Kręgi medyczne powszechnie akceptują, że jedną z najbardziej mylących nazewnictwa chorób jest zapalenie wątro- by B i choroba wątroby związana z zapaleniem wątroby typu C. Tytuły są nieco niewystarczające do opisania tych chorób, ponieważ termin "zapalenie wątroby" oznacza zapalenie wątroby. Daje to wrażenie, że jedynym organem wpływ na zapalenie wątroby typu B lub C jest wątroba, która jest mylące, ponieważ obie te choroby zobaczyć zaangażowania organów innych niż w wątrobie, a zatem są bona fide układowy (a nie lokalny) stany chorobowe.
Nerka jest jednym z takich narządów, że wirusy zapalenia wątroby atakują zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Wirusy zapalenia wątroby nie są jedynymi czynnikami zakaźnymi, które mogą wpływać na nerki. Jednak ich rola w chorobie nerek jest ważna, biorąc pod uwagę stosunkowo wyższe występowanie tych zakażeń wirusowych. Omówmy niektóre szczegóły dotyczące choroby nerek związanej z wirusem zapalenia wątroby typu B.
Jak powszechne jest towarzystwo chorób nerek z żółtaczką typu B?
Choroby nerek wywołane zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B obserwuje się znacznie częściej u osób zarażonych wirusem w okresie niemowlęcym lub w dzieciństwie. Ci pacjenci częściej stają się "nosicielami" i niosą większe ryzyko choroby nerek.
Dlaczego wirus wątroby może uszkodzić nerki
Chociaż często przyjmuje się, że uszkodzenie nerek z powodu wirusa zapalenia wątroby typu B nie jest zwykle wynikiem bezpośredniej infekcji. W rzeczywistości, nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego na pewne części wirusa może odgrywać większą rolę w przyczynowości choroby.
Te wirusowe składniki będą zazwyczaj atakowane przez przeciwciała w celu zwalczania infekcji. Gdy to nastąpi, przeciwciała będą wiązać się z wirusem, a powstałe szczątki zostaną zdeponowane w nerce. Może wtedy wywołać reakcję zapalną, która może spowodować uszkodzenie nerek.
W związku z tym, zamiast wirusa bezpośrednio wpływającego na nerki, odpowiedź na to ciało określa rodzaj i stopień uszkodzenia nerek.
Rodzaje choroby nerek wywołanego przez wirusa zapalenia wątroby typu B infekcji wirusowych
zależności od tego jak nerka reaguje na kontakt z wirusem i kaskady zapalnej wspomniano powyżej, różne stany chorobowe nerek może spowodować. Oto krótki przegląd:
- Polyarteritis Nodosa (PAN): Rozbijmy to imię na mniejsze, strawne części. Termin "poli" implikuje wielokrotność, a "zapalenie tętnic" odnosi się do zapalenia tętnic / naczyń krwionośnych. Ten drugi jest często nazywany również zapaleniem naczyń. Ponieważ każdy organ ciała posiada naczyń krwionośnych, (i nerek posiada bogate unaczynienie), guzkowego zapalenia tętnic jest ciężkie zapalenie naczyń krwionośnych (w tym przypadku tętnic nerki), który ma wpływ na małych i średnich naczyń krwionośnych narządu.
Wygląd zapalenia PAN jest bardzo typowy. Jest to jeden z wcześniejszych stanów chorobowych nerek, który może być wywołany przez zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B. Ma tendencję do wpływania na dorosłych w średnim wieku i starszych. Pacjenci dotknięci chorobą zazwyczaj skarżą się na niespecyficzne objawy, takie jak osłabienie, zmęczenie i bóle stawów. Można jednak zauważyć pewne zmiany skórne. Test na czynność nerek będzie wykazywał nieprawidłowości, ale niekoniecznie musi potwierdzać chorobę i zwykle konieczna będzie biopsja nerki.
- Membranoproliferative kłębuszkowe zapalenie nerek (MPGN)ten kęs, w swoim chorobowego odnosi się do nadmiaru komórek zapalnych i niektórych rodzajów tkanki błony podstawnej (w tym przypadku) w nerkach. Ponownie, jest to raczej reakcja zapalna niż bezpośrednia infekcja wirusowa. Jeśli masz zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B i zaczynasz widzieć krew w moczu, jest to coś, co należy wziąć pod uwagę. Oczywiście, obecność krwi w moczu nie wystarczy, aby potwierdzić diagnozę, nawet jeśli masz zakażenie wirusem Hep B. Dlatego konieczne są dalsze badania, w tym biopsja nerki.
- Nefropatia błoniasta: Zmiana w części filtra nerkowego (zwana kłębuszkową błoną podstawną) prowadzi do tego. Pacjenci dotknięci chorobą zaczną wylewać w moczu nienormalnie wysoką ilość białka. Jako pacjent trudno jest wypowiedzieć się na temat obecności białek w moczu, chyba że jest on bardzo wysoki (w takim przypadku można spodziewać się obecności piany lub mydlin w moczu). W tym przypadku krew jest rzadszym znaleziskiem w moczu, ale można ją również zobaczyć. Ponownie, badania krwi i moczu pod kątem czynności nerek będą wykazywać nieprawidłowości, ale aby potwierdzić chorobę, nadal będzie wymagana biopsja nerki.
- Zespół hepatopatii: Skrajną postacią choroby nerek z powodu wcześniej istniejącej choroby wątroby jest tzw. Zespół wątrobowo-nerkowy. Jednak niekoniecznie jest to związane z chorobą wątroby związaną z zapaleniem wątroby typu B i można je zaobserwować w dowolnym zaawansowanym stanie choroby wątroby, w którym nerki zostają dotknięte chorobą z powodu wielu mechanizmów.
