Zespół krótkiego jelita: Właściwe leczenie i dieta

Zespół krótkiego jelita (SBS) to schorzenie, które może wystąpić, gdy zbyt duża część jelita cienkiego została usunięta lub nie wchłania składników odżywczych, tak jak powinna. Witaminy i minerały, których potrzebuje organizm, są pobierane z pokarmu przechodzącego przez jelito cienkie. Jeśli jelita cienkie są zbyt krótkie, aby wchłonąć wystarczającą ilość pokarmu lub jeśli jego części nie są w stanie wchłonąć składników odżywczych, może to prowadzić do niedożywienia.

SBS może być stanem przewlekłym, który wymaga regularnego leczenia, ale w niektórych przypadkach jest to stan przejściowy, który zareaguje na leczenie.

Według Fundacji Leśniowskiego i Crohna, od 10 000 do 20 000 ludzi w Stanach Zjednoczonych mieszka z SBS. Leczenie SBS rozwinęło się w ostatnich latach, poprawiając jakość życia osób cierpiących na tę chorobę. W niektórych przypadkach leczenie może ponownie zwiększyć funkcję jelit, aby wchłonąć więcej składników odżywczych. Żywienie dożylne, leki i zabiegi chirurgiczne mogą być stosowane w leczeniu osób z SBS. Ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy przeszli wiele operacji resekcyjnych i mogą nie znaleźć się w pobliżu połowy lub więcej ich jelita cienkiego, mogą rozwinąć SBS.

Znaczenie jelita cienkiego

Główną funkcją jelita cienkiego, wchodzącego w skład układu trawiennego, jest wchłanianie witamin i składników mineralnych z pożywienia. Jelito cienkie przypomina rurkę i ma zwykle około 20 stóp długości.

Znajduje się w jamie brzusznej, gdzie znajduje się między żołądkiem a jelitem grubym w przewodzie pokarmowym. Pokarm opuszcza żołądek i przechodzi do jelita cienkiego, w którym przyjmowane są witaminy, zanim przejdzie do jelita grubego, gdzie wchłania się woda.

Jelito cienkie opisuje się jako mające trzy główne sekcje, a różne składniki odżywcze są pobierane w każdej sekcji.

Z tego powodu ważne jest, aby pacjenci z SBS wiedzieli, które części jelita cienkiego zostały usunięte podczas operacji lub nie działają tak dobrze, jak powinny. Żelazo jest absorbowane w pierwszej sekcji, dwunastnica, cukier, aminokwasy i kwasy tłuszczowe w drugiej części, jelita czcze i B12, kwasy żółciowe i inne witaminy są wchłaniane w trzeciej i ostatniej części, ileum.

Enzymy wspomagające trawienie pokarmu powstają w trzustce i przechodzą do jelita cienkiego. Żywność jest rozkładana przez enzymy, a składniki odżywcze są pobierane przez wyspecjalizowane struktury zwane kosmkami, które znajdują się na wewnętrznych ścianach jelita cienkiego.

Przyczyny zespołu krótkiego jelita

Choroba Leśniowskiego-Crohna i kilka resekcji jelita cienkiego może narazić osobę na SBS. SBS może się również zdarzyć, gdy jelita cienkie nie działa prawidłowo, a nie tylko wtedy, gdy brakuje go zbyt wiele (takich jak te, które urodziły się z jelita zbyt mało) lub zostały usunięte. Inne stany związane z SBS to:

• Zrosty: blizny powstałe po operacji brzusznej
• Rak
• Przewlekła pseudo-niedrożność: jelita cienkie zachowują się jakby były zablokowane
• Choroba Leśniowskiego-Crohna z wielokrotnymi resekcjami

• Wrodzone schorzenia, takie jak wrodzony krótki jelito zespół, gastroschisis, choroba Hirschspringa, niedrożność smółki, choroba inkluzji mikronaczyniowych, skręt jelita środkowego i przepuklina pachwinowa.
• Uszkodzenie jelita cienkiego przez radioterapię (zapalenie jelit)
• Uszkodzenie przez chorobę lub uszkodzenie naczyń krwionośnych (uszkodzenie naczyń)
• Niedokrwienie: brak przepływu krwi lub zablokowane naczynie krwionośne
• Wgłobienie wgłębienie: gdy część jelita zwija się jak luneta
• Martwicze zapalenie jelit: stan, który może wystąpić u wcześniaków
• Volvulus: skręcenie odcinka jelita cienkiego
• Operacja odchudzania

• Uraz

Objawy zespołu krótkiego jelita

Gdy coś pójdzie nie tak, albo z powodu niewystarczającej ilości jelita cienkie zostało lub przestało działać prawidłowo, żywność nie jest rozkładana i używana tak skutecznie, jak powinna, i mogą występować oznaki i objawy SBS zarówno w przewodzie pokarmowym, jak i w całym ciele. Biegunka jest zwykle jednym z najczęstszych objawów i, co zrozumiałe, może prowadzić do utraty wagi i odwodnienia.

