Naukowcy znajdują dowody na to, że cukrzyca powoduje spustoszenie cholesterolu, co znacznie zwiększa ryzyko zawału serca lub udaru mózgu. Bliskie powiązania między tymi dwoma czynnikami ryzyka oznaczają, że jeśli masz cukrzycę, musisz być niezwykle czujny w kwestii kontrolowania poziomu cholesterolu.
Związek między insuliną a cholesterolem
Badacze wciąż dokładnie ustalają, w jaki sposób cukrzyca zmienia poziom cholesterolu na mikroskopijnym poziomie komórkowym.
Wiedzą, że wysoki poziom insuliny we krwi ma niekorzystny wpływ na liczbę cząsteczek cholesterolu we krwi.
Wysoki poziom insuliny wpływa na zwiększenie stężenia cholesterolu LDL ("złego cholesterolu"), który ma tendencję do tworzenia płytek w tętnicach i obniża liczbę cząsteczek cholesterolu HDL ("dobrego cholesterolu"), które pomagają usunąć niebezpieczne płytki przed przerwać, aby spowodować atak serca lub udar. Cukrzyca ma również tendencję do powodowania wyższych poziomów triglicerydów, innego rodzaju tłuszczu krążącego we krwi.
Podobnie, wysoki poziom cholesterolu może być również czynnikiem predykcyjnym cukrzycy; podwyższony poziom cholesterolu obserwuje się często u osób z opornością na insulinę, nawet przed rozwinięciem cukrzycy w pełni rozwiniętej. Kiedy poziomy LDL zaczynają się wspinać, eksperci zalecają zwracanie bacznej uwagi na kontrolę poziomu cukru we krwi i rozpoczęcie diety i trybu ćwiczeń, aby pomóc odeprzeć cukrzycę i choroby sercowo-naczyniowe.
Jest to szczególnie ważne, jeśli masz rodzinną historię chorób serca.
Dla osób z cukrzycą typu 1, kontrolowanie poziomu cukru we krwi może mieć duże znaczenie. Dobra kontrola poziomu cukru we krwi wiąże się z prawie prawidłowym poziomem cholesterolu, podobnym do obserwowanego u osób bez cukrzycy. Jednak osoby ze źle kontrolowaną cukrzycą typu 1 mają podwyższone poziomy trójglicerydów i niższe poziomy HDL, co przyczynia się do rozwoju zatkanych tętnic.
Cukrzyca typu 2: szczególnie wysokie ryzyko związane z wysokim poziomem cholesterolu
Osoby chorujące na cukrzycę typu 2, bez względu na poziom cukru we krwi, mają tendencję do zwiększania stężenia trójglicerydów, obniżenia HDL, a czasami zwiększenia stężenia LDL. Ten profil cholesterolu może utrzymywać się nawet wtedy, gdy poziom cukru we krwi jest pod kontrolą – wskazując na jeszcze większe prawdopodobieństwo pojawienia się blaszek. W rzeczywistości blaszki powstałe w tętnicach osób z cukrzycą typu 2 są często grubsze i mniej włókniste niż u osób z cukrzycą typu 1, co prowadzi do jeszcze większego ryzyka uszkodzenia blaszki miażdżycowej w celu spowodowania ataku serca lub udaru.
American Diabetes Association zaleca sprawdzanie poziomu cholesterolu co najmniej raz w roku lub częściej, jeśli są one wysokie i nie są kontrolowane przez leki. Dla osób z cukrzycą i bez rozpoznanej choroby wieńcowej zaleca się, aby poziomy LDL we krwi były poniżej 100 miligramów na decylitr (mg / dL), poziomy HDL były wyższe niż 50 mg / dL, a triglicerydy poniżej 150 mg / dL. Zalecany poziom cukru we krwi lub poziom glukozy wynosi mniej niż 7% (<7%) w teście HA1C.
U osób z cukrzycą i chorobą wieńcową, w tym z zablokowanymi tętnicami lub przed zawałem serca, ADA zaleca LDL poniżej 70 mg / dL.
Osiągnięcie tego bardzo niskiego celu LDL może wymagać wysokich dawek leków statynowych, ale wykazano, że znacznie zmniejsza ryzyko zawału serca. Poziomy trójglicerydów powinny być poniżej 150 mg / dL, a HDL powyżej 40 mg / dL. Kobiety z cukrzycą i chorobą wieńcową serca powinny mieć poziom HDL powyżej 50 mg / dL.
Wykazano, że jeden lek WelChol (kolesewelam) obniża poziom glukozy i cholesterolu u osób z cukrzycą typu 2. Welchol działa zapobiegając wchłanianiu przez jelita cząsteczek tłuszczu z pożywienia. Chociaż Welchol obniża poziom LDL, może on faktycznie podnosić poziomy triglicerydów we krwi i nie powinien być stosowany przez ludzi z wysokimi triglicerydami.
Zespół metaboliczny i cholesterol
Osoby z zespołem zaburzeń, takich jak insulinooporność, niski poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi i otyłość, opisywane są jako zespół metaboliczny (znany również jako zespół X). Badania wykazały, że pacjenci z niskim HDL i wysokimi triglicerydami – cechami charakterystycznymi zespołu metabolicznego – są najbardziej narażeni na atak serca lub udar. Osoby z tym profilem cholesterolowym również odnoszą największe korzyści z leczenia statynami.
Różne rodzaje ryzyka chorób sercowo-naczyniowych występują wspólnie i powinny być traktowane łącznie. Osoby chore na cukrzycę – które mają największe ryzyko, że któregoś dnia będą cierpieć na zawał serca – muszą zachować szczególną ostrożność, utrzymując niski poziom cukru we krwi i cholesterolu. Ważne jest również utrzymanie prawidłowej wagi i niskiego ciśnienia krwi oraz unikanie palenia.
