która nie tylko zapewnia strategie zwiększania umiejętności komunikacyjnych dla dziecka, ale także zapewnia wsparcie, rzecznictwo i różnorodne usługi socjalne.