Niektóre z potencjalnych objawów syndromu krótkiego jelita mogą obejmować:

• Kurcze
• Wzdęcia
• Biegunka
• Obrzęk (obrzęk) w nogach
• Zmęczenie
• Zgaga
• Niedożywienie
• Słabość
• Utrata masy ciała

Niedożywienie jest oznaką SBS, które ma być rezultatem nie otrzymania wystarczającej ilości substancji odżywczych z trawienia pokarmu. Niedożywienie może mieć wpływ na całe ciało i nie tylko powoduje ogólne złe samopoczucie z powodu takich objawów jak zmęczenie i ospałość, ale może prowadzić do innych problemów, takich jak utrata włosów i suchość skóry, a także poważne problemy, takie jak obrzęk (obrzęk) i utrata masy mięśniowej.

Niedobory witaminowe

Niedobory witamin mogą wystąpić w przypadku SBS, w zależności od tego, na którą część jelita cienkiego ma wpływ ten stan. Pewne niedobory witamin mogą powodować różne objawy przedmiotowe i podmiotowe. W przypadku braku pewnej witaminy, ponieważ nie jest ona wchłaniana, zespół opieki zdrowotnej może leczyć ten niedobór suplementami w celu podniesienia poziomu witaminy w organizmie.

Niektóre z najczęstszych niedoborów witamin obejmują:

• Żelazo:Żelazo jest wchłaniane w dwunastnicy, więc jeśli ta część jelita cienkiego zostanie uszkodzona, wynikiem może być niedobór żelaza. Brak wystarczającej ilości żelaza może prowadzić do anemii, która z kolei może powodować zmęczenie.
• Witamina A:Witamina A odgrywa ważną rolę w utrzymaniu zdrowego wzroku i skóry, co oznacza, że ​​brak tego składnika odżywczego może prowadzić do problemów z oczami (takich jak ślepota nocna) i problemów ze skórą, takich jak wysypka. Bardziej poważne stany mogą wynikać z poważnego niedoboru, w tym z powodu erozji rogówki, infekcji dróg oddechowych i zgrubienia skóry. Witamina A zostanie pobrana w jelicie czczym, a zatem jeśli ta część jelita nie działa dobrze, może wystąpić niedobór witaminy A.
• Witamina B: witaminy z grupy B są wchłaniane w jelicie czczym, a witamina B12 jest wchłaniana w ostatniej części jelita krętego, zwanej końcowym jelicie krętym. Brak witaminy B może prowadzić do objawów przedmiotowych i podmiotowych, takich jak obrzęk, nieregularne bicie serca i uszkodzenie nerwów (neuropatia).Witamina D:
• Witamina D jest witaminą pomocniczą dla wapnia, więc dłuższy okres braku witaminy D może prowadzić do problemów z kości, takich jak osteoporoza. Niski poziom witaminy D może również powodować skurcze mięśni i mrowienie lub uczucie mrowienia (parestezje). Jelito czcze jest miejscem, w którym witamina D jest pobierana przez organizm w jelicie cienkim.Witamina E:
• Niedobory witaminy E nie są powszechne poza rozwijającym się światem, ale u osób z SBS, w których choroba ta jest dotknięta, może wystąpić brak tej witaminy. Brak witaminy E może prowadzić do odczuć szpilek i igieł oraz problemów ze wzrokiem, a także problemów z mięśniami, takich jak drgawki.Witamina K:
• Witamina K pomaga w krzepnięciu krwi, więc brak tej witaminy może prowadzić do problemów z siniakami łatwo i zbyt dużym krwawieniem. Wraz z innymi witaminami witamina K jest pobierana w jelicie czczym, więc niedobór może wystąpić, jeśli SBS wpływa na tę część jelita cienkiego.Cynk:
• Niedobór cynku nie występuje często u zdrowych ludzi, ale brak tego minerału może wystąpić, gdy SBS wpływa na jego wchłanianie. Niedobór cynku jest trudny do zdiagnozowania, ale może powodować utratę apetytu i obniżoną funkcję odpornościową (co może oznaczać większe prawdopodobieństwo przeziębienia lub grypy).Diagnozowanie zespołu krótkiego jelita

W niektórych przypadkach SBS będzie stanowiło ryzyko na stole ze względu na operację jelita cienkiego (np. U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy mają kilka operacji resekcji), a zatem diagnoza może nie oznaczać poddawanych wielu testom. W innych okolicznościach może być konieczne, aby lekarz i / lub specjaliści przeanalizowali wyniki kilku różnych testów, aby określić, że SBS stanowi problem.