Diagnozowanie wirusowej choroby wątroby typu B
Jeśli masz infekcję wirusem zapalenia wątroby typu B i obawiasz się, że twoje nerki mogą zostać dotknięte chorobą, możesz zostać poddany testom.
- Oczywiście, pierwszym krokiem jest upewnienie się, że masz zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B, dla którego istnieje inna bateria testów, które niekoniecznie wymagają biopsji nerki. Jeśli pochodzisz z obszaru o wysokim wskaźniku zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B (obszar endemiczny) lub z czynnikami ryzyka zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B (np. Dzielenie się igłami na nadużywanie leków IV, seks bez zabezpieczenia z wieloma partnerami seksualnymi itp. .), pewne sprawdzające badania krwi, które szukają różnych "części" wirusa zapalenia wątroby typu B, powinny być w stanie potwierdzić infekcję.
Testowanie przeprowadza się również dla przeciwciał wytwarzanych przez organizm przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B. Przykłady takich testów obejmują HBsAg, anty-HBc i anty-HBs. Jednak testy te nie zawsze mogą być w stanie odróżnić aktywną infekcję (gdzie wirus szybko się replikuje) lub stan nośnika (gdzie podczas infekcji wirus jest w zasadzie uśpiony). Aby to potwierdzić, zaleca się testowanie DNA wirusa zapalenia wątroby typu B.
Ponieważ oba wirusy mają pewne wspólne czynniki ryzyka, równoległe testy na infekcję wirusem zapalenia wątroby typu C mogą nie być złym pomysłem. - Kolejnym krokiem jest potwierdzenie obecności choroby nerek, przy użyciu testów opisanych tutaj.
- W końcu twój lekarz będzie musiał połączyć dwa i dwa. Po wykonaniu powyższych dwóch kroków nadal musisz udowodnić przyczynowość. W związku z tym konieczna będzie biopsja nerki w celu potwierdzenia, że choroba nerek jest rzeczywiście wynikiem wirusa zapalenia wątroby typu B, jak również szczególnego rodzaju choroby nerek. Jest tak również dlatego, że samo zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B i choroba nerek niekoniecznie dowodzą, że infekcja prowadzi do uszkodzenia nerek. Można mieć zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B i mieć krew / białko w moczu z zupełnie innego powodu (pomyśl, pacjent z cukrzycą z kamicą nerkową).
- Potwierdzenie ostatecznej diagnozy i jej przyczyny ma również ogromny wpływ na plan leczenia. Opisane powyżej stany chorobowe (PAN, MPGN, itp.) Można zaobserwować u osób, które nie są zakażone wirusem zapalenia wątroby typu B. Sposób leczenia tych stanów chorobowych nerek w takich sytuacjach będzie całkowicie odmienny od tego, w jaki sposób leczy się je, gdy wywołują je wirusy zapalenia wątroby typu B.
W rzeczywistości wiele metod leczenia (takich jak cyklofosfamid lub steroidy) stosowanych w leczeniu MPGN lub błoniastej nefropatii niezwiązanej z wirusem zapalenia wątroby typu B może wyrządzić więcej szkody niż pożytku, jeśli zostanie podane pacjentowi z wirusem zapalenia wątroby typu B. To dlatego, że te zabiegi mają na celu tłumienie układu odpornościowego, który jest czymś, co organizm potrzebuje do walki z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B. Leczenie lekami immunosupresyjnymi w tej sytuacji może doprowadzić do przełomu i spowodować wzrost replikacji wirusa. Dlatego udowodnienie przyczyny jest niezbędne.
Jak leczy się chorobę nerek związaną z wirusem zapalenia wątroby typu B Leczenie przyczyny. To w gruncie rzeczy sedno leczenia. Niestety, nie są dostępne żadne większe badania z randomizacją, które mogłyby pomóc w leczeniu choroby nerek, która ma miejsce z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B. Jakiekolwiek dane z mniejszych badań obserwacyjnych uzasadniają zastosowanie terapii przeciwwirusowej skierowanej przeciwko zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu B jako podstawy leczenia.
Terapia antywirusowa:
- Obejmuje to leki takie jak interferon alfa (który hamuje namnażanie wirusa zapalenia wątroby typu B i "moduluje" odpowiedź immunologiczną na infekcję) i inne środki, takie jak lamiwudyna, entekawir, itp. (Te leki hamują namnażanie wirusa także). Są to subtelniejsze niuanse do leczenia, jeśli chodzi o wybór użytego środka (zależne od innych czynników, takich jak wiek, czy pacjent ma marskość, czy nie, stopień uszkodzenia nerek itp.). Wybór leku określi również, jak długo można kontynuować leczenie. Dyskusje te wykraczają poza zakres tego artykułu i powinny być czymś, co lekarz omówi z tobą przed rozpoczęciem leczenia. Środki immunosupresyjne:
- Obejmują one leki takie jak steroidy lub inne leki cytotoksyczne, takie jak cyklofosfamid. Chociaż mogą one być stosowane w stanach nerek typu "ogrodowego" MPGN lub błoniastej nefropatii, nie zaleca się zazwyczaj stosowania tych czynników chorobowych przez wirus zapalenia wątroby typu B (zważywszy na ryzyko wybuchu infekcji). Jednak nie jest to "całkowity zakaz". Istnieją konkretne wskazania, kiedy środki te mogą jeszcze wymagać rozważenia, nawet w przypadku wirusa zapalenia wątroby typu B. Jednym z takich wyjątków jest wyjątkowo ciężki stan zapalny, który wpływa na filtr nerek (nazywany szybko postępującym kłębuszkowym zapaleniem nerek). W takiej sytuacji leki immunosupresyjne zazwyczaj łączy się z czymś, co nazywa się plazmaferezą.
