Badania dotyczące leczenia Lupronem lub lekiem Provenge w odniesieniu do przerzutowego raka gruczołu krokowego, które rozpoczęło terapię na wcześniejszym etapie, spowodowało znaczne nasilenie działań przeciwnowotworowych. Podobnie, badania oceniające skuteczność startowego Taxotere na wcześniejszym etapie pokazują to samo.
Począwszy od Taxotere na wcześniejszym etapie
Taxotere jest od ponad dziesięciu lat prognostyczną chemioterapią zaawansowanego hormonoopornego raka gruczołu krokowego.
Został zatwierdzony przez FDA w 2004 roku, po udowodnionym przedłużeniu przeżycia. Przed zatwierdzeniem Taxotere przez FDA, jedyne dostępne środki chemioterapeutyczne (Novantrone, Emcyt i Velban) miały wartość graniczną. Na przykład Novantrone może zmniejszyć ból i poprawić jakość życia. Nie miało to jednak wpływu na przeżycie. Taxotere został zatwierdzony przez FDA po dwóch dużych randomizowanych badaniach potwierdził przewagę przeżycia, jednak ilość poprawy przeżycia była stosunkowo niewielka, tylko w kolejności kilku miesięcy.
Od lat eksperci zastanawiają się nad optymalnym czasem stosowania Taxotere. Czy należy go rozpocząć po pojawieniu się oporności na Lupron, czy też skuteczniej byłoby rozpocząć przed pojawieniem się oporności na hormony? Ponieważ oryginalne badania prowadzące do zatwierdzenia przez FDA Taxotere oceniały jego skuteczność u mężczyzn, którzy byli już odporni na Lupron, ogólną polityką przyjętą przez lekarzy było powstrzymanie Taxotere do czasu, aż Lupron stanie się nieskuteczny.
Lekarze rozumują w następujący sposób: "Ponieważ Taxotere ma różne skutki uboczne, a także, ponieważ nie ma dowodów na to, że wcześniejsze leczenie jest bardziej skuteczne, zalecimy jedynie rozpoczęcie podawania leku Taxotere po zaprzestaniu działania Lupronu."
Powszechnie wiadomo, że większość mężczyzn z przerzutowym rakiem prostaty ostatecznie rozwija się oporność na hormony.
Dlatego też, ponieważ wcześniejsze leczenie jest często bardziej skuteczne, logiczne byłoby rozważenie zaatakowania choroby, zanim komórki odporne na hormony dalej się namnażają i zmutują w klony oporne na leczenie. W 2014 i 2015 roku opublikowano wyniki dwóch badań klinicznych testujących to założenie.
Wyniki ostatnich badań
Pierwsze badanie CHAARTED (chemioterapia hormonami chemioterapii w porównaniu z randomizowanym ablacją androgenów w leczeniu ekstensywnej choroby w raku prostaty) zostało przedstawione na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO) w 2014 r. I opublikowane w England Journal of Medicine w 2015 roku. Wykazano, że u mężczyzn z nowo zdiagnozowanym rakiem wrażliwym na hormony, u pacjentów, u których już wystąpiły przerzuty, dodanie czterech miesięcy stosowania Taxotere w połączeniu z Lupronem znacznie poprawiło przeżycie w porównaniu do mężczyzn, którzy rozpoczęli Lupron. samodzielnie, a następnie zaczął Taxotere, gdy Lupron przestał działać. W tym badaniu przeżycie mężczyzn leczonych produktem Taxotere w tym samym czasie co lek Lupron było o 18 miesięcy dłuższe niż u mężczyzn początkowo leczonych preparatem Lupron.
Wyniki kolejnego podobnego badania, nazwanego STAMPEDE (Terapia ogólnoustrojowa w postępie lub przerzutowy rak prostaty: ocena skuteczności leku), zostały przedstawione na spotkaniu ASCO w 2015 roku.
W badaniu ponad 3000 nowo zdiagnozowanych, wrażliwych na hormony mężczyzn, połowa mężczyzn otrzymała natychmiast Taxotere plus Lupron. Ich przeżycie porównano z drugą połową, która początkowo była leczona samym Lupronem. Podobnie jak w badaniu CHAARTED, ta druga grupa była leczona za pomocą Taxotere po tym, jak Lupron przestał działać. I znowu, podobnie jak w przypadku badania CHAARTED, mężczyźni, którzy rozpoczęli podawanie leku Taxotere przed rutynowym działaniem hormonalnym, żyli znacznie dłużej. Tak więc podczas gdy wcześniej Taxotere jest obecnie nowo ustanowioną normą, w codziennym leczeniu pacjentów z rakiem prostaty, sposób, w jaki są wybierane inne rodzaje nowego leczenia (takie jak Zytiga, Xtandi, Xofigo i Jevtana) często następuje po dobrze – zużyty, sekwencyjny wzór.
Używanie leków poza kolejnością lub w połączeniu często jest źle postrzegane. Wspólne podejście domyślnie brzmi: "Zawsze tak robiono."
Lekarze stosują to zbyt konserwatywne myślenie z wielu powodów i nie zawsze oceniają podejście "poza schematem". Jednak szczególnie teraz, gdy tak wielu nowych i skutecznych agentów zostało zatwierdzonych przez FDA, stosowanie metod pedantycznych w sekwencyjny sposób może nie zmaksymalizować potencjału tych nowych narzędzi przeciwnowotworowych.