Badania krwi są często wykorzystywane do diagnozowania i monitorowania SBS. Całkowita liczba krwinek (CBC) może wykazać, że istnieje niedokrwistość, enzymy wątrobowe mogą wykazać, że może występować uszkodzenie wątroby, a poziom kreatyny może wskazywać, czy występuje problem z czynnością nerek. Badania krwi mogą być również wykorzystywane do sprawdzenia, czy istnieją pewne niedobory witamin.

Niektóre z testów, które można zastosować do diagnozy SBS, obejmują:

Skomputeryzowany tomografia tomograficzna (CAT):

• Test, który jest wykonywany przy użyciu barwnika kontrastowego podawanego przez IV, który może wykazywać problemy z wątrobą i jelitami. Skan tomografii komputerowej (CT):
• Skany brzucha, które dają szczegółowy przekrój ciała. Rezonans magnetyczny (MRI):
• Pola magnetyczne służą do obrazowania jamy brzusznej, a zwłaszcza jelita cienkiego. Ultradźwięki:
• Do badania problemów z przewodami żółciowymi lub pęcherzyka żółciowego można zastosować ultradźwięki w jamie brzusznej. Górna seria GI:
• Typ rentgenowskich pobranych z jamy brzusznej po wypiciu roztworu baru, który pomaga zorientować się, co dzieje się w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Promienie rentgenowskie:
• Promieniowanie rentgenowskie jamy brzusznej może być wykorzystane do szukania blokady lub innych problemów w jelitach. Zabiegi

Zabiegi na SBS mogą obejmować żywienie dożylne, leki, zmiany diety, suplementy witaminowe i zabiegi chirurgiczne. Rodzaj zastosowanego leczenia będzie zindywidualizowany, ponieważ każdy pacjent z SBS będzie miał inne potrzeby w zakresie terapii. Mogą również istnieć inne czynniki wpływające na wybór leczenia, takie jak preferencje pacjenta, inne warunki, które pacjent może mieć, oraz to, czy pacjent jest dorosły, czy dziecko.

Dieta

W łagodniejszych przypadkach SBS zmiana diety i dodanie niektórych suplementów witaminowych i mineralnych może pomóc w zapewnieniu większej ilości składników odżywczych przez organizm. Pacjentom zaleca się spożywanie różnorodnych pokarmów w sposób tolerowany, ale dietetyk może dostosować dietetyk, aby zwrócić szczególną uwagę na składniki odżywcze, które są najbardziej potrzebne. Spożywanie kilku mniejszych posiłków dziennie zamiast mniej dużych posiłków może być łatwiejsze dla pacjenta z SBS. Można również zastosować doustny roztwór do rehydracji (ORS), aby utrzymać właściwą równowagę płynów i elektrolitów w organizmie.

Adaptacja jelita

Jelito cienkie ma zdolność adaptacji w czasie i może zacząć wchłaniać więcej składników odżywczych z pożywienia, nadrabiając te sekcje, które nie działają dobrze lub ich brakuje. Niektóre zabiegi mogą pomóc w tym procesie, a chociaż czas potrzebny na adaptację jelitową jest wciąż zrozumiały, może to zająć od 6 miesięcy do 2 do 3 lat.

Całkowite żywienie pozajelitowe (TPN)

W wielu przypadkach SBS pacjenci otrzymują postać TPN, czyli żywienia podawanego w IV. Ponieważ ta forma odżywiania nie przechodzi przez jelito cienkie, pozwala składnikom odżywczym, takim jak cukry, białka, tłuszcze, witaminy i minerały, dotrzeć bezpośrednio do krwioobiegu i być wykorzystywane przez organizm. Korzystanie z TPN może być tymczasowe lub może być trwałe, w zależności od tego, w jaki sposób SBS wpływa na ciało.

W niektórych przypadkach odżywianie odbywa się za pośrednictwem specjalnej rurki wprowadzanej do żołądka lub jelita cienkiego, która jest nazywana rurką dojelitową. Ludzie otrzymujący pokarm IV mogą, ale nie muszą, również jeść doustnie. TPN może być podawana pacjentom w czasie hospitalizacji, a także może być podawana w domu, gdy pacjent jest wystarczająco stabilny, aby mógł zostać wypisany.

Leki

W leczeniu SBS stosuje się kilka różnych rodzajów leków, aby pomóc jelitom wchłonąć więcej składników odżywczych, spowolnić biegunkę i zmniejszyć wytwarzanie kwasu żołądkowego. Przeciwbiegunkowe, które można stosować, obejmują difenoksylat / atropinę, loperamid, somatostatynę oraz, rzadko, kodeinę i nalewkę z opium. Uważa się, że zbyt dużo kwasu żołądkowego może spowolnić adaptację jelitową, a także powodować dyskomfort, a więc również leki zmniejszające stężenie kwasu żołądkowego (blokery receptora histaminowego 2 i inhibitory pompy protonowej), które zmniejszają lub uniemożliwiają produkcję kwasu żołądkowego, w tym famotydyna, lanzoprazol, omeprazol i ranitydyna.

Ludzki hormon wzrostu, somatropina, w połączeniu z dietą złożonych węglowodanów, może zwiększyć wchłanianie składników odżywczych w jelicie cienkim i może być stosowany u pacjentów otrzymujących TPN. Żywice wiążące kwasy żółciowe, takie jak cholestyramina, można stosować do zmniejszania kwasów żółciowych, co z kolei może pomóc w spowolnieniu biegunki. Enzymy trzustkowe można również podawać w celu zwiększenia rozkładu tłuszczy, białek i węglowodanów w pożywieniu, gdy przemieszczają się one przez jelito cienkie. Peptyd 2-glukagonopodobny, teduglutyd, można podawać osobom dorosłym otrzymującym TPN, ponieważ wykazano, że zwiększa on adaptację błony śluzowej w jelicie cienkim, a tym samym pomaga w absorpcji większej ilości składników odżywczych.

Chirurgia

Chociaż może się to wydawać sprzeczne z intuicją, operacja jest czasami stosowana w leczeniu SBS. Można zastosować kilka rodzajów chirurgii w celu zwiększenia długości jelita cienkiego, co obejmuje procedurę Bianchiego i seryjną poprzeczną enteroplastykę (STEP). W obu tych operacjach rezultatem jest dłuższy odcinek jelita, który jest również węższy, ale jedzenie będzie spędzać więcej czasu przechodząc przez niego, a więcej składników odżywczych może zostać zaabsorbowanych.

Inną opcją chirurgiczną, która nie jest powszechna i zwykle dotyczy tylko tych, którzy mają powikłania SBS, takich jak niewydolność wątroby i infekcje, jest transplantacja jelit. W tej procedurze jelita cienkie dawcy przenosi się do pacjenta z SBS. Tego typu operacje są niestety związane z wieloma komplikacjami, w tym z możliwością odrzucenia. Osoby, które otrzymają przeszczep małego jelita będą również musiały przyjmować leki immunosupresyjne, aby złagodzić skutki odrzucenia.

Małe jelitowe przerost bakterii

Jelito cienkie nie zawiera wielu bakterii, ale u niektórych osób z SBS może rozwinąć się przerost tych bakterii, który nazywa się nadmiernym wzrostem bakterii jelita cienkiego. Ten stan może powodować objawy wzdęcia, biegunki, nudności i wymioty. Ten stan może komplikować SBS i utrudniać proces adaptacji jelitowej. Leczenie może obejmować antybiotyki, aby powstrzymać rozwój bakterii w jelicie cienkim, jak również inne czynniki, które mogą przyczyniać się do problemu. Można również podawać probiotyki, aby pobudzić odrodzenie pożytecznych bakterii po leczeniu antybiotykami.

Słowo od Verywella

SBS jest stanem, który wpływa nie tylko na wszystkie części ciała, ale także na wszystkie części życia pacjenta. Dostępne terapie mogą zmniejszyć wpływ SBS na organizm i zapewnić pacjentom lepszą jakość życia. Nawet TPN można teraz wykonywać poza szpitalem, a nawet podczas wychodzenia z domu na cały dzień lub podczas podróży.

Mimo to, stan ten wiąże się ze znacznymi wyzwaniami, a wprowadzenie kompleksowego zespołu wsparcia będzie miało kluczowe znaczenie dla zarządzania nim. Nie tylko specjaliści, tacy jak gastroenterolog, chirurg jelita grubego i dietetyk, ale także sieć przyjaciół, rodziny, innych pacjentów i psychologów. Osoba z SBS może doświadczyć znacznej liczby wzlotów i upadków z ich stanem, czego można się spodziewać. Dotarcie do pomocy i wsparcia oraz pozostawanie w bliskim kontakcie z siecią wsparcia zapewni najlepszą szansę na skuteczne leczenie i najlepsze życie z SBS.